ஒக்க -okka

Eg - Eng.:yoke; Skt.: eka

தமிழ்

English

வேர்ச்சொல்: ஒல் (பொருள்: கூட்டம்)

‘ஒல்லுதல்’ சொல் பொருந்துதல் பொருளது. ஆயினும், இச் சொல், ‘உல்’ என்னும் பொருந்துதல் பொருள் வேரிலிருந்து பிறந்ததாகும். உல்-உற்-உறு-உறுநர் = பொருந்திய உறவினர்; உறு-உறவு; உறு+ஆ+ஆர் - உறார் = பொருந்தாத பகைவர்; உல்-உற்-உறு-உறு+உழி-உற்றுழி = பொருந்திய வழி (‘உற்றுழி உதவியும்’, புறம்.183:1) போன்ற சொற்கள் இவ் ‘உல்’ வேரிலிருந்து பிறந்தன. பொருந்துதல் பொருள் வேராகிய இவ் ‘உல்’, உகர – ஒகர மாற்றத்தில், ‘ஒல்’ எனத் திரிந்து அதே பொருந்துதல் பொருளைப் பெற்றது.

ஒல் – ஒல்லுதல் = பொருந்துதல் (‘ஒல்லும் வகையான் அறவினை ஓவாதே செல்லும் வாயெல்லாம் செயல்’, குறள்.673); ஒல் – ஒல் + து – ஒற்று – ஒற்றுமை = ஒன்றியிருக்கும் தன்மை; ஒல் – ஒல் + பு – ஒப்பு – ஒப்புமை = ஒத்திருத்தல்; ஒல் – ஒல் + து – ஒற்று – ஒத்து – ஒத்தல் = ஒத்திருத்தல் (‘உறுப்பு ஒத்தல்’, குறள்.993); ஒல் – ஒல் + து – ஒன்று – ஒன்றுதல் = கூடுதல் (‘ஒன்றினார் வாழ்க்கையே வாழ்க்கை’, கலித்.18:11); ஒல் – ஒல் + து – ஒன்று = முதலாவது எண் (பிரிவுபடாத எண், ‘பாழ் என கால் என பாகு என ஒன்று என’, பரி. 3:77); ஒன்று – ஒண்ணு (உலக.வழக்கு); ஒல் – ஒல் + பு – ஒப்பு – ஒப்ப = உவம உருபு; ஒல் – ஒல் + பு – ஒப்பு – ஒப்புதல் = பொருந்துதல் (‘அடிதொறும் தலை எழுத்து ஒப்பது மோனை’, தொல்.பொருள். செய்யு.92:1; தந்தையர் ஒப்பர் மக்கள், தொல்.பொருள்.கற்பி.6:23); ஒல் – ஒல் + வு – ஒல்வு – ஒவ்வு – ஒவ்வுதல் = பொருந்துதல் (‘கார் ஒவ்வா வேனில்’, கார்காலத்தைப் போல் ஒத்திராத வெயில் நிறைந்த வேனிற்காலம், பரி.11:72); ஒல் – ஒள் – ஒள் + து – ஒட்டு – ஒட்டுதல் = சேர்தல் (‘ஒட்டியோர் திறத்தே’, சார்ந்தவர் திறம், நற்.32:9; ‘ஒட்டார்’, ஒட்டியிராத பகைவர், குறள்.967); ஒல் – ஒள் – ஒள் + து – ஒண்டு – ஒண்டுதல் = கூடுதல்; ஒண்டு – ஒண்டி – ஒண்டி இருந்தல் = தனித்து இருத்தல் (ஒண்டிக் குடித்தனம், உலக வழக்கு); ஒல் – ஒற் – ஒர் – ஒருங்கு = முழுதும் (‘ஒருங்கு ஒப்பக் கொண்டான்’, நாலடி.387:2); ஒல் – ஒற் – ஒர் –ஒரு – ஒருமை = ஒன்றித்திருக்கும் மனம் (‘ஒருமையுடன் நினது திருமலரடி நினைக்கின்ற உத்தமர் தம் உறவு வேண்டும்’, தெய்வமணி.1:1); ஒல் – ஒற் – ஒர் – ஒரு – ஒருமை = ஒன்றைக் குறிக்கும் இலக்கணக்கூறு, பன்மைக்கு மாறானது. (‘ஒருமை எண்ணின் பொதுப்பிரி பாற்சொல்’, தொல்.சொல். 44); ஒல் – ஒற் – ஒர் – ஓர் = முதலாவது எண்ணினைக் குறிக்கும் பெயரடை (‘ஓர் ஆன்’, ஒற்றைப் பசு, குறுந்.295:4); ஒல் – ஒற் – ஒர் – ஓர்தல் = மனம் ஒன்றி எண்ணுதல் (‘ஓர்ந்து கண்ணோடாது’, குறள்.541); ஒல் – ஒல் + கு – ஒக்கு – ஒக்கல் = பொருந்திய உறவினர் (‘இல்லோர் ஒக்கல் தலைவன்’, புறம்.95:8; ‘தென்புலத்தார் தெய்வம் விருந்து ஒக்கல்’, குறள்.43).

ஒல் – ஒல் + கு – ஒக்கு – ஒக்க (ஒன்று)

ஒல் – ஒல் + கு – ஒக்கு – ஒக்க – ஒக்கடி = ஒன்று (தெலு.); ஒல் – ஒல் + கு – ஒக்கு – ஒக்க = ஒரு (தெலு.); ஒக்க – yoga (Skt., the act of yoking, joining, attaching, harnessing, putting to (of horses), மானியர் அகராதி); ஒக்க - *yeug (to join) – yoke.

நுகம் – yuga (Skt.)

உல்-உற்-உறு-உறுதல் = பொருந்துதல் (‘மெய்யுறு புணர்ச்சி’, நம்பி.அகத்.36:3); உறு+உழி-உற்றுழி = பொருந்திய வழி; உறு – உற்ற – உற்ற நண்பர் = பொருந்திய நண்பர்; உறு – உற்று – உற்றுநோக்குதல் = பொருந்தி நோக்குதல்; உற்றுநோக்குதல் – உத்துநோக்குதல் (உ.வ.). ற்ற – த்த மாற்றம் (ஒ.நோ.: விற்றது – வித்தது; கற்றை – கத்தை); உறு – உற்று – உற்றி - உத்தி = மனத்தோடும் அறிவோடும் பொருந்திய நுட்பம்; நூலுக்கும் உரைக்கும் பொருந்தும் நெறிமுறை.

தமிழில் இவ்வாறு ‘உல்’ என்னும் வேரிலிருந்து பிறந்த ‘உத்தி’ என்னும் சொல் சமற்கிருதத்தில் ‘யுக்தி’ என ஆனது. உத்தி – யுக்தி (சமற்.). பாவாணர், ‘உ’ என்னும் சுட்டடியாக ‘உத்தி’ என்னும் சொல் பிறந்ததென எழுதியுள்ளார். (வடமொழி வரலாறு-1, ப.90).

தமிழில் காளைமாடுகளின் கழுத்தில் பூட்டப்படும் மரத்தடியாகிய ‘நுகத்தடி’, சங்ககாலத்தில் ‘நுகம்’ எனக் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. இந் ‘நுகம்’ சொல்லினைப் பாவாணர்,

உ – உக – உகம் = இணை, நுகம்

உகம் – நுகம் = ஏரிலும் வண்டியிலும் காளைகளைப் பூட்டும் மரம்

எருதே இளைய நுகம் உணராவே (புறம்.102:1)

ம. நுகம், க. நொக (g)

எனப் பொருந்துதல் பொருள்தரும் ‘உ’கரச் சுட்டடியாகப் பிறந்தது என்பார் (வடமொழி வரலாறு-2, ப.23). பட்டினப்பாலையிலும் ‘நெடுநுகத் துப்பகல் போல’ (பட்டி.206) என இந் ‘நுகம்’ சொல் இடம்பெற்றுள்ளது. சமற்கிருத மானியர், நுகத்தடி குறிக்கும் சொல்லாக ‘yuga’ என்பதைக் குறிப்பிடுகிறார். ‘yuga’ ஆகிய இச் சொல்லினை, உள்ளம் ஒன்றித்துச் செய்யும் தவம் குறிக்கும் ‘yoga’ சொல்லுடன் மானியர் உறவுபடுத்தியுள்ளார். ‘yoga’ ஆகிய சமற்கிருதச் சொல், ‘உல்’ என்னும் பொருந்துதல் வேர்வழி, உல் – ஒல் – ஒல்கு – ஒக்கு – ஒக்க – ஓக – yoga என்பதாகப் பிறந்தது. ‘yuga’ ஆகிய நுகத்தடி குறிக்கும் சமற்கிருதச் சொல், பாவாணர் கூறிய உகரச் சுட்டடியாகப் பிறந்த சொல்லாக இல்லையென்றாலும், ‘உல்’ என்னும் வேரின் திரிபான ‘ஒல்’ வேர்வழிப் பிறந்த ஒக்க – ஓக – yoga – yuga என்பதாகத் தமிழ் வேரில் பிறந்த சொல்லேயாகும்.

குறிப்பு:

சமற்கிருதம் இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிக்குடும்பம் சார்ந்ததாக ஏற்றுக்கொள்ளப் பட்டது. ஆயின், அச் சமற்கிருதம் தன் எழுத்து வடிவத்தை இந்தியாவிற்குள் வந்த பின் இந்தியாவில் இருந்த வடதிரவிட மொழிகளாகிய பாலி, பிராகிருதத்தைக் கொண்டு உருவாக்கிக் கொண்டது. பாலி, பிராகிருதத்தின் அகர நெடுங்கணக்கு, தமிழினை ஒட்டி அமைந்ததாகும். தமிழில் எகர ஒகரக் குறில் எழுத்துகள் பிற்காலத்தில் தோன்றியவை என்றும் அவை தோன்றுவதற்கு முன்பே பாலி, பிராகிருதம் ஆகிய இரண்டும் வட திரவிட மொழிகளாகத் தமிழிலிருந்து பிரிந்துவிட்டன என்றும் பாவாணர் கூறுவார்.

பாலி, பிராகிருதத்தில் எகர, ஒகரம் இல்லாத நிலையில் அவற்றையொட்டி நெடுங்கணக்கை உருவாக்கிக்கொண்ட சமற்கிருதமும் எகர, ஒகரங்களைப் பெற்றுக்கொள்ளவில்லை.

வடநாட்டு மொழிகள் போன்றே வேதமொழியும் எகர ஒகரக் குறில் அற்றது (வடமொழி வரலாறு-1, ப.33). என்பது பாவாணர் கூற்று.

எ, ஒகர உயிரெழுத்துகள் மட்டுமன்றித் தமிழில் சற்றுப் பிற்காலத்தில் தோன்றிய ற, ன, ழ மெய்யெழுத்துகளும் ஆகிய ஐந்து எழுத்துகள் பாலி, பிராகிருதத்தில் இடம்பெறவில்லை. இதனை அம் மொழிகளின் நெடுங்கணக்கு வரலாறு காட்டுகிறது.

ற, ன, ழ, எ, ஒ ஆகிய இவற்றுக்கு இணையாகத் தொல்பழங்காலத்தில் தமிழிலிருந்த ர, ந, ள, ஏ, ஓ ஆகிய ஐந்து எழுத்துகளே பாலி, பிராகிருத நெடுங்கணக்கில் சேர்ந்திருந்தன. பாலி, பிராகிருதத்தை ஒட்டி நெடுங்கணக்கை உருவாக்கிக்கொண்ட சமற்கிருதமும் ற, ன, ழ, எ, ஒ ஆகிய ஐந்து எழுத்துகளைக் கொள்ளாமல் ர, ந, ள, ஏ, ஓ ஆகிய ஐந்து எழுத்துகளைத் தனக்குரியதாக ஆக்கிக்கொண்டது.

தமிழிலும் தொல்பழங்காலத்தில் ர, ந, ள, ஏ, ஓ ஆகிய ஐந்து எழுத்துகளே இருந்திருக்கின்றன. ற, ன, ழ, எ, ஒ ஆகியவற்றுக்கு முன்னர்த் தோன்றிய இவ் ஐந்தெழுத்துகளும் (ர, ந, ள, ஏ, ஓ) தமிழில் இருந்தபடியே வடதிரவிட மொழிகளாகிய பாலி, பிராகிருத நெடுங்கணக்கிற்குள் சென்று சேர்ந்துவிட்டன. கி.பி. 1-2ஆம் நூற்றாண்டிற்குப் பிறகு கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியர் தாம் வாய்மொழி வழியாக வழங்கிவந்த கருத்துகளை நூலாக்கம் செய்வதற்கு எழுத்துவடிவங்களைப் பாலி, பிராகிருதத்திலிருந்து இருந்தவாறே அவற்றைக் கடன்பெற்றுத் தங்கள் நெடுங்கணக்கையும் ஆக்கிக்கொண்டனர். மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளுடன் சமற்கிருதம் சொல்லுறவு கொண்ட மொழியாயினும் அதன் எழுத்து வடிவம் வடதிரவிட மொழிகளாகிய பாலி, பிராகிருதத்தை ஒட்டிப் பிற்காலத்தில் உருவாக்கிக் கொள்ளப்பட்ட ஒன்று என்பது பலரும் அறியாத உண்மை.

தமிழில் ற, ன, ழ, எ, ஒ என்னும் எழுத்துகள் ர, ந, ள, ஏ, ஓ என்பவற்றினும் பிந்தித் தோன்றியவை என்றாலும், சமற்கிருத எழுத்து உருவாக்கத்திற்குப் பல நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பே அவை தமிழில் தோன்றிவிட்டன. இக் கருதுகோளின் அடிப்படையில், ற, ன, ழ, எ, ஒ என்ற எழுத்துகளைக் கொண்ட தமிழ்ச்சொற்கள் சமற்கிருதத்திற்குள் செல்லும்போது, அச் சொற்களின் ஒலிகளைத் தமிழ்நெறிப்படி சமற்கிருதத்தில் எழுத இயலாமல் பாலி, பிராகிருதத்தின்வழித் தங்களிடம் பெற்றுவைத்திருந்த எழுத்துகளைக் கொண்டே சமற்கிருதச் சொற்களைச் சமற்கிருதவாணர் எழுதினர். இப் பின்புலமே, ‘ஒக்க’ சொல்வழிப் பிறந்த ‘எக்க’ சொல், ‘எக்க’ என்று எழுதப்படாமல் ‘ஏக’ என்று எழுதப்பட்டதற்கும் ‘ஒக்க’ என்ற சொல், ‘ஒக்க’ என்று எழுதப்படாமல் ‘ஓக’ என்று எழுதப்பட்டதற்கும் காரணமாகும்.

மேலும், தமிழின் எ, ஒ ஆகிய உயிரெழுத்துகள் சமற்கிருதத்தில் ஏகார ஓகாரமாக எழுதப்பட்டதுடன் ற, ன, ழ ஆகிய தமிழ் மெய்யெழுத்துகள் சமற்கிருதத்தில் ர, ந, ள என்பனவாக எழுதப்பட்டதன் பின்புலத்தையும் இங்குக் குறிப்பிடவேண்டும்.

தமிழில் ‘அறுத்தல்’ என்னும் வினைவழி ‘அறை-அரை’ என்னும் சொற்கள் பிறந்தன. அரை(1/2) என்னும் பொருளுடைய ‘ardha’ என்னும் சமற்கிருதச்சொல், தமிழின் ‘அறுத்தல்’ வினைவழி உருவானதே. இச் சமற்கிருதத்தின் ‘ardha’ சொல்லில் ‘ற’கரம் இல்லாமல் ‘ர’கரம் கையாளப்பட்டதற்கும் ‘மனம்’ என்னும் தமிழ்ச்சொல், சமற்கிருதத்தில் ‘மந(mana)’ என்று எழுதப்பட்டற்கும் தமிழின் ‘பழம்’ என்னும் தமிழ்ச்சொல், சமற்கிருதத்தில் ‘phala’ என்று எழுதப்பட்டற்கும் மேற்குறித்த வரலாற்றுப் பின்புலமே காரணமாகும்.

இவ் வரலாற்று உண்மையை அறியாமல் இலக்கணக் கொத்து ஆசிரியர் ஈசான தேசிகர், இலக்கணக் கொத்து நூலில், பாலி, பிராகிருதத்திலும் சமற்கிருதத்திலும் இல்லாமல் போன ற, ன, ழ, எ, ஒ ஆகிய ஐந்து எழுத்துகள் மட்டுமே தமிழுக்கு உரிமையுடையவை என்றும் இவ் ஐந்து எழுத்துகளை மட்டும் வைத்துக்கொண்டு தமிழினை ஒரு மொழி என்று அறிவுடைய ஒருவன் சொல்லமாட்டான் (ஐந்தெழுத்தால் ஒருபாடை என்று அறையவும் நாணுவர் அறிவுடையோரே) என்றும் கூறியது எவ்வளவு பெரிய அறியாமை!

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘ஒன்று/ஒக்க’

990 (a) Ta. oru (before consonant), ōr (before vowel) one; ori (-pp-, -tt-) to be united in harmony; orukkam oneness, sameness; orukka for each; orukku (orukki-) to bring together; oruṅku altogether, simultaneously; (oruṅki-) to have a singleness of aim or purpose, join together; oruttaṉ, oruvaṉ a male person; fem. orutti; oruttu concentration of mind; orumi (-pp-, -tt-) to be in unison, unite; orumikka together; orumippu union, harmony, undivided attention; orumai oneness, union, singleness, loneliness, uniqueness, concentration of mind; oruvar one person (hon.); oruvu (oruvi-) to resemble, equal; orē only, one; oru-talai onesidedness; ōrmai unity; ōr-oṉṟu, ovv-oṉṟu each one, one at a time. Ma. oru, ōr one, the same; oruvan, oruttan one man; fem. oruvaḷ, orutti; orukkuka to bring together; oruma union, harmony; orumikka to join, be reconciled; ōrō, ōrōrō, ōrō˘nnu each one. Ko. or pa·ṇy one pa·ṇy measure; or kaṛm one kaṛm measure; or poṛt half of the day; o·r ak one oḷk measure; o·r a·ṛ one year; o·ra·ḷc co-wife; o ca·ry one side; o budy of one mind; orrvi· one at a time, once every day; obi· same place, together; o-tal crookedness (e.g. of mouth), deviation from straight line or perfect shape or position, one side (off the path); otalg- (otalgy-) to go on one side, avoid by going around; ? oŋg- (oŋgy-) to be a half-breed, change (intr.) magically into something else; oŋgc- (oŋgc-) to breed from two different strains, change (tr.) magically into something else. To. wï·r ak one ačok measure; wï·r o·ṛ one year; oš tal half of cloak that contains pocket, half of cloak under which one sleeps; oš teṟ one handful; o kwa·w one kwa·x measure; o nu·ṟ 100; o mun one side; o fe·s̱y one wall of pen (esp. in song). Ka. or (before consonant), ōr (before vowel) one; orage oneness, entireness; ore likeness, similarity; orme, omme one time, once, together, at the same time; orba, obba, (PBh.) orvaN one man or person; obbanu one man; obbaḷu one woman; obbar(u) some persons, one person (hon.); oggu, or̤gu to become one, unite with, meet together, agree with one's constitution (as water, climate, etc.); join (tr.); oggu, orgu, or̤gu assemblage, heap; union, harmony, intimacy; ōrage, ōrige equality, similarity, a match; ōraṇa a line, row. Koḍ. orï one (adj.); obbë one man; obba one woman; orme unity, harmony; o·r a·ṇḍï one year; o·raḍi only one helping at a meal (instead of the usual two); o·rak ëttï one pair of bullocks; o·randï, o·rabë one by one (thing, person respectively); omma once. Tu. or one (adj.); oru one, single, solitary; ori one man; single, solitary; orti one woman; ommè once; ommuta harmony, unanimity, ommēvuni to be united, be associated; oggaḍa oneness, concord; oggāpini to become one, be united; orguni. to agree (any food) with one's stomach; obbaṇṭige, obbaṇṭe a single man; adv. alone; ora once, at once; oriye, orye a single or solitary man; orportu, orpoḷtu half a day. Te. orima, orimika friendship, unanimity, harmony; orumu to be mixed or united. Go. (Y.) oror one (masc.); orone alone; (Mand.) oṛe one (masc.); (Tr.) wōṛul a certain man (Voc. 418); (Mu.) orpan, (W.) warpne at one place; (Ph.) varpane together; arpā āyānā to assemble; (Tr.) wārsanē all at once or together (Voc. 420). Konḍa oren, orenṟ-e one man; or-neṇḍ one day; orsu once; uRku uRku one each. Pe. ro, ronje one; rokan one man; ronjel one woman; roki lōk one person; roce at one time; robe at one place. Manḍ. ru, runḍi one; rukan one man; runḍel one woman. Kui ro one (adj. preceding n.); roanju, (K.) ro'onji one man; ronḍe, (K.) ronḍi one woman or thing (adj. following n.); rohe together, together with, jointly; roko on one side. Kuwi (F.) rondi, rō one; rō'osi one man; rondi'e one woman; (S.) ro one; roosi one man; rondi one woman or thing; (Su. P.) ro one; (Su.) ro'esi one man; (Isr.) roṇḍi one (non-masc.); (F.) rōhe'e together, all at once. Kur. orᵒt one man or woman; otᵒx, fem. utxī alone, lonely; orāsari equal, at the same time; ormā all; hormā, fem. hurmī id.; (Hahn) hormar, (Bleses) ormar id. (masc. pl.). Malt. ort one (adj., of persons); orte one man; orti one woman; ortge alone; ortononti one by one (persons); orme all. Br. asiṭ one (entity); asi one (adj.); asīke once. Cf. 1025 Ta. oṉpatu.(b) Ta. okka together. Ma. okka together, all; okkuka to be together. Koḍ. okka, okkace together, in one company. Te. oka one (adj.), single; okãḍu, okõḍu, okarũḍu, okaruvũḍu, okorũḍu one man, one animal or thing; okata, okati, okatuka, okate, okarita, okariti, okarite, okartu, okartuka, okarte, okota, okorita, etc., one woman; okaru some persons; okaṭi, okoṭi one thing; okaṭa, okoṭa at one and the same time, together; (nearly all Te. forms also with -kk-). Kol. okkon one man; okkod one woman or thing; ok siḍ one day. Nk. okko(n) one man; okkod one woman or thing; ok śir one day; ok maṭ once. Nk. (Ch.) okko, okkod one, okoḍa once. Pa. okur one man; okal one woman; okut, okti one thing; ok one (adj.). Ga. (Oll.) ukur one man; ukuṭ, okuṭ one woman or thing; (S.) ukkur one man; okal one woman; ukuṭ one thing. Go. (Tr.) ōkō, ōkōrē one each (Voc. 398). Kur. oŋghon once; oŋghonum at the same time, together.(c) Ta. oṇṭi that which is single, solitary or single person, one who is alone; oṭṭai one, one of a pair, odd number, singleness, uniqueness (= oṟṟai). To. waṭy single, odd (of numbers) (< Ta. oṭṭai). Ka. oṇṭi one, single, alone; oṇṭiga a single or solitary man; fem. oṇṭigitti. Tu. oṇṭi alone, single, separated; oṇṭige a single man. Te. oṇṭi state of being alone, singleness, solitariness; single, only one, alone; oṇṭari alone, one who is alone; onṭarikamu solitariness; oṇṭikã̄ḍu, oṇṭarī˜ḍu, oṇṭarikã̄ḍu man who is alone; fem. oṇṭarikatte. Go. (Mand.) unṭhal one (neut.) (Voc. 235). Kur. oṇṭā one thing.(d) Ta. oṉṟu, oṇṇu the number one; one (neut.); oṉṟu (oṉṟi-) to unite, become one, be on intimate terms with; oṉṟ-ā- to be first, coalesce, be without an equal; oṉṟi (-pp-, -tt-) to unite; n. singleness, one who is alone; oṉṟippu union, unity, harmony; oṉṟunaṉ he who is at one with a person, friend; ovvoṉṟu each one, one at a time (= ōr-oṉṟu); oṉṉu (only in neg.) to agree, be friendly; oṟṟi (-pp-, -tt-) to be united with, be odd (as numbers); oṟṟumai union, oneness, concentration of thought; oṟṟai one, one of a pair, odd number, singleness, uniqueness. Ma. onnu one (neut.); onn-āka to be united; onnuka to be united, become one; onnalan an enemy; onnikka to join, unite, agree; oṟṟa one, single, odd. Ko. oḏ one; pan onḏ, panḏ eleven; oj one thing alone; ond- (ondy-) (things) grow together, (persons) are reconciled; intimacy arises; ot- (oty-) to be friendly. To. wïḏ (obl. wïḏn-/wïn-) one; wïḏy, wïḏi· alone; wïnaṛ at the same time, together (wïḏ naṛ one step; cf. 3582); wïḏïnaṛ at once, immediately (< wïḏi· naṛ one step only); ofoḏy all, the whole (cf. Ta. ovvoṉṟu each one). Ka. ondu one thing; vb. to be one or united, be united with, be possessed of, come in connexion with; ondisu to join (tr.); ondige, ondike joining, together with. Koḍ. ondï one thing; pannandï eleven; onna·ndï one day. Tu. oñji one thing; oñjane, oñjene first; onduni to gather, accumulate (intr., tr.); ondikè, ondigè joining, uniting, coalescence; ottè single, solitary; oddika union, concord, agreement. Te. oṇḍu one thing. Go. (many dialects) undi, (Tr. W.) undī, (Ph.) unḍi, (Ko.) onḍ one (Voc. 246); (L.) uṇḍī one; uncā one or other. Konḍa unṟi one woman or thing. Kur. ōn, ōnd one whole, one full; ōndkitā at one time, once. Malt. -ond one (thing); -ononti one by one (things). DED(S, N) 834, DED 835 (Pfeiffer).

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் ‘ஒக்க’ – (எக்க) – ஏக (ஒகர-எகர மாற்றம்)’

ஒக்க – (எக்க) – ஏக. ஒ.நோ. சொருகு – செருகு. வடமொழியில் எகரம் இன்மையால் எக்க – ஏக என்றாயிற்று.

வடமொழி வரலாறு-2, ப.114

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் ‘ஒக்க’

ஒக்க – (எக்க) – ஏக - *yeug (to join) – yoga, yoke

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் ‘ஒக்க’

ஒக்க – (எக்க) – ஏக – eka (Skt.)

English words derived from Tamil okka connoting ‘yoke’ (35)

adjoin; adjust; conjoin; conjugal; conjugate; conjugation; conjunct; disjointed; enjoin; injunction; join; joinder; joint; jointure; jostle; joust; jugular; junction; juncture; junta; juxtapose; juxtaposition; rejoin; rejoinder; subjoin; subjugate; subjugation; subjunctive; syzygy; yoga; yoke; zeugma; zygoma; zygomatic; zygote.

The base forms of the above mentioned words in the East and West Indo-European languages are given below:

Goth. juk ‘yoke,’ zeugnynai ‘to yoke,’ zygon ‘yoke’; Skt. yoga-s ‘union, yoking’; Lat. iugos ‘closely connected,’ iugum ‘yoke,’ iuxta ‘next, close by,’ ‘beside, next to, very near,’ iungere ‘to join together, unite, yoke,’ ‘to bind together,’ iugare ‘to join.’

Lexical and semantic expansions of the Tamil parent root ol of okka in Tamil:

ol ‘aggregation’-ol+pu-oppu-opputal ‘pertinent’; ol-ollutal ‘pertinent’; ol-ol+tu-oṟṟu-oṟṟumai; ol-ol+pu-oppu-oppumai; ol-ol+tu-oṟṟu-ottu-ottal; ol-ol+tu-oṉṟu-oṉṟutal ‘joining’; ol-ol+tu-oṉṟu ‘first number’; oṉṟu-oṇṇu; ol-ol+pu-oppu-oppa ‘sign/particle of comparison; ol-ol+pu-oppu-opputal ‘joining’; ol-ol+vu-olvu-ovvu-ovvutal ‘pertinent’; ol-oḷ-oḷ+tu-oṭṭu-oṭṭutal ‘joining’; ol-oḷ-oḷ+tu-oṇṭu-oṇṭutal ‘joining’; oṇṭu-oṇṭi-oṇṭi iruntal ‘being/staying alone’; ol-oṟ-or-oruṅku ‘fully’; ol-oṟ-or-oru-orumai ‘united mind’; ol-oṟ-or-oru-orumai ‘grammatical term denoting singular, not plural’; ol-oṟ-or-ōr ‘adjective denoting the first number’; ōrtal ‘mind thinking alike’; ol-ol+ku-okku-okkal ‘compatible relatives’; ol+ku-okku-okka ‘one.’

Root forms of Tamil okka found in the etymological dictionaries of the West:

Skeat: yug “to join”; Pokorny: i̯eu-2, i̯eu̯ǝ-, i̯eu̯-g- “to tie together, yoke” (1381); American Heritage: yeug- “to join” (8650); Fiona: yewg- “to yoke, join” (133); yugom- “yoke” (134); Online Etymology: *yeug- “to join.”

Derivatives segregated into different groups based on phonetic variations of Tamil okka

Group I

Words from Tamil okka *yeug-’s evolved out of phonetic forms yoke, yohg, juhk, juhg, juh, juhn, jug, joyn, and jaw

*yeug-’s base forms in the East and West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Goth. juk ‘yoke’; Skt. yoga-s ‘union, yoking’; Lat. iugos ‘closely connected,’ iugum ‘yoke,’ iuxta ‘next, close by,’ ‘beside, next to, very near,’ iungere ‘to join together, unite, yoke,’ ‘to bind together,’ iugare ‘to join.’

Etymological development of Tamil okka:

ol ‘aggregation’ → ol + ku → okku → okka ‘one’ → *yeug- ‘to join’ → yoke, yohg, juhk, juhg, juh, juhn, jug, joyn, jaw