அரசன்-aracaṉ

Eg - Eng.: rule, right; Skt.: rājan

தமிழ்

English

'அரசு, அரசன், அரசர்’ ஆகிய சொற்கள் சங்ககாலம் தொட்டுத் தமிழில் பயின்று வந்துள்ளன. வலிமை என்னும் பொருள்தரும் ‘உரவு-உரவோன்’ என்னும் சொற்கள்வழி இச் சொற்கள் பிறந்தன எனப் பாவாணர் விளக்கினார். ‘அரசன்’ ஆகிய இத் தமிழ்ச்சொல், கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற்கிருதத்தில் rāj, rājan போன்ற சொற்களுக்கு அடிப்படையானது. மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் அரசாட்சியைக் குறிக்கும் regere (Lat.), ஆட்சியரைக் குறிக்கும் regent, regal (*reg-to move in a straight line: Watkins Dict., Online Etymology Dict.), ஆட்சியைக் குறிக்கும் rule, செல்வம் குறிக்கும் rich போன்ற பல சொற்களுக்கும் முதலாகியது.

உல் - கூட்டக்கருத்து வேர்

உல்-உறு-உறுதல் = பொருந்துதல்(‘தொண்டி அன்னோள் தோள் உற்றோரே’, ஐங்.177:4); உல்-உறு-உறவு = தம்முடன் பொருந்திய சுற்றத்தார்; உல்-உறு-உறார் = தம்முடன் பொருந்தாத பகைவர் (ஒ.நோ. ஒல் – ஒல்லார்; ஒன்னார்; ஒட்டார்).

கூட்டக்கருத்தில் வலிமைக்கருத்து

கூட்டக்கருத்தில் வலிமைக்கருத்துத் தோன்றும்.

உல்-உறு-உறுதி = வலிமை (ஒ.நோ.: கல் – கல்+து – கன்து - கந்து= வலிமையான தூண், யானையைக் கட்டிவைக்கும் கட்டுத்தறி; முல் – முய் – மொய் – மொய்ம்பு); உல்-உறு-உற-உர-உரம் = உறுதி (‘உரம் தலைக்கொண்ட உருமிடி முரசம்’, முருகு.121); உரம் = மாந்தனின் வலிமையான உடலுறுப்பாகிய மார்பு (‘அனங்கன் வாளி வந்துவந்து உரம் குடைந்து’, கம்ப.ஆரண்ய.மாரீச.93:3); உல்-உறு-உற-உர-உரவு = உறுதி (‘உரவுக் கடல்’, பெரும்.483; ‘உரவுத் திரை’, குறுந்.175:2; ‘உரவுக்கதிர் தெறூஉம்’, குறிஞ்சிப்.45); உரவு = மனவலிமை (‘உரம் ஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை’, குறள்.600); உல்-உறு-உற-உர-உரவு-உரவோன், உரவோர் = வலிமையுடையோன் /வலிமையுடையோர் (‘உரவோன் மருக’, புறம்.43:8; ‘கொற்றத் திருவின் உரவோர் உம்பல்’, பதி.90:24; ‘ஒழுக்கத்தின் ஒல்கார் உரவோர்’, குறள்.136); உரவு-அரவு (உகர-அகர மாற்றம்). ஒ.நோ.: உம்–அம்–அமர்–அமர்தல் = விரும்புதல்; புல் (புல்லுதல்)–பல்–பல்+து–பற்று; புல்–பல்–பல-*pele (to fill)-plenty; புல்–புல்லி–பல்லி; அரவு-அரசு (வ-ச மாற்றம்; ஒ.நோ.: பரவுதல்–பரசுதல்) அரசு = அரசாட்சி (அரசு முழுது கொடுப்பினும், மலை.74); அரசு = அரசன் (அரசு இருந்து பனிக்கும், முல்லை.79); உரவு-அரவு-அரசு-அரசன்/அரசர் (அன்–ஆண்பால் ஈறு; அர்-பலர்பால் ஈறு) (‘யானோ அரசன்’, சிலம்பு.2.10:76, ‘அரசர் உழையர் ஆகவும்’, புறம்.154:4).

திரவிட மொழிகளில் ‘அரசன்’ சொல்

201 Ta. aracaṉ, araicaṉ, araiyaṉ king, sovereign, prince; araci queen; aracu, araicu kingliness, king, kingdom, government; arai politics; ara-maṉai king’s palace (also araṇmaṉai royal place, mansion, with araṇ defence, fortress, castle, < Skt. śaraṇa-). Ma. aracan, araśan, arayan king; aracam, aracu royalty, constitution; ara-mana king’s house, palace, court. Ko. arc official of Mohammedan government of Mysore; arman palace. To. ars king; European man; arman palace. Ka. arasa (in cpds. ara-), arasu king, lord; arasi, arasati queen; ara-mane royal dwelling, palace, court, government. Koḍ. aramane palace. Tu. arasu, arase king, monarch; aramane, arantaḍè palace, royal residence. Te. arusu king. / < Skt. rājan-. A form in an unknown, but presumably SDr., language is arahaṇasha, gen. sg. of arahaṇa- (cf. Ta. aracaṉ), in a 'Dravidian Prakrit' legend on a Śātavāhana coin (2nd cent. A.D.); D. C. Sircar, Epigraphia Indica 35.247-52 (1961). DED 167.

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் ‘அரசன் – raj’

குறிப்பு:

வலிமையைக் குறித்த ‘உரம்’ என்னும் சொல்லிலிருந்து ‘உரவு’ என்னும் வலிமையைக் குறித்த சொல் வந்தது. இவ் ‘உரவு’ சொல்லிலிருந்தே வலிமையுடைய அரசனைக் குறிக்கும் ‘உரவோன்’ சொல் தோன்றியது. ‘உகர-அகர’ மாற்றத்தில், ‘உரவு’ சொல், ‘அரவு’ எனவும், ‘உரவோன்’ சொல் ‘அரவோன்’ எனவும் திரிந்தன. ‘பரவு-பரசு’ போல், ‘அரவு’ சொல், ‘அரசு’ எனப் பின்னர் வளர்ந்தது. ‘அரசு’ சொல், ஆண்பால் ஈறுபெற்று ‘அரசன்’ என வளர்ந்து நிலைபெற்றது. தமிழின் ‘அரசன்’ சொல், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியக் கிரேக்கத்தில் ‘archon’ என்று தமிழ்வடிவோடு ஒத்ததாக ஆளப்பெறுகின்றது. ‘archon’ சொல்லிற்கு ‘ruler, commander, chief, captain’ எனப் பொருள் உரைத்த இணையவழி வேர்ச்சொல் அகராதி, இந்த ‘archon’ சொல்லின் வேர் தெரியவில்லை என்று உரைத்துள்ளது. வலிமை என்ற பொருளில் பிறந்த ‘அரசன்’ சொல், ‘archon’ என்ற சொல்லிற்கு வேராக அமைந்தது. தமிழின் ‘அரசன்’ சொல், அரசன் – ராசன் – ராஜன் – ராஜ் எனக் கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்திலும், அரசன் – ராசன் – ராஜன் – ராஜ் – reg என அகர-எகர மாற்றத்தில் (ஒ.நோ.: அரங்கன் – ரங்கன் – ரெங்கன்; தண்டபாணி – தெண்டபாணி, பலா – பெலா) மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்திலும் பல சொற்களை அளிக்கும் அடிச்சொற்களைத் தந்தது.

சமற்கிருத மானியர் வில்லியம்சு அகராதி, ‘raj’ என்ற அரசனைக் குறித்த சொல்லிற்கு √raj, ran~j என இரண்டு வேரினைக் குறிப்பிட்டுள்ளது. இவ் வேர்களுக்கு shining, radiant என்பனவற்றை வேர்ப்பொருள்களாக உரைத்துள்ளது. சமற்கிருத அகராதி உரைக்கும் இவ் வேர்ப்பொருளினும் தமிழின் வலிமைப்பொருளுடன் உறவுடைய மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தின் *reg வேர்ப்பொருள் பொருத்தமாக உள்ளது. √raj, ran~j ஆகிய இரண்டு வேர்களுக்கும் மானியர் கூறுகின்ற shining, radiant என்ற வேர்ப்பொருள்கள், சிவந்தது என்னும் பொருளுடைய தமிழின் ‘அர்’ வேரிலிருந்து பிறந்தவை என்பதும் இங்குக் குறிப்பிடத்தக்கது.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘அரசன்’

உரவு–அரவு–அரசு–அரசன்-*reg (move in a straight line)–region, right (Eng.)

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘அரசன்’

உரவு–அரவு–அரசு–அரசன்-raj (Skt.)

English words derived from Tamil aracaṉ connoting 'rule' (89)

abrogate; address; adroit; alaric; alert; anarch; anarchy; anorectic; anorexia; arch; archaean; archaeo; Archaeology; archaic; archangel; Archbishop; archy; arrogant; arrogate; bishopric; correct; corvee; derecho; derogate; derogatory; dietrich; direct; dress; Eldritch; erect; Eric; Frederick; Henry; incorrigible; interregnum; interrogate; maharajah; maratha; prerogative; prorogue; rack; rail; raj; rajah; rake; rakish; rank; real; realm; reck; reckless; reckon; rectangle; rectify; rectilinear; rectitude; recto-n; recto; Rector; rectum; regal; regent; regicide; regime; regimen; regiment; region; regular; regulate; regulus; reich; reign; resurgent; rex; rich; right; risorgimento; rogation; royal; rule; scholarch; sord; source; subrogate; subrogation; surge; surrogate; tetrarch; viceroy.

The base forms of the above-mentioned words in the East and West Indo-European languages are given below:

Skt. rajati, rajan ‘king,’ rastra ‘kingdom’; Hin. raj ‘rule, dominion, kingdom’; Lat. regere ‘to rule, to direct, keep straight, guide,’ ‘to lead straight, keep straight rule, guide’; rogare ‘propose (law), entreat, ask a favour, stretch out’; rex ‘king,’ regalis ‘royal, kingly,’ rectus ‘straight’ rect ‘to rule, guide,’ regula ‘rule, straight piece of wood’; Goth. uf-rakjan ‘to stretch out,’ rikan ‘to heap up, collect’; Proto-G. rikja ‘rule,’ rak- ‘gather, heap up,’ rankaz, (ga)rakinaz ‘ready, straightforward,’ rokja, frithu- ‘peace’; O.F. abrogaer, angle; Mod.Lat. rex ‘king,’ regis ‘king’; Gk. oregein ‘to long for, to desire,’ arkhein ‘be the first,’ arkhon ‘ruler, commander, chief, captain’; O.H.G. rihhi ‘ruler,’ riucht ‘right’; Proto-Ce. Rix; O.E. rice ‘realm.’

Lexical and semantic expansions of the Tamil parent root ul of aracaṉ in Tamil:

ul-uṟu-uṟuti ‘strength,’ ul-uṟu-uṟa-ura-uram-uṟuti ‘strength’; uram ‘human being’s chest, a strong body part’; ul-uṟu-uṟa-ura-uravu ‘mental strength’; ul-uṟu-uṟa-ura-uravu-uravōṉ-uravōr ‘strong person, strong people’; uravu-aravu; aravu-aracu; aracu-aracāṭci ‘ruling’; aracu-aracaṉ ‘king’; uravu-aravu-aracu-aracaṉ/aracar ‘ruler.’

Root forms of Tamil aracaṉ found in the etymological dictionaries of the West:

Skeat: rag “to stretch, straight, rule”; Pokorny: reĝ- “right, just, to make right; king” (2474); American Heritage: reg “to move in a straight line, to direct in a straight line, lead, rule” (8531); Fiona: h₃reg “to straighten, right” (92); Online Etymology: *reg- “move in a straight line, to direct in a straight line, to lead, rule.”

Derivatives segregated into different groups based on phonetic variations of Tamil aracaṉ

Group I

Words from Tamil aracaṉ evolved out of *reg-'s phonetic forms raaj, ruj, rak, rukh, rawg, rohg, rog, roy, ray, ran, raa, and rool

*reg-’s base forms in the East and West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Skt. rajati, rajan ‘king,’ rastra ‘kingdom’; Hin. raj ‘rule, dominion, kingdom’; Lat. regere ‘to lead straight, keep straight rule, guide,’ rogare ‘propose (law), entreat, ask a favour, stretch out,’ rex ‘king’; Goth. uf-rakjan ‘to stretch out,’ rikan ‘to heap up, collect’; Proto-G. rikja ‘rule,’ rak- ‘gather, heap up,’ rankaz; O.F. abrogaer.

Etymological development of Tamil aracaṉ:

ul ‘aggregation’ → uṟu → uṟa → ura → uravu (uram) ‘strength’ → aravu → aracu → aracaṉ ‘king’ → *reg- ‘move in a straight line, to direct in a straight line, to lead, rule’ → raaj, ruhj, rak, ruhk, ruhg, rawg, rohg, rog, roy, ray, ran, raa, rool

Group II

Words from Tamil aracaṉ evolved out of *reg-'s phonetic forms re, rehj, rehk, rek, rehg, rehz, rei, reik, reks, ri, ree, rich, rik, and rit

*reg-’s base forms in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Lat. regalis ‘royal, kingly,’ regere ‘to rule, to direct, keep straight, guide’, Lat. rex ‘king,’ rectus ‘straight’ rect ‘to rule, guide,’ regula ‘rule, straight piece of wood,’ Mod. Lat. rex ‘king,’ regis ‘king’; Proto-G. (ga)rakinaz ‘ready, straightforward,’ rokja, Proto-G. frithu- ‘peace’; Gk. oregein ‘to long for, to desire’; O.F. angle; O.H.G. rihhi ‘ruler,’ riucht ‘right’; Proto-Ce. Rix; O.E. rice ‘realm.’

Etymological development of Tamil aracaṉ:

ul ‘aggregation’ → uṟu → uṟa → ura → uravu (uram) ‘strength’ → aravu → aracu → aracaṉ ‘king’ → *reg- ‘move in a straight line, to direct in a straight line, to lead, rule’ → re, rehj, rehk, rek, rehg, rehz, rehz, rehz, rei, reik, reks, ri, ree, rich, rik, rit