கடு(வலிமை) -kaṭu(strength)

வேர்ச்சொல்: கல் (பொருள்: கூட்டம்)

கல் – கல – கலத்தல் = சேர்த்தல் (‘பாலொடு தேன் கலந்து அற்றே’, குறள்.1121; ‘கலப்பேன்கொல்’, குறள்.1267); கல் – கல – கலவி = புணர்ச்சி (‘கலவியும் புலவியும்’, சிலம்பு.புகார்.அந்தி.32); கல் – கல் + து – கற்று – கற்றை = திரள் (‘கற்றை வேய்ந்த கழித்தலைச் சாம்பு’, பெரும்பாண்.150); கல் – கள் = பன்மை விகுதி; கல் – கள் – களம் = வயற்களம் (‘பெருங்களம் தொகுத்த உழவர்’, அகம்.30:8); போர்க்களம் (‘களம்புகல் ஓம்புமின் தெவ்விர்’, புறம்.87:1); ஆடுகளம் (‘யானுமோர் ஆடுகள மகளே’, ‘குறுந்.31:4); கல் – கள் – கண் = நிலைத்திணைகளின் இணைப்புப் பகுதி (‘கண் இடை விடுத்த களிற்றுயிர்த் தூம்பு’, கணுக்களின் இடையே உள்ள தடையினை நீக்கிச் செய்த யானையைப் போல் ஒலிக்கும் தூம்பு, மலை.6); கல் – கள் – கண் – கணம் = கூட்டம் (‘மான்கணம்’, புறம்.90:3); கல் – கள் – கள் + து – கண்டு = பொருள் திரட்சி (‘வாயூறு கண்டு’, தாயு.சித்தர்.8:1); கல் – கள் – கள் + து – கண்டு – கண்டம் = திரண்ட வடிவினது, பிரிந்தது (‘நெடுங்காழ் கண்டம்’, நெடிய வலிய கம்புகளால் அமைக்கப்பட்ட தனிப்பகுதி, முல்லைப்.44); கல் – கள் – கள் + து – கண்டு – கண்டம் – காண்டம் = நூலின் திரண்ட தனிப் பகுதி (‘புகார்க்காண்டம்’, ‘பாலகாண்டம்’); கல் – கள் – கள் + து – கடு – கடுப்ப = உவம உருபு, பொருந்த (‘உடைவளை கடுப்ப மலர்ந்த காந்தள்’, புறம்.90:1); கல் – கள் – கள்+து – கட்டு – கட்டுதல் = பிணைத்தல் (‘பொன்செய் புனையிழை கட்டிய மகளிர்’, குறுந்.21:2); கல் – கள் – கள் + து – கட்டு – கட்டி = பொருள் திரட்சி (‘தேம்பூங் கட்டி’, குறுந்.196:2).

கூட்டக்கருத்தில் வலிமைக்கருத்து

கூட்டக் கருத்தில் மிகுதி/வலிமைக் கருத்துப் பிறக்கும்.

கல் – கல்+து – கன்து – கந்து = வலிமையான தூண், யானையைக் கட்டிவைக்கும் கட்டுத்தறி; கல் – கள் – கள் + து – கடு = வலிய (‘காடு நனி கடிய’, ஐங்.335); கல் – கள் – கள் + து – கடு – கட – கடகம் = வலிமையான மேலோட்டினை உடைய நண்டு (‘கர்க்கடக இராசியும் ஞெண்டும் கள்வன்’, பிங்கல. 300)

ஒ.நோ.:

வேர்ச்சொல்: உல் (கூட்டம்)

உல் – உற் – உறு – உறுதல் = பொருந்துதல்

வேர்ச்சொல்: உல் (வலிமை)

உல் – உறு – உறுதி = வலிமை.

வேர்ச்சொல்: முல் (கூட்டம்)

முல் – முய் – மொய் – மொய்த்தல் = கூடியிருத்தல்

வேர்ச்சொல்: முல் (வலிமை)

முல் – முய் – மொய் – மொய்ம்பு = வலிமை.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘கடு’

1135 Ta. kaṭu (-pp-, -tt-) to throb and pain (as from sting, venomous bite, prick, toothache), ache (as from rheumatism, colic, dysentery, the leg from walking, head from carrying load, arm from writing), be too highly seasoned, pungent, be angry, indignant, wroth; n. severe, cruel, harsh, extreme; kaṭuppu throbbing pain, aching; kaṭumai severity, harshness, kaṭicu asperity; kaṭai (-v-, -nt-) to increase, as the passion of love. Ma. kaṭu pungent, extreme, excessive, fierce, impetuous; kaṭukuka to hasten; kaṭukam pungent; kaṭukka to grow hard, sharp, worse (as pain); kaṭuppam, kaṭuma pungency, harshness, bravery, strength of toddy, vinegar, etc.; kaṭuppu, kaṭukaṭuppu austerity; Ka. kaḍu, kaṭṭa, kaṭṭu, kaḍi, kaḍadu, kaḍidu intensity, vehemence, impetuosity, abundance, greatness; greatly; kaḍupu, kaḍipu, kaḍuhu, kaḍume force, vehemence, severity. Koḍ. kaḍïpa quickness. Tu. kaḍu pungency, severity, excess; pungent, extreme, severe; kaḍdů severity, rigour, harshness; kaḍpu excessive, beyond limit; kaḍuve hero, courageous man, clever man; kaḍůme pride, vanity, ostentation. Te. kaḍu much, great, exceeding; kaḍĩdi id., difficult, hard; kaḍimi valour, bravery; increase; kaṭṭĩḍi a cruel, merciless, hard-hearted, or unfeeling man; kaṭṭ-aluka great displeasure or anger. Kol. (Pat., p. 103) keḍed severe. Nk. kaṛu bitter, sour. Go. (Ko.) kaṭi severe (of pain) (Voc. 466). Konḍa (BB) kaṭu sharp. Kui kaṭi nōmeri a severe fever; kaṭru kāu a species of fruit or berry with a pungent taste; kṛō pungent; kṛō inba to have a pungent smell. Kuwi (Su.) gaḍḍu much; (S.) gaddu much, many. Cf. 1137 Ta. kaṭuku. / Cf. Turner, CDIAL, no. 2641, Skt. kaṭu-, kaṭuka- pungent (taste or smell), sharp, fierce, impetuous. DED(S, N) 952.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘கடு’

          கடு - *kar (hard) – hard, cancer

கடு - kar. ட-ர மாற்றம்.

ஒ.நோ.: குடம்பை – குரம்பை; படகு – barque, குடகு – Coorg; தூத்துக்குடி – Tuticorin; குடங்கு – குரங்கு - *krengh (bend) – ring

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘கடு’

          கடு – கடகம் – karka-karkara-karkataka (Skt.)

கடகம் – karka. ட-ர மாற்றம்.

ஒ.நோ.: குடம்பை – குரம்பை; படகு - barque, குடகு - Coorg; குடங்கு -குரங்கு - *krengh (bend) – ring

English words derived from Tamil kaṭu connoting ‘hard’(28)

-ard; aristocracy; autocracy; badger; bastard; beggar; bernard; bollard; bureaucracy; buzzard; cancer; canker; carcinogen; carcinoma; careen; chancre; coward; -cracy; dagger; democracy; gerard; hard; hardly; hardy; leonard; richard; standard; stratocracy.

The base forms of the above-mentioned words in the West Indo-European languages are given below:

 Proto-G. hardu, -hart/-hard ‘bold, hardy,’ harti ‘hard, bold, strong,’ hart ‘hard,’ harthu ‘hard’ (language to be found) hard ‘firm, hard’; Gk. kratos ‘rule, strength,’ karkinos.’

 Lexical and semantic expansions of the Tamil parent root kal of kaṭu in Tamil:

kal ‘aggregation’; kal-kala-kalattal ‘joining’; kal-kala-kalavi ‘union, sexual union’; kal-kal+tu-kaṟṟu-kaṟṟai ‘cluster’; kal-kaḷ ‘plural suffix’; kal-kaḷ-kaḷam ‘agricultural track,’ ‘battle field,’ ‘playground’; kal-kaḷ-kaṇ ‘connecting section of the flora’; kal-kaḷ-kaṇ-kaṇam; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṇṭu ‘material accumulation’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṇṭu-kaṇṭam ‘round shaped, separated, fragmented’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṇṭu-kaṇṭam-kāṇṭam ‘the section/part of a book’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṭu-kaṭuppa ‘sign of comparison’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṭṭu-kaṭṭutal ‘binding, tying’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṭṭu-kaṭṭi ‘material accumulation’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṭu ‘hard, arduous’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṭu-kaṭa-kaṭakam ‘a hard-shelled crab’; kal-kal+tu-kaṉtu-kantu ‘strong pillar, the pillar to which elephants are fastened.’

Root forms of Tamil kaṭu found in the etymological dictionaries of the West:

Skeat: kar “to make”; Pokorny: kar-3, redupl. karkar “hard” (1452); American Heritage: kar “hard” (8396); Online Etymology: *kar- “hard.”

Derivatives segregated into different groups based on phonetic variations of Tamil kaṭu

Group I

Words from Tamil kaṭu evolved out of *kar-’s phonetic forms haad, uhd, and aad

*kar-’s base forms in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Proto-G. hardu, -hart/-hard ‘bold, hardy,’ harti ‘hard, bold, strong,’ hart ‘hard,’ harthu ‘hard’; Goth. hardus ‘hard.’

Etymological development of Tamil kaṭu:

kal ‘aggregation’ → kaḷ → kaḷ+tu → kaṭu ‘hard, arduous’ → *kar- ‘hard’ → haad, uhd, aad

Group II

Words from Tamil kaṭu evolved out of *kar-’s phonetic forms kuh, kuhr, kaa, guh, and juh

*kar’s base forms in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

            Gk. karkinos ‘a cancer, a crab’; Lat. carina ‘keel of a ship; nutshell’; Proto-G. -hart/-hard ‘bold, hardy.’

Etymological development of Tamil kaṭu:

kal ‘aggregation’ → kaḷ → kaḷ+tu → kaṭu ‘hard, arduous’ → *kar ‘hard’ → kuh, kuhr, kaa, guh, juh

Group III

Words from Tamil kaṭu evolved out of *kar-’s phonetic forms kruh, kray, and kr

*kar-’s base forms in the West Indo-European language found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

            Gk. kratos ‘rule, strength,’ karkinos.

Etymological development of Tamil kaṭu:

kal ‘aggregation’ → kaḷ → kaḷ + tu → kaṭu ‘hard, arduous’ → *kar- ‘hard’ → kruh, kray, kr

Tamil kaṭu (strength) in the East Indo-European Languages

Total no. of East Indo-European words originated from the Tamil root kaṭu (strength): 63