அறுத்தல்-aṟuttal

    கூட்டக்கருத்திலிருந்து வெட்டுதல், துமித்தல், அறுத்தல், பிரித்தல், துளைத்தல் ஆகிய பொருள்தரும் சொற்கள் பிறக்கும். அவ் வகையில், ‘அல்’ என்னும் ஓர் கூட்டக்கருத்து வேர், ‘அறுத்தல்’(cut off) என்னும் வெட்டுதல் பொருள் தரும் சொல்லினைத் தோற்றுவித்தது. தமிழின் இவ் ‘அறுத்தல்’ சொல், அறு-அறை’ எனப் பகுத்தல் பொருளிலும் அறு-அறை-அரை எனப் பாதியைக் குறிக்கும் பொருளிலும் சொற்களைத் தோற்றுவித்தது. பாதியினைக் குறிக்கும் ‘ardha’ என்னும் சமற்கிருதச் சொல், தமிழின் ‘அறுத்தல்’ சொல்லுடன் உறவுடையதாகும். இவ் ‘அறுத்தல்’ சொல், அறு – அரு – ரு – லு - *leu (to cut, divide, loose: Watkins Dict., Online Etymology Dict.) எனத் திரிந்து மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் வெட்டுதல் பொருளிலும் தளர்தல் பொருளிலும் lose, loose போன்ற சொற்களைத் தோற்றுவித்தது.

வேர்ச்சொல்: அல் (பொருள்: கூட்டம்)

அல்-அல்லது = நெருக்கமானது; அல்-அள்-அளறு = திணிந்த சேறு; அல்-அள்-அண்-அண்மை = நெருங்கியது; அல்-அள்-அள்+து-அடு-அடுத்தது = நெருக்கமானது; அல்-அள்- அள்+து-அண்டு = நெருங்கு

அல் – துளைக்கருத்து / வெட்டுதல் கருத்து வேர்

          கூட்டக்கருத்தில் துளைக்கருத்தும் வெட்டுதல் கருத்தும் தோன்றும். துளைத்தல் கருத்தும் வெட்டுதல் கருத்தும் உறவுடையன. ‘கல்’ என்னும் தமிழ்வேர், கல் – கலம்; கல் – கன் – கன்னம் எனத் துளைப்பொருளில் சொற்கள் பலவற்றைத் தோற்றுவிக்கும். துளைப்பொருள் வேரான இக் ‘கல்’ சொல், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளிலும் *kel என அகர-எகர மாற்றத்தில் வழங்குவதனை இணையவழி வேர்ச்சொல் அகராதியில் காண்கிறோம். இவ் அகராதி, *kel என் இவ் வேருக்கு ‘to cut’ என வேர்ப்பொருளைக் குறிப்பது இங்கு ஒப்புநோக்கத்தக்கது.

அல் – அள் – அளை = உள் துளையுடைய குகை (‘கல் அளை’, புறம்.86:4); அல் – அற் – அர் – அரி – அரிதல் = வெட்டுதல் (‘வெண்ணெல் அரிநர்’, மலை.471); அல் – அற் – அர் – அரி – அரிவாள் = வெட்டும் கருவி; அல் – அற் – அறு – அறுதல், அறுத்தல் = வெட்டுதல் (‘காய்நெல் அறுத்துக் கவளம் கொளினே’, புறம். 184:1); அல் – அற் – அறு – அறுவை = அறுத்துப் பயன்படுத்தும் ஆடை (ஒ.நோ.: துல் – துள் – துண் – துணி = துணிக்கப்பட்ட ஆடை).

ஒ.நோ.:

வேர்ச்சொல்: குல் (பொருள்: கூட்டம்)

குல்-குலம் = கூட்டம்; குல்-குலை = திரட்சி

வேர்ச்சொல்: குல் (பொருள்: வெட்டுதல்/துளை)

குல் – குள் – குளி – குழி = சிறு பள்ளம்; குல் – குய் – குயவு = மண்ணைத் தோண்டிக் கலம் செய்யும் தொழில்.; குயவு – குயவன் = மண்ணைத் தோண்டிக் கலம் செய்பவன்; குல் – குய் – குயம் = வெட்டும் அரிவாள் (‘குயத்தின் வாய்நெல் அரிந்து’, பொருநர். 242).

வேர்ச்சொல்: கல் (பொருள்: கூட்டம்)

கல் – கல்+து – கற்று - கற்றை = திரள்

வேர்ச்சொல்: கல் (பொருள்: வெட்டுதல்/துளை)

கல் - *(s)kel (to cut) – half; கல் – கலம் = துளைக்கப்பட்ட மட்கலம், மரக்கலம்; கல் – கன் – கன்னம் (துளை) – canna – cane – canal – channel. கல் – கன் – கன்னம் (துளை) – கர்ண(Skt.) - *kerp (to gather, pluck, harvest) – harvest. ஒ.நோ.: செகு(வெட்டுதல்) - *sek (to cut) – segar (Sp. to reap, cut); செகு=வெட்டுதல் (‘உயிர் செகுத்து உண்ணாமை நன்று’, குறள். 259).

வேர்ச்சொல்: துல் (பொருள்: கூட்டம்)

துல் – துன் – துன்னு – துன்னுதல் = நெருங்குதல்; துல் – துன் – துன்னியார் = உறவினர்.

வேர்ச்சொல்: துல் (பொருள்: வெட்டுதல்/துளை)

துல் – துள் – துளை; துல் – துன் – துன்னம் = துளை (‘அம்பிட்டுத் துன்னம் கொண்ட புண்’, கம்ப.யுத்த.கும்ப.155:3).

வெட்டுதல் கருத்தில் பாதிக்கருத்து

அல் – அற் – அறு – அறை – அரை – ardha(Skt.). ஒ.நோ.: பகு – பகுதி – பாதி; கல் - *(s)kel (to cut) – half; தடி – தறி – தரி – dala(Skt., half)

            மானியர் அகராதி, ‘ardha’ சொல்லினை இலத்தீனில் ஒழுங்கினைக் குறிக்கும் ‘ordo’ சொல்லுடன் உறவுபடுத்தி உரைத்துள்ளது.

            ardha [Lat. ordo; Germ. ort.]     - Monier

            ‘ordo’ ஆகிய இவ் இலத்தீன் சொல்லுடன் உறவுடைய ஆங்கிலச்சொல் ‘order’. இச் சொல்லின் வேராகவும் வேர்ப்பொருளாகவும் இணையவழி வேர்ச்சொல் அகராதி *ar (to fit together) என்பனவற்றைக் காட்டியுள்ளது. இதன் காரணமாக, ‘ordo’ என்னும் சொல், ‘கட்டுதல்’ பொருளோடு உறவுடையதே அன்றி, ‘அரை, பாதி’ என்னும் பொருள்களோடு உறவுடையதன்று என்பது தெளிவு. எனவே, மானியர் கூறும் ‘ardha’, சொல்லிற்கு இலத்தீனின் ‘ordo’ சொல்லை உறவாகக் காட்டியிருப்பது பொருத்தமில்லை. ‘ordo’, ‘order’ சொற்களுக்கு உரிய தமிழ் வேரினை ‘ஆர்’ சொல் வரலாற்றில் காண்க.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘அரிதல்’

212 Ta. ari (-v-, -nt-) to cut off, nip off; (-pp-, -tt-) to gnaw as white ants; n. cutting; ari vāḷ billhook, sickle, garden knife; arivi reaped corn, handful of reaped grain; aruvi stubble of Indian millet; arakku (arakki-) to clip off, prune, cut, sever. Ma. ariyuka to reap corn, cut grass, cut very small, hack to pieces; ari vāḷ sickle, reaping hook; arikka to gnaw as vermin; arakkuka to cut, chop off, sever; araṅṅuka to cut or chop off (the branches of trees or plants). Ko. ayr small heap of grain stalks made of one handful in reaping. To. ark- (arky-) to chip, cut square (end of plank or post). Ka. ari (arid-) to cut or lop off; n. cutting off, gnawing as vermin, a handful or more of corn cut at one stroke; arisu to cause to cut off; arivāḷ, aruvāḷ sickle. Kol. ark- (arakt-) to harvest (or with 315 Ta. aṟu). Nk. ark- to cut, reap (as for Kol.). Nk. (Ch.) ark- to cut paddy, harvest; arup-/arp- to cut. Pe. raz- (rast-) to cut (e.g. with saw). Kui raspa (rast-) to cut across, cut crosswise; n. a cross cut. Kuwi (Su.) rat- (-h-) to cut; (S.; BB 1963, p. 269) ratpinai to haggle (i.e. to hack; pl. action). DED(S) 175.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘அறுத்தல்’

315 Ta. aṟu (aṟuv-, aṟṟ-/(mod.) aṟunt-) to be severed, break as a rope, cease, become extinct, perish, be decided, settled; (-pp-, -tt-) to break off, cut, part asunder, sever, cleave, exterminate, determine, resolve; aṟal becoming detached by cutting; aṟuti end, close, termination, limit, destruction; aṟuppu harvest, reaping the crop, piece, section sawn; aṟumpu dearth, famine; aṟumai instability, transience; aṟainaṉ one who reaps; aṟuvaṭai harvest; aṟṟam destruction, ruin, destitution. Ma. aṟuka to be severed, cut off, break, cease; aṟukka to sever, cut off, decide; aṟu severing, cutting; aṟuti end, limit; aṟuppu severing, sawing, harvest; aṟumpu dearth; aṟṟam extremity, end. Ko. arv- (art-) to cut (meat) into small pieces for broth; armbaṛ- (armbaṭ-) to starve;? arvaŋga·ṛ place where no one has lived (for ka·ṛ wilderness, see 1438); arvaṭy n. pr. Badaga village (the Badaga name is Araṭṭi; probably < arv-paṭy 'Badaga village in distant, lonely place'). To. aṟf- (aṟt-) to cut, reap. Ka. aṟu to be severed or disjoined, be cut asunder, cease, end; aṟaka state of being broken or injured as a tile, ball, etc.; aṟake fragment, piece. Koḍ. ara- (arap-, arat-) to cut. Tu. arpuni to efface, obliterate. Te. aṟu to be destroyed, decrease; aṟa defect, incompleteness; aṟagoṟa defect, deficiency; ṟakku, (K. also) rakku to scratch; n. scratching. Kol. ark- (arakt-) to harvest grain by cutting (or with 175 Ta. ari). Nk. ark- to cut, reap (as for Kol.). Kuwi arna (Isr.) crop, harvest, (Su.) crop, cultivation, (S.) corn, grain. Br. harring to tear, rend asunder. Cf. 3625 Ta. naṟukku. DED(S, N) 266.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘அரை’

229 Ta. arai half. Ma. ara id. Ko. ar id. To. ar id. Ka. ara id.; are id., a little; arake state of being half, incomplete or too little; arame state of being a moiety or a little; arebar a few. Tu. are half; arakè, areke half-filled; arāḷů a person doing half a day's work. Te. ara half, a moiety, incomplete, not full; aṟa half, a moiety. Nk. (Ch.) ar half, in: ar sōla a measure. DED(S, N) 192.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘அறுவை’

318 Ta. aṟuvai cloth, garment; aṟai curtain. Ka. aṟa, aṟave, aṟive, aṟuve cloth. Tu. arve a cloth, old rag. Te. aṟa rag. Cf. 5163 Ta. (i)ravikkai. DED(S) 268.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘அறு’

         அறு – அரு – ரு – லு - *leu (to cut, divide, loose)

ர-ல மாற்றம். ஒ.நோ.: இருப்பை – இலுப்பை; தொரும்பு – தொலும்பு; அரத்த-ரத்த-லத்த, உலக வழக்கு; துருக்கர் – துலுக்கர்; அரப்புதல்(அழித்தல்) – அரப்புத்தூள் = அழுக்கினை நீக்குகின்ற பொடி; அரப்பு – ரப்பு – rub – rubber - லப்பர், உலக வழக்கு; இறை – சிறை – sar – sal – solid, காண்க: தமிழ்-இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் களஞ்சியம் ஒப்பீட்டு அகராதி, தொகுதி-1; அரக்கு – ரக்கு – லக்கு – lac - lakh, shellac காண்க: ‘அர்’ சொல் வரலாறு).

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘அறு’

அறு – அரு – ரு – லு – lunati (Skt.)

அறு – அறை – அரை – ardha (Skt.)

English words derived from Tamil aṟuttal connoting ‘cutting’ (49)

absolute; absolution; absolve; ageless; aimless; analysis; analytic; biolysis; bloodless; brainless; catalysis; catalyst; catalytic; dialysis; dissolve; electrolysis; electrolyte; forlorn; glycolysis; Hippolytus; -less; loess; loose; lorn; lose; loss; Lysander; lysergic; -lysis; lysis; lyso-; lysol; lysosome; lysozyme; lytic; -lytic; palsy; paralysis; plasmolysis; pyrolusite; pyrolysis; resolute; resolution; resolve; soluble; solute; solution; solve; solvent.

The base forms of the above-mentioned words in the West Indo-European languages are given below:  

Proto-G. lausaz, lausa, lausa, lýsis ‘dissolution’; Lat. resolvere ‘untie, unfasten, loose, loosen,’ solvere ‘to loosen, dissolve,’ ‘untie, release, explain, remove,’ lyein; Dan. løs ‘loose, untied’; Gk. lyein ‘to unfasten, loose, loosen, untie’; Goth. laus ‘empty, vain’; G. lyein ‘to unfasten.’

Lexical and semantic expansions of the Tamil parent root al of aṟuttal in Tamil:

al-aṟ-aṟu-aṟutal-aṟuttal ‘cutting’; al-aṟ-ar-ari-arital ‘cutting’; al-aṟ-ar-ari-arivāḷ ‘billhook’; al-aṟ-aṟu-aṟuvai ‘cut cloth, garment’; al-aḷ-aḷai ‘cave’; al-aṟ-aṟu-aṟai-aria-ardha.

Derivatives segregated into different groups based on phonetic variations of Tamil aṟuttal

Group I

Words from Tamil aṟuttal evolved out of *leu-’s phonetic forms lohuh, loo, lyoo, and looz

*leu-’s base forms in the West Indo-European languages found in Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Proto-G. lausaz, lausa; Lat. resolvere ‘untie, unfasten, loose, loosen,’ solvere ‘to loosen, dissolve’; Dan. løs ‘loose, untied.’

Etymological development of Tamil aṟuttal:

al ‘aggregation’ → aṟ → aṟu (aṟutal, aṟuttal ‘cutting’) → ṟau  (metathesis) → lau → *leu- ‘to loosen, divide, cut apart’ → lohuh, loo, lyoo, looz

Group II

Words from Tamil aṟuttal evolved out of *leu-’s phonetic forms law, luh, luhs, lai, and li

*leu-’s base forms in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below: 

Proto-G. lausa, lýsis ‘dissolution’; Gk. lyein ‘to unfasten, loose, loosen, untie’; Goth. laus ‘empty, vain’; G. lyein ‘to unfasten.’

Etymological development of Tamil aṟuttal:

al ‘aggregation’ → aṟ → aṟu (aṟutal, aṟuttal ‘cutting’) → ṟau  (metathesis) → lau → *leu- ‘to loosen, divide, cut apart’ → law, luh, luhs, lai, li

Group III

Words from Tamil aṟuttal evolved out of *leu-’s phonetic forms uhl, awl, and awlu

*leu-’s base forms in the West Indo-European language found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below: 

Lat. solvere 'untie, release, explain, remove,' lyein.

Etymological development of Tamil aṟuttal:

al ‘aggregation’ →  aṟ → aṟu (aṟutal, aṟuttal ‘cutting’) → ṟau  (metathesis) → lau → *leu- ‘to loosen, divide, cut apart’ → uhl, awl, awlu

Tamil aṟuttal in the East Indo-European Languages

Total no. of East Indo-European words originated from the Tamil root aṟuttal: 393