எல் -el

    ‘எல்’ சொல் தமிழில் ஒளியையும் ஞாயிற்றினையும் ஒருங்கே குறிக்கும். ‘எல்லே இலக்கம்’ என்பது தொல்காப்பியம். ‘இலக்கம்’ என்ற சொல்லிற்கு ‘ஒளிர்தல்’ என்பது பொருள். ‘எல்வளை’ என்பது ஒளிர்கின்ற வெண்ணிறச் சங்கினையும் சங்கினால் ஆன வளையலையும் குறிக்கும். ஒளிர்தல் காரணமாகவே ஞாயிறும் ‘எல்’ எனக் குறிக்கப்பட்டதாகப் பலரும் கூறுவர். ‘எல் விசும்பு படர’ (நற்.152:3), ‘எல்பட வருதியர்’, (குறிஞ்சிப்.39) என்ற ஆட்சிகளில் ஞாயிறு, ‘எல்’ சொல்லால் குறிக்கக் காண்கிறோம்.

எல்: எழுதல் பொருளும் ஒளிப்பொருளும்

‘எல்’ என்னும் சொல்லுக்கு ‘உயர்தல்’ என்பதே மூலப்பொருள். கீழைக்கடலில் காலையில் ஞாயிறு ஒளியுமிழ்ந்து எழுதல் காரணமாகவே அது எழுதல் பொருளில் ‘எல்’ எனப்பட்டது எனப் பாவாணர் எழுதியுள்ளார். ‘பகல்கான்று எழுதரும் பல்கதிர் ஞாயிறு’ எனவும் ‘உலகம் உவப்ப வலனேர்பு திரிதரும் பலர்புகழ் ஞாயிறு’ எனவும் போன்ற ஆட்சிகளில் கதிரவன் எழுதல் பொருளில் ஆளப்பெற்றது காண்கிறோம். எனவே, முதற்கண், ‘எல்’ என்னும் சொல்லிற்கு ‘எழுதல்’ பொருளும் பின்னர் அதன் ஒளியுடைமை காரணமாக ‘ஒளி’ப்பொருளும் தோன்றியிருக்கவேண்டும்.

எல்-எல்+கு-எக்கு; எல்-எல்+பு-என்பு-எம்பு போலப் பல எழுதல் பொருள் சொற்களை இவ் ‘எல்’ சொல் தோற்றுவித்தத்தைக் கீழே காணலாம். ‘எல்’ என்னும் சொல், ‘எல்வளை’ போல் நேரிடையாகவும், ‘எல்-எல்+பு-எலும்பு-என்பு’ போல் திரிந்தும் பல சொற்களை ஒளிப்பொருளில் தோற்றுவித்துள்ளது.

எல்(உயர்வு) – el – le - lewgh

தமிழின் ‘எல்’ ஆகிய இச் சொல், தமிழில் பெற்ற உயர்வு, ஒளி ஆகிய இரண்டு பொருள்களையும் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளின் பல சொற்களில் தோற்றுவித்துள்ளது. ‘எல்’ ஆகிய தமிழ்ச்சொல் எழுத்திடப் பெயர்ப்பில் முன்பின் இடமாற்றமாகி, எல் – el – le எனத் திரிந்து இலத்தீனில் levare (to raise) என உயர்வுப்பொருள் குறித்தது. பஞ்சு போன்ற எடையற்ற பொருள்கள் எளிதில் நிலத்திலிருந்து மேலெழுந்து செல்வது பற்றி மேலெழுதல் பொருள் தரும் ‘எல்’ சொல் எடையற்றது என்ற பொருளையும் இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் பெற்றுள்ளது. உயர்தல் பொருள் தரும் ‘ex’ ஆகிய முன்னொட்டு, ‘எல்’ சொல்லின் திரிவடிவமாகிய ‘levare’ சொல்லுடன் சேர்ந்து ex + levare – elevare – elevate என்று பிறிதோர் உயர்வுப்பொருள் சொல்லை உருவாக்கியது. இதனால்தான், உயர்வுப்பொருள் குறித்த ‘எல்’ சொல், எல் – el – le – legwh (not heavy, having little weight) எனத் திரிந்து எடையற்றது என்னும் பொருளையும் பெறுதற்குரியதாகியது. சமற்கிருதத்தில் எடையற்றது எனப் பொருள்தரும் ‘laguh’ சொல்லும் இந்த legwh வேருடன் உறவுடையதாகவே இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அறிஞர்கள் உரைத்துள்ளனர்.  எனவே, தமிழில் உயர்வுப்பொருள் குறித்த ‘எல்’ சொல், கீழை, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் உயர்வுப்பொருளையும் எடையற்றது என்னும் பொருளையும் ஒருசேரப் பெற்றுவிட்டது.

எல்(ஒளி) – el – le - leuk

தமிழின் உயர்வுப்பொருள் ‘எல்’, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் எல் – el – le – legwh எனத் திரிந்தவாறு ஒளிப்பொருள் ‘எல்’ சொல்லும், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் எல் – el – le – leuk (light, brightness) எனத் திரிந்து பல ஒளிப்பொருள் சொற்களை அங்கு உருவாக்கியது.

தமிழின் ஒளிப்பொருள் ‘எல்’ சொல், *leuk எனத் திரிந்து அதன்வழி luminate, luminous, lustrum, lunar போன்ற ஒளிப்பொருள் சொற்கள் தோன்றின. இவற்றுடன் ஒத்த மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய வடிவங்களாக, lois "light," lusin "moon;" (Armenian); leukos "bright, shining, white;" (Greek); lucere "to shine," lux "light," lucidus "clear;" (Latin); luci "light;" (Old Church Slavonic); laukas "pale;" (Lithuanian); llug "gleam, glimmer;" (Welsh); loche "lightning," luchair "brightness;" (Old Irish); lukezi "is bright;" (Hittite); leht, leoht "light, daylight; spiritual illumination," (Old English); Licht, (German); liuhaþ "light." (Gothic) என்பனவும் அமைந்துள்ளன.

எல்-el-le-leuk எனத் திரிந்த ஓர் அடிப்படை வடிவம், ‘lu’ எனவும் பிறிதோர் வடிவம் பெற்றதை மேல்காட்டிய இடத்தில் காணலாம். இந்த ‘lu’ ஆகிய ஒளிப்பொருள் சொல்வடிவம், ‘in’ என்னும் இடப்பொருள் குறிக்கும் முன்னொட்டினைப் பெற்று illumination(in+lumination), illustration (in + lustration) போன்ற சொற்களையும் தோற்றுவித்தது. மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய அகராதிகள், ஒளிப்பொருள் குறித்த lois, lusin, leukos, lucere, lux, lucidus, luci, laukas, llug, loche, luchair, lukezi, leht, leoht, Licht, liuhaþ சொல் வடிவங்களுடன் கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற்கிருதத்தின் rocate (shines) என்ற சொல்வடிவினை உறவாக்கிக் காட்டியுள்ளன. தமிழில் ல-ர மாற்றம் பல சொற்களில் நிகழ்ந்துள்ளது. தமிழில், இருப்பை-இலுப்பை வழக்கில் ர-ல மாற்றமும் சாம்பர்-சாம்பல் வழக்கில் ல-ர மாற்றமும் நிகழ்வது காண்கிறோம்.  இதே அடிப்படையில் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய leuk வடிவத்தையும் கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற்கிருத rocate வடிவத்தையும் இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அறிஞர்கள் உறவாக்கியுள்ளனர்.

எல்(உயர்வு) – el – le -leaf

உயர்வுப்பொருள் தரும் தமிழின் ‘எல்’ சொல், மரம், செடி,, கொடிகளின் கணுக்களிலிருந்து முன்னெழுந்து தோன்றும் இலைகளைக் குறிக்கும் leaf சொல்லையும் எல்-el-le-leaf என்ற முறையில் தோற்றுவித்தது. இந்த ‘leaf’ சொல்லிற்கு முன்தோன்றுதல் (put forth) என்னும் பொருளைச் சேம்பர்சு அகராதி உரைத்துள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது.

எல்(உயர்வு) – சொல் – sol – solar - helium

தமிழில் ‘இகர’, ‘எகர’ச் சொற்கள் ‘ச’கரச் சொற்களாகத் திரிதல் உண்டு. இப்பி-சிப்பி; எட்டி-செட்டி ஆகிய சொற்களை இவற்றுக்குச் சான்றாக எடுத்துரைக்கலாம். இவ் ஒலி மாற்ற நுட்பத்தைத் ‘தமிழ்-இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் களஞ்சியம் ஒப்பீட்டு அகராதி, தொகுதி-1’இல், ‘இகர உயிரில் அரை மெய்’ பகுதியில்(ப.15) காணலாம்.  இவ் வகையில், கதிரவன் குறித்த எழுதல் பொருள் ‘எல்’ சொல், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் எல் – சொல் – sol – solar எனத் திரிந்து கதிரவன் குறித்தது காண்கிறோம். இச் சொல் -sol – solar வழியாகவே கதிரவன் குறித்த ‘sun’ ஆகிய பிறிதொரு சொல்லும் தோன்றியது. கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற்கிருதம் இச் சொல்லடியிலிருந்து ‘surya’ சொல்லை உருவாக்கிக்கொண்டது. மேலும், தமிழின் சகர ஒலி, ககர ஒலியாகக் கீழை, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் திரிதல் காண்கிறோம். தமிழின் ‘சந்தனம்’ சிங்களத்தில் ‘ஹந்தன்’ எனவும் தமிழின் ‘சட்டி’ சிங்களத்தில் ‘ஹட்டி’ எனவும் திரிந்த திரிபுகளில் இதனைக் காணலாம். தமிழின் ‘இறை’ சொல், *ser(protect) என்ற வேராகிப் பின் ‘her’ எனத் திரிந்து ‘hero’ முதலிய சொற்களைத் தோற்றுவித்தது. இதே சகர-ககர மாற்ற அடிப்படையில்தான், தமிழின் சொல்-sol-solar  சொல், ‘hel’ எனத் திரிந்து மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் heliacal, helio-, heliotrope, helium போன்ற தனிச்சொற்களையும் anthelion, aphelion, parhelion, perihelion போன்ற முன்னொட்டுடன் கூடிய கூட்டுச்சொற்களையும் தோற்றுவித்தது.

எல்(உயர்வு) – எள் – எளு – எழு - orient

‘எல்’ என்னும் உயர்வுப்பொருள் தமிழ்வேர், எல்-எல்+கு-எக்கு; எல்-எல்+பு-என்பு-எம்பு போல் பல உயர்வுப்பொருள் சொற்களைத் தோற்றுவித்தது போல், எல் – எள் – எளு – எழு எனப் பிறிதொரு உயர்வுப்பொருள் சொல்லையும் தோற்றுவித்தது. ‘எல்’ என்ற உயர்வுப்பொருள் சொல், எழுதல் பொருளில் நேரிடையாகவே ஞாயிற்றினைக் குறித்தது. அதுவே, ‘எல்’ வழி உருவாக்கிய ‘எழுதல்’ சொல்லால், ‘எழுஞாயிறு’ என அடைமொழி வடிவுடன் ஞாயிற்றினைக் குறிப்பதற்குச் சொல் ஈன்றது. ‘எழுஞாயிறு’ என்ற தொடர் எழும் கதிரவனைக் குறிக்கத் தமிழில் வழங்குவதைக் கால்டுவெல் குறிக்கிறார். ‘எல்’ வழித் தோன்றிய ‘எழு’ என்னும் இச் சொல்லினை, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய இலத்தீனில் ori-or (to rise, to get up) சொல்லுடன் உறவுபடுத்திக் கால்டுவெல் காண்கிறார். மேலும், தமிழின் ‘எழுஞாயிறு’ சொல் வழக்கினை ori-ens sol என்ற இலத்தீன் வழக்குடனும் கால்டுவெல் உறவுபடுத்தியுள்ளார். ori-ens sol ஆகிய இலத்தீன் சொல்லின் முன்பகுதியாகிய ‘ori-ens’ என்பதும் பின்பகுதியான ‘sol’ என்பதும் தமிழின் ‘எல்’ சொல்வழிப் பிறந்த வரலாற்றை மேல்பகுதியில் விளக்கிய பகுதிகளில் அறியலாம்.

எல்(ஒளி) – albus (Lat.) – album, Alps

‘எல்வளை’, ‘எலும்பு’, ‘என்பு’ போன்ற சொற்கள் தமிழின் ஒளிப்பொருள் ‘எல்’ வழி உருவான வரலாற்றை மேல் விளக்கினோம். அதே ஒளிப்பொருள் ‘எல்’, வெண்ணிறத் தாள்கள் நிறைந்த ‘album’ சொல்லையும் வெண்ணிறப் பனியால் நிறைந்த ‘Alps’ மலைச் சொல்லையும் தோற்றுவித்துள்ளது. இலத்தீனின் albus(white) சொல்லினை இச் சொற்களுக்கு மூலமாக வேர்ச்சொல் அகராதிகள் காட்டியுள்ளன. தமிழ்ப் பெரும்பாவலர் பாரதியார், பனிமூடிய இமயமலையை ‘வெள்ளிப் பனிமலை’ என்று கூறியது குறிப்பிடத்தக்கது. சமற்கிருதத்திலும் வெண்ணிறமலையைச் ‘சுதுபர்வதா’ எனக் குறிப்பிடும் வழக்கம் உள்ளது. ‘கல்’ என்னும் கருமைக்கருத்து வேர், பனி இல்லாத வெப்பநாடாகிய தமிழ்நாட்டில் மலையைக் குறிக்க உருவான வழக்கும் மலை, நிறத்தின் அடிப்படையில் குறிக்கப்பட்டதற்கு உரிய எடுத்துக்காட்டாகும்.

எல்(வெண்மை) – el – eleph – aleph - Alpha

செமித்திக் மொழியில் eleph என்னும் சொல் காளை மாட்டினைக் குறித்துள்ளது. பின்னர், இச் சொல், எபிரேய மொழியிலும் பொனீசிய மொழியிலும் அகர எழுத்தினைக் குறிக்கும் ‘alpha’ சொல்லிற்கு உரியதாகவும் அது மாறியது. இந்த ‘alpha’ சொல்லின் தேய்ந்த வடிவமே ஆங்கிலத்தின் ‘A’ என்ற முதலெழுத்தாகும். பொனீசியர்கள் காளைமாட்டினைக் குறிக்க அதன் கொம்பினை அடையாளப்படுத்தினர் என்றும் அக் கொம்பின் அடையாளமே V என்ற வடிவம் என்றும், அதனையே ‘alpha’ என்று குறித்தனர் என்றும் பின்னர் V ஆகிய இவ் வடிவத்தைத் தலைகீழாக மாற்றி Ʌ என ஐரோப்பியர்கள் ஆக்கிக்கொண்டனர் என்றும் வேர்ச்சொல் அறிஞர் வில்பிரடு ஃபங்க் எழுதியுள்ளார். ஆங்கில A எழுத்தின் இடையிலுள்ள கோடு, பின்னர் உருவாக்கிக்கொண்டதாகும். மக்கள் வாழ்க்கைக்கு உணவு மூலத்தேவை என்றும், அவ் உணவிற்கு உழுதொழில் அடிப்படை என்றும் அவ் உழுதொழிலுக்குக் காளைமாடு முதன்மை என்றும் கருதிய காரணத்தால் காளைமாட்டின் கொம்பு வடிவத்தைக் காளைமாடாகக் கருதி பொனீசியர்கள் இவ் எழுத்தினை உருவாக்கியதாகவும் வில்பிரடு ஃபங்க் குறித்துள்ளார். ‘வெள்விடை’, ‘வெள்ளேறு’ என்னும் வழக்குகள் தமிழில் நிரம்ப உண்டு. அவ் அடிப்படையில் வெண்மையைக் குறித்த ‘எல்’ என்னும் சொல்லே, செமித்திக் மொழியில் காளைமாட்டினைக் குறித்த eleph சொல்லிற்கும் எபிரேய மொழியிலும் பொனீசிய மொழியிலும் காளைமாட்டினைக் குறித்த ‘alpha’ சொல்லிற்கும் மூலமாகியிருக்கலாம்.

வேர்ச்சொல்: எல் (பொருள்: எழுதல்)

எல் – எல்கு – எக்கு – எக்குதல் = மேலே உயர்த்துதல் (‘நீர் எக்குவோர்’, பரி.11:57); எல் – எல்கு – எக்கு – எக்கல்/எக்கர் = உயர்ந்த மணல் திட்டு (‘கடல் எக்கல்’ (திவ்.திருவாய்.4.1.4; ‘எக்கர் நண்ணிய எம்மூர்’, குறுந்.53:5); எல்  - எள் – எளு – எழு – எழுதல் = உயர்தல் (பகல்கான்று எழுதரும் பல்கதிர் ஞாயிறு, பெரும்.2); எல் – எல் + பு – என்பு – எம்பு – எம்புதல் = மேலே உயர்தல் (ஒ.நோ. வெல் - வெல்+பு – வென்பு – வெம்பு); எல்  - எள் –எள்+து – எடு – எடுத்தல் = மேல் நோக்கித் தூக்குதல் (‘முழவு எடுத்து’, அகம்.189:5); எல் – எல் + து – என்து – எந்து – ஏந்து – ஏந்துதல் = உயர்த்தித் தாங்குதல் (‘நறுமலர் ஏந்தி’, முருகு.188); எல்-ஏல்-ஏற்-ஏர்-ஏர்தல்=உயர்தல் (‘வலன் ஏர்பு’, முருகு.1).

எல் – கதிரவன்

எல் = கதிரவன் (கதிரவன் கடலிலிருந்து மேலெழுந்து வருவதாகக் கருதப்படுதலால் எழுதல் பொருள்  தரும் ‘எல்’, கதிரவனைக் குறித்தது. ‘எல் விசும்பு படர’, நற்.152:3; ‘எல்பட வருதியர்’, குறிஞ்சிப்.39).

எல் – எல்லை (கதிரவன்)

எல் – எல்லை = கதிரவன் (‘எல்லையும் இரவும்’, கலித்.142:61); கதிரவன் மறையும் மாலைக்காலம், வரம்பு.

ellai: el, elli and ellai (எல், எல்லி, எல்லை) denote day or day-light. It is natural that the setting of the sun and the consequent disappearance of light marked a definite limit of time to the primitive man who was unaware of the modern contrivances of dispelling darkness. The primitive people whol lived a natural life, saw the animate world terminating its activities at the close of the day. The birds ceased to sing and sought repose; the flowers, with few exceptions closed their petals. Infact the conduct of every significant object in Nature indicated the sun-set was a limit. Thus ellai (எல்லை), came to denote limit. The modern sense of boundary or territorial limit has been acquired by an extension of its application from the limit of time to the limit of space.

-Words and their significance, p.45-46

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘எல்’

829 Ta. el lustre, splendour, light, sun, daytime; elli, ellai sun, daytime; ilaku (ilaki-), ilaṅku (ilaṅki-) to shine, glisten, glitter. Ma. ilakuka to shine, twinkle; ilaṅkuka to shine; el lustre, splendour, light; ella light. Te. (K.) elamu to be shiny, splendid. Cf. 861 Ta. eṟi and 869 Ta. eṉṟu. / ? Cf. Pkt. (DNM) alla- day. DED(S) 707.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘என்று/என்றூழ்’

869 Ta. eṉṟu sun; eṉṟ ūr̤ sunshine, sun, summer. ? To. eṟ sun, in song unit; eṟ oṭ ṇelp ground cool in the sun [during the rainy season] (interpretation doubtful, but a parallel unit has nö·ṟ 'sun', for which see 2910). Te. eṇḍa sunshine, sun, heat of the sun; eṇḍu to be heated by exposure to the sun, dry up, evaporate; eṇḍugulu grain exposed to the sun for being dried. Nk. (Ch.) edde sunshine. Pa. nendi, (NE.) nenḍi heat of the sun. Go. (A. D. MuE. Ma. S.) eddi, (G. M. Ko.) ed id.; (SR.) yaddi hot, sunlight; (Tr. Ph.) addī, (W.) adī, (Ch. MuW.) addi heat of the sun (Voc. 342). Cf. 829 Ta. el and 861 Ta. eṟi. DED(S) 738.

இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் தமிழின் ‘எல்’

எழுதல் பொருள்

எல் – el – le - *legwh (not heavy, having little weight) – laguh (Skt.), levy (Eng.)

எல் – el – le: எழுத்திடப் பெயர்ப்பு

ஒ.நோ.:

இல்(இன்மை) – இன் – இந் -  in – *ni(down) - beneath;

அல் – அன் – அந் – an – na - *ne (not) - no

எல் – el – le - *leub (to peel off, strip or break off) – leaf

எல் – el – sol - *sawel (the sun) – solar (Eng.), surya (Skt.)

எகர-சகர மாற்றம். ஒ.நோ. ஏண் -சேண்; எல்லாம் -celu (Old Church Slavonic); ஏமம் – சேமம்

எழுதல் பொருளில் ஒளிப்பொருள்/வெண்மைப் பொருள்

எல் – el - *leuk (light, brightness) – luminate (Eng.), rocate (Skt.)

எல் – el – le: எழுத்திடப் பெயர்ப்பு

ஒ.நோ.: இல்(இன்மை) – இன் – இந் – in – *ni(down) - beneath; அல் – அன் – அந் – an – na - *ne (not) - no

எல் - *albho (white) – alps, alpha

English words derived from Tamil el connoting ‘rising’ (124)

a; aboriginal; aborigines; abort; abortion; abortive; Alb; Albania; albedo; albescent; Albigensian; albino; Albion; album; albumen; Albuquerque; aleph; alleviate; alleviation; allumette; alp; alpenglow; alpenhorn; alpenstock; alpha; alphabet; alpine; alps; alto-rilievo; anthelion; aphelion; aubade; auburn; carnival; elevate; elevation; elevator; elucidate; girasole; helio; heliacal; helio-centric; heliotrope; helium; illumination; illustration; insolate; insolation; lea; leaf; leaven; legerdemain; leprechaun; leukaemia; leuko; levant; levator; levee; lever; levity; levy; library; lift; light-adj; light; lighter; lightning; limn; link; lodge; loft; lucent; lucid; lucifer; luciferase; luciferous; lucifugous; lucubrate; lucubration; luculent; lumen; luminal; luminary; luminate; luminescence; luminous; luna; lunacy; lunar; lunarian; lunate; lunatic; lunation; lune; lunette; lung; luni; luster; lustrum; lux; orient; oriental; origin; original; origination; parasol; parhelion; pellucid; perihelion; relevance; relevant; releve; relief; relieve; sol; solar; solarium; solstice; south; southern; sublunary; sun; Sunday; translucent.

The base forms of the above-mentioned words in the East and West Indo-European languages are given below:

Vulgar Lat. levare ‘to raise’; Lat. levis ‘light in weight, not heavy,’ ‘light,’ relevare ‘to raise, lighten,’ lucus ‘grove, sacred grove, wood,’ luminare ‘illuminate, burnish,’ lucentem, lucere ‘to shine, glow, be bright,’ lux ‘light,’ lucifer ‘morning star,’ lucubrare ‘to work by artificial light,’ lumen ‘light,’ luna ‘moon; crescent shaped badge,’ ‘goddess of the moon,’ luminis ‘light,’ levatus, levare ‘to raise, lift up; make lighter,’ ‘lighten, raise, remove,’ elevatus ‘lift up, raise, to lighten, alleviate,’ elevationem, elevation ‘a lifting up,’ lustrum ‘purification,’ lustrare ‘make bright, illuminate,’ sol ‘the sun, sunlight,’ insolatus ‘place in the sun, expose to the sun,’ insolationem, solstitium ‘point at which the sun seems to stand still,’ solem, oriri ‘arise, rise, get up; appear above the horizon, become visible; be born, be descended, receive life,’ abortus, liber ‘book, paper, parchment’; O.Ir. lu ‘little, small’; O.F. lever ‘to raise’; Gk. lykhnos ‘portable light, lamp,’ leukos ‘clear, white,’ hēlios ‘sun,’ hēliotropion ‘sundial; heliotropic plant,’ hēliou hēlios ‘sun’; La.Lat. luminare ‘light, torch, lamp, heavenly body,’ albus ‘white’; M.Ir. luan ‘light, moon’; E. luna(tic); Proto-G. lunganjo ‘literally ‘the light organ,’ lingkhtaz, lauba, luftijan, luftuz ‘air, sky,’ laubja ‘shelter’; Proto-Ital. lustro ‘expiation’; Goth. liuhaþ ‘light,’ sunno ‘the sun’; M.E. lightnen ‘make light, brighten,’ sonneli; G. lauge ‘lye,’ Sonntag ‘Sunday’; Ital. girasole ‘sunflower’; O.Nor. suðr; O.H.G. sundroni; Pre-IE word alb ‘hill’; eleph (in semitic languages) ‘ox’; Heb. or Phoe. aleph.

Root forms of Tamil el found in the etymological dictionaries of the West:        

Skeat: ruk/luk “to shine,” swar/awal “to shine, glow, burn,” ragh/rangh/langh “to spring forward”; ar/al “to raise, move, go”; Pokorny: leuk- (*leuĝh-)- “bright, shine” (1921), sā́u̯el-, sāu̯ ol-, suu̯él-, su̯el-, sūl- “sun” (2568), legʷh- “light” (1856), albho- (*hele-bho-)- “white” (77), er-3: or-: r-  “to move” (922) ergh- “to shake, tremble”; American Heritage: leuk- “light, brightness” (8442), sawel-, s(u)wel-, su(Ə)el-, su(Ə)en-, sun “the sun” (8541); legwh- “light, having little weight” (8434), albho- “white” (8278), er-1- “to move, set in motion” (8352); Fiona: lewk- “light, bright” (235), suh₁nus “son” (19), soh2wl- “sun” (232), h₁lengwh- “light” (47); Online Etymology: *leuk- “light, brightness,” *sawel- “the sun,” *legwh- “not heavy, having little weight,” *albho- “white,” *heri- “to rise.”

Derivatives segregated into different groups based on phonetic variations of Tamil el

Group I:

Words from Tamil el evolved out of *legwh, *leuk’s phonetic forms leh, lev, lee, li, loo, look, lu, luh, la, law, and lai

*legwh, *leuk’s base forms in the East and West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Vulgar Lat. levare ‘to raise’; Lat. levis ‘light in weight, not heavy,’ ‘light,’ lavare ‘to wash,’ relevare ‘to raise, lighten,’ lucus ‘grove, sacred grove, wood,’ luminare ‘illuminate, burnish,’ luere ‘to wash,’ lucentem, lucere ‘to shine, glow, be bright,’ lux ‘light,’ lucifer ‘morning star,’ lucubrare ‘to work by artificial light,’ lumen ‘light,’ luna ‘moon; crescent shaped badge,’ ‘goddess of the moon,’ luminis ‘light,’ levatus, levare ‘to raise, lift up; make lighter,’ elevatus ‘lift up, raise, to lighten, alleviate,’ elevationem, elevation ‘a lifting up,’ lustrum ‘purification,’ lustrare ‘make bright, illuminate,’ lavat ‘to wash,’ lavere ‘to wash,’ lavatus ‘to wash’; O.Ir. lu ‘little, small’; O.F. lever ‘to raise’; Gk. lykhnos ‘portable light, lamp,’ leukos ‘clear, white’; La.Lat. luminare ‘light, torch, lamp, heavenly body’; M.Ir. luan ‘light, moon’; E. luna(tic); Proto-G. lunganjo ‘literally ‘the light organ,’ lingkhtaz; Proto-Ital. lustro ‘expiation’; Goth. liuhaþ ‘light’; M.E. lightnen ‘make light, brighten’; G. lauge ‘lye.’

Etymological development of Tamil el:

el ‘rising, light, sun’  → le (after metathesis) → *legwh- ‘not heavy, having little weight,’ *leuk- ‘light, brightness’ → leh, lev, lee, li, loo, look, lu, luh, la, law, lai

Group II

Words from Tamil el evolved out of *sawel’s phonetic forms sohl, sawl, saw, and suh

*sawel’s base forms in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

O.F. sol ‘the sun, sunlight’; Lat. sol ‘the sun, sunlight,’ sole, solem; Goth. sunno ‘the sun’; G. sunnon ‘sun.’

Etymological development of Tamil el:

el  ‘sun’→ sol  → *sawel- ‘the sun’ → sohl, sawl, saw, suh

Group III

Words from Tamil el evolved out of *sawel’s phonetic form heel

*sawel’s base forms in the East and West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Gk. hēlios ‘sun’

Etymological development of the Tamil el:

el ‘sun’ →  sol → *sawel- ‘the sun’ → hel → heel

Group IV

Words from Tamil el evolved out of *legwh, *heri’s phonetic forms uhvl, uhri, ohri, awree, awt, and aws

*legwh, *heri’s base forms in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Lat. levare ‘lighten, raise, remove,’ oriri ‘arise, rise, get up; appear above the horizon, become visible; be born, be descended, receive life’

Etymological development of Tamil el:

el ‘rising, light’ → le (after metathesis) → *legwh- ‘not heavy, having little weight’ → uhvl;

          el ‘rising, sun’ → sol, hel → *heri- ‘to rise’ → uhri, ohri, awree, awf, awt, aws, as

Group V

Words from Tamil el evolved out of *albho’s phonetic forms alb, awb, ohb, alp, alf, alef, and a

*albho’s base forms in the East and West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

La.Lat. albus ‘white’; eleph (in semitic languages) ‘ox’; Heb. or Phoe. aleph.

Etymological development of Tamil el:

el ‘white’ → al → *albho- ‘white’ → alb, awb, ohb, alp, alf, alef, a

Group VI

Words from Tamil el evolved out of phonetic forms lee, li, law, and lai

The base forms in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Goth. laufs ‘leaf, foliage,’ luftus ‘air’; Proto-G. laubja- ‘shelter’; Lat. liber ‘book, paper, parchment.’

Etymological development of Tamil el:

el ‘rising, putting forth’ → le (after metathesis) → lee, li, law, lai

Note: The following words are directlt derived from Tamil el ‘rising, putting forth’

Tamil el in the East Indo-European Languages

Total no. of East Indo-European words originated from the Tamil root el: 524