உருள்-uruḷ

    ‘உல்-உலவுதல்’ என்பது சுற்றுதல், சுழலுதல் பொருள் தரும் ஓர் அடிச்சொல்லாகும். நகரத்தை வலம் வருவது ‘நகர் உலா’ எனப்படும். ‘உல்’ என்னும் இவ் வேர், உருள், உருளை, உருடை, உருண்டை போன்ற வளைவுப்பொருள் சொற்களையும் தோற்றுவித்தது.

தண்ணீர் இறைக்கும் ‘உருளை’, வண்டிச் சக்கர ‘உருளை’ போல்வன வளைவாக இருப்பதுடன் உருண்டு இயங்கவும் செய்கின்றன. வட்ட வடிவமான பொருள்களே உருளவும் இயங்கவும் வல்லன. ‘உருள்-உருளை’ என்னும் தமிழ், திரவிட மொழிகளில் தமிழின் அதே வடிவிலும் தமிழிலிருந்து  திரிந்த வடிவங்களிலும் வழங்குகின்றன.

‘உருடை’ ஆகிய சக்கரம் குறித்த சொல், தெலுங்கில் rōdā என முதல் உயிர் இழப்பு (Loss of Initial Vowel) நெறியில் வேறுபட்டு ஒலிக்கிறது. இம் முதல் உயிரிழப்பு நெறியில், ‘உருள்’ என்னும் தமிழ், இருளா மொழியில் ruḷḷu   எனவும் ‘உருண்டை’ என்னும் தமிழ், ruṇḍ- எனவும் ‘உருட்டு’ என்னும் தமிழ் ruṭṭu எனவும் திரிந்து வழங்குவதைத் திரவிட மொழிகளின் வேர்ச்சொல் அகராதி (D.E.D) வழி அறிகிறோம். ‘உருண்டை’ என்னும் தமிழ், பெங்கோ (Pengo) மொழியில் rōnḍa எனவும் மண்டா (Manda) மொழியில் runḍa  எனவும் வழங்கும் வழக்குகள் இதனோடு ஒத்த திரிபினவே.

 ‘உருடை’ எனச் சக்கரம் குறித்த தமிழ்ச்சொல், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய இலத்தீனில் ‘rota’ எனத் திரிந்து, சக்கரத்தையும் சக்கரத்தை உடைய வண்டியையும் குறிக்கும் சொல்லாகியுள்ளது. இவ்வாறு, சக்கரம் குறித்த சொல், அதனை உடைய வண்டியைக் குறிப்பதைத் தமிழ் இலக்கணத்தில் ‘சினையாகுபெயர்’ என்பர். தமிழ்மரபிலும் ‘கால்’ என்னும் சக்கரம் குறித்த சொல், அதனையுடைய வண்டியையும் குறித்துள்ளது. மேலும், ‘சக்கரம்’ ஆகிய தமிழ்ச்சொல், சக்கரம்-சக்கடம்-சகடம்-சகடு-சாகாடு-சாடு என்றெல்லாம் திரிந்து, சக்கரத்தால் ஆன வண்டியைக் குறிப்பதைச் சங்க நூல்களில் காணலாம். ‘சகடிகை’ என்ற தமிழ்ச்சொல், குழந்தைகள் உருட்டிச் செல்லும் சிறுவண்டியைக் குறிக்கும். இச் ‘சகடிகை’ சொல், சமற்கிருதத்தில் ‘சகடிகா’ எனத் திரிந்து வழங்குகின்றது. இங்கு உரைத்த சான்றுகள் யாவும் சக்கரத்தைக் குறித்த சொற்கள், சக்கரத்தை உடைய வண்டியையும் குறிக்கும் என்பதற்கு மரபான சான்றுகளாகும்.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய இலத்தீனில் ‘உருடை-rota’ ஆகிச் சக்கரத்தையும் வண்டியையும் குறித்த மரபில்தான், அதனோடு உறவுடைய கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற்கிருதத்தில் ‘rota’ சொல், ‘ratha’ எனத் திரிந்து சக்கரத்தையும் சக்கரத்தையுடைய வண்டியினையும் குறிப்பதற்கு உரியதாகியது. ‘rota’ சொல் வரலாற்றில் ‘ratha’ சொல்லையும் ‘ratha’ சொல் வரலாற்றில் ‘rota’ சொல்லையும் இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அறிஞர்கள் உறவாக்கி உரைத்தார்கள். ஆயின், இவ் அனைத்திற்கும் மூலமான ‘உருடை’ சொல்லினை மூலமொழியைக் காணும் வாய்ப்பில்லாததினால் இச் சொல்லின் வரலாற்றினைப் பாதி அளவோடு நிறுத்திவிட்டனர்.

உருள்கின்ற சக்கரம் ‘rota’ என்று ஆனதற்கு அப்பால், உருள்கின்றவற்றைக் குறிக்கும் rotation, rotator, rote, round ஆகிய சொற்களுடனும் உறவாகியுள்ளது. மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய அறிஞர்கள் ‘roll’ சொல்லையும் உறவுபடுத்தியிருக்கிறார்கள். ஆயின், பாவாணர், இந்த ‘roll’ சொல்லினைத் தமிழின் ‘உருள்’ சொல்லிலிருந்து வருவித்து உரைத்துள்ளார். ‘உருடை-ரோடை-rota சொல் உறவினைத் ‘தலைமைத் தமிழ்’ ஆய்வுநூலில் சிறப்பாக விளக்கியுள்ளார். ஆயின், ‘rota’, ‘ratha’ சொல்லினை அங்கு அவர் உறவாக்கவில்லை.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தின் பழைய காலிஷ்  (Old Gaulish) மொழியில் reda என்ற சொல், தேரினைக் குறிப்பதும் இச் சினையாகுபெயர் மரபில் உருவானதே. reda ஆகிய இச் சொல்லுடன் ஆங்கிலத்தில் வழங்கும் ‘ride’ சொல்லினை சேம்பர்சு, வாட்கின்சு அகராதிகளும் இணையவழி வேர்ச்சொல் அகராதியும் உறவாக்கியுள்ளன. ‘ride’ சொல்லுடன் உறவுடையதே ‘bed-ridden’ சொல்லில் இடம்பெற்ற ‘ridden’ சொல்லும்.

செல்லுதலைக் குறித்த ‘ride’ சொல், பின்னர் ஊர்திகள் சென்ற பாதையையும் குறித்ததன்வழி உருவானதே ‘road’ சொல். சாலையில் உசாவலுக்காக எடுக்கப்படும் கடுமையான நடவடிக்கை ‘raid’ எனப்பட்டது. இவ்வாறு, ‘ride’, ‘road’, ‘raid’ ஆகிய சொற்கள் உருள் – உருடை வழி உறவாகி விரிந்துள்ளன.

வேர்ச்சொல்: உல் (பொருள்: வளைவு)

உல் – உலவு – உலவுதல் = சுற்றித் திரிதல் (‘உலவுதிரை ஓதம்’, நற்.31:11); உலவு – உலாவு - உலாவுதல் = சுற்றித் திரிதல் (ஒ.நோ.: குலவு – குலாவு) (‘திரை உலாவு கடல்’, சிலம்பு.புகார். கானல்.172); உல் – உலவு – உலா = ஊரினைச் சுற்றி வலம் வருதல் (‘ஒருகுடையான் போந்தான் உலா’, மூவருலா:2.387:2; ‘உலகு உடையான் போந்தான் உலா’, மூவருலா:3.391:2); உல் – உலக்கை = உருண்டு நீண்ட உரல் குற்றுக்கருவி (‘தொடிமாண் உலக்கை’, புறம். 399:2); உல் – உற் – உர் – உருள் – உருள்தல் = தொடர்ந்து புரளுதல் (‘இனிது உருண்ட சுடர்நேமி’, புறம்.17:7, ‘உருள்நடை பஃறேர்’, புறம்.361:9; ‘உருள்பெருந்தேர்’, குறள்.667); உல் – உற் – உர் – உருள்+து – உருட்டு – உருட்டுதல் = தொடர்ந்து புரளச்செய்தல் (‘ஆடுபந்து உருட்டுநள்’, நற்.324:7). (ஒ.நோ.: மருள்+து-மருட்டு; தெருள்+து-தெருட்டு; புரள்+து-புரட்டு).

உல் – உற் – உர் – உருள்: சக்கரம்

உல் – உற் – உர் – உருள் = உருள்கின்ற வண்டிச் சக்கரம் (‘உருள்பூந் தண்தார்’, முருகு.11; ‘உருள் இணர் கடம்பு’, பரி. 5:81, 21:11, 21:50).

குறிப்பு:

ஆங்கிலத்தில் ‘wreath’ என்னும் மாலையைக் குறித்த பெயர், *wer என்னும் வேரிலிருந்து வட்டப்பொருளில் (to bend, turn) பிறந்துள்ளது. இச் சொல்லின் பொருள் விளக்கமாக, ‘ring or garland of flowers or vines’ என்பதையும் இணையவழி வேர்ச்சொல் அகராதி தெரிவித்துள்ளது. மலர்களாலும் இலைகளாலும் மாலைகள் புனையப்படும் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மரபு இதில் தெரியவருகிறது. தமிழ்மரபிலும் மலர்களாலும் தழைகளாலும் மாலைகள் செய்யப்பட்டுள்ளன. பூமாலை (‘நறும்பூங்கண்ணி’, பொருநர்.219), தழைமாலை (‘பாசிலை தொடுத்த உவலைக்கண்ணி’, புறம்.54, உரை) போன்ற சங்கத்தொடர்களில் இதனைக் காணலாம்.

‘உருள்பூந் தண்தார்’ என மேல்காட்டிய சங்கத்தொடருக்கு ‘உருளுகின்ற சக்கரத்தைப் போல் வட்டமாக அமைந்த பூக்களால் ஆகிய குளிர்ந்த மாலை’ என்பது பொருள். இங்குச் சொல்லப்பட்ட உவமை, வடிவ உவமை ஆகும் (சக்கரம் போல் வட்டமாக அமைந்த மாலை). ‘wreath’ என்னும் மாலை குறித்த சொல், வளைவுப்பொருள் குறிக்கும் ‘வட்டம்’ என்னும் தமிழ்ச்சொல்லிலிருந்து, வட்ட- vert – vrit(Skt) - *wer(to turn, bend) என்னும் வழியில் பிறந்ததாகும். சங்கத்தமிழிலும் வட்டவடிவமான தேரின் சக்கரம் போல் மாலை அமைந்த காரணம் பற்றி, வடிவ உவமையாக ‘உருள்பூந் தண்தார்’ (உருள்கின்ற சக்கரத்தைப் போன்ற வட்டவடிவமான பூவினால் அமைந்த குளிர்ந்த மாலை) என்னும் ஆட்சி இடம்பெற்றுள்ளது.

‘குடங்கு’ என்னும் வளைவுப்பொருள் குறிக்கும் தமிழ்ச்சொல்லிலிருந்து குடங்கு – குரங்கு - krengh/krongh/krngh – crown என்ற முறையில் உருவான ஆங்கிலத்தின் ‘crown’ சொல், வளைவான வடிவமுடைய மகுடத்தையும் (ornament for the head as a symbol of sovereignty) பூமாலையையும் (wreath, garland)  மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் குறித்திருப்பதை இங்கு ஒப்புநோக்குக. இதன் வரலாற்றைக் ‘குட’ சொல் வரலாற்றில் காண்க. 

உருள் – உருளை – உருடை: சக்கரம், வண்டி

உல் – உற் – உர் – உருள் – உருளை = உருள்கின்ற வண்டிச் சக்கரம் (‘குறுஞ்சாட்டு உருளை’, பெரும்.188)

உல் – உற் – உர் – உருள் – உருளை – உருடை = சக்கரத்தை உடைய வண்டி (‘உருடையூடு திரியும்’, சேதுபு. முத்தீர். 42)

சக்கரமும் தேரும்

இயங்குதல் பொருள் தரும் ‘கல்’ வேரிலிருந்து பிறந்த ‘கால்’ என்னும் சொல், தமிழில் சக்கரத்தையும் சக்கரத்தை உடைய வண்டியினையும்/தேரினையும் குறித்தது. சக்கரத்தைக் குறித்த ‘கால்’ என்னும் சொல், ‘கால்-காரி-காடி’ என இந்திய மொழிகளில் சக்கரத்தை உடைய வண்டியினையும்/தேரினையும் குறித்தது.

‘சருக்கரை’ ஆகிய வெல்ல உருண்டை ‘வட்டமானது’ என்னும் பொருளில் தமிழில் பிறந்த சொல். இச் ‘சருக்கரை’ என்னும் சொல்லே, வண்டியின் வட்டமான உருள் உறுப்பாகிய வண்டியின் காலினையும் ‘சருக்கரை – சருக்கரம் – சர்க்கரம் – சக்கரம்’ எனக் குறிக்க வளர்ந்தது. ‘சருக்கரை’, ‘சக்கரம்’ ஆகிய இரண்டும் தூய தமிழ்ச்சொற்கள். ‘சக்கரம்’ ஆகிய இச் சொல்,  ‘சக்கரம்  - சக்கர – சக்கட – சகட – சகடு – சாகாடு – சாடு’ என்றெல்லாம் திரிந்து சக்கரைத்தை உடைய வண்டியினையும்/தேரினையும் தமிழில் குறித்தது. ‘சகடு-சகடை-சகடிகை’ என்னும் இத் தமிழ்ச்சொல்லே, ‘சகடிகா’ எனச் சமற்கிருதத்தில் சிறுதேரினையும் குறிக்கலாயிற்று. ‘கை’ என்னும் ஒரு சிறுமைப்பொருள் பின்னொட்டு தமிழில் உருவானது. கைக்குழந்தை, கைக்குட்டை, கைத்தடி போன்ற சொற்களில் உள்ள ‘கை’, இச் சிறுமைப் பொருளது. ‘குடிகை’, ‘சகடிகை’ போன்ற சொற்களின் ‘கை’, சிறுகுடில், சிறுதேர் எனப் பொருள்படுவது இவ் வழியிலேயே ஆகும். ‘கை’ ஆகிய இச் சிறுமைப்பொருள் பின்னொட்டு, ‘கா’ எனச் சமற்கிருதத்தில் திரிந்து அங்குச் சிறுமைப்பொருள் பெற்றது எனப் பாவாணர் விளக்கியுள்ளார். (வடமொழி வரலாறு-1, பக்.120-121).

உருள் வடிவான சக்கரம், இயங்குதற்கு ஏற்றதாக அமைந்தது. தமிழில், ‘உருள்’ என்னும் வினை, சக்கரத்தையும் சக்கரத்தை உடைய வண்டியினையும்/தேரினையும் குறித்துள்ளது. ‘உருள்’ என்னும் இவ் வினையிலிருந்து சக்கரத்தைக் குறிக்கும் ‘உருளை’ என்னும்  பிறிதொரு சொல் தமிழில் பிறந்துள்ளது. ‘உருள்’ ஆகிய இவ் வினையிலிருந்து பிறந்த மற்றுமொரு சொல், ‘உருளை-உருடை’ என்பது. ‘உருடை’ என்னும் சொல், சக்கரத்தை உடைய வண்டியையும் தமிழில் குறித்துள்ளது.

            உகிர் என்னும் தமிழ்ச்சொல், gōru எனத் திரவிட மொழிகளில் ஒன்றான தெலுங்கில் உகிர் – ஒகிர் – ஒகிரு - gōru எனத் திரிந்ததுபோல், ‘உருடை’ என்னும் தமிழ்ச்சொல்லும் rōdā எனத் திரிந்து சக்கரத்தைக் குறித்தது.

రోదా (rōdā) n. A wheel of a cart.                    -Brown’s Telugu-English Dictionary

          தமிழின் ‘உருடை’, ‘rōdā’ எனத் திரிந்ததுபோல், இலத்தீனிலும் ‘rota’ எனத் திரிந்து, சக்கரத்தையும் சக்கரத்தை உடைய வண்டியையும் குறித்தது.

rota-ae, f. a wheel. Transf., (I) poet., a chariot                                                -Cassell’s Latin Dict.

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற்கிருதத்தில் ‘ratha’ சொல், சக்கரத்தையும் சக்கரத்தையுடைய வண்டியையும் குறித்தது. மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அகராதிகள் ‘rota’ சொல்லினை ‘ratha’வுடன் உறவுபடுத்தின. கீழை இந்தோ-ஐரோப்பிய மானியர், ‘ratha’ சொல்லினை ‘rota’வுடன் உறவுபடுத்தினார். ‘உருளுதல்’ பொருளில், தமிழில் சக்கரம் குறித்த சொற்கள் தோன்றி, அவை வண்டியினையும்/தேரினையும் குறித்து உருவான முறையான வரலாற்றினைக் கீழை இந்தோ-ஐரோப்பிய ‘ratha’ சொல் வரலாற்றிலும் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய ‘rota’ சொல் வரலாற்றிலும் காணமுடியவில்லை.

கால் – சக்கரம்

கல் (இயங்குதல்) – கால் = சக்கரம் (‘வைகல் எண்தேர் செய்யும் தச்சன் திங்கள் வலித்த கால் அன்னோனே’, புறம்.87:2-4).

குறிப்பு:

            கல் -*kal (to move, speed) – ad + kal – accelerate (Skeat)

கால் – சக்கரத்தை உடைய தேர்

கல் (இயங்குதல்) – கால் = சக்கரத்தை உடைய தேர் (‘காலின் வந்த கருங்கறி மூடை’, பட்டி.186); ‘கலத்தினும் காலினும் தருவனர் ஈட்ட’, சிலம்பு.புகார்.மனை.7).

குறிப்பு:

‘உருளுதல்’ என்னும் பொருளில் உருவான ‘உருள்’ என்னும் தமிழ்ச்சொல், தமிழில் சக்கரத்தையும் குறித்தது. அதுவே, உருளை-உருடை எனவும் திரிந்து சக்கரத்தையும் சக்கரத்தை உடைய வண்டியினையும் தேரினையும் குறித்தது. இயங்குதல் பொருள் தரும் ‘காலுதல்’ ஆகிய பிறிதொரு தமிழ்வினைச் சொல்லிலிருந்து இயங்குதல் பொருள் தரும் சக்கரம் குறிக்கும் ‘கால்’ என்னும் சொல் உருவானது. இச் சொல், தமிழில் சக்கரத்தையும் சக்கரத்தை உடைய வண்டியினையும் பின்னர்க் குறித்தது. இக் ‘கால்’ என்னும் இயங்குதல் பொருள் தமிழ்ச்சொல்லே, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் *kwel (revolve, move round)  என்னும் ஓர் முந்து இந்தோ-ஐரோப்பிய வேராகக் (PIE root) காட்டப்படுகிறது. இந்த *kwel என்னும் வேரிலிருந்தே சக்கரத்தைக் குறிக்கும் ‘wheel’ சொல் பிறந்ததாக மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய அறிஞர்கள் காட்டுகின்றனர். *kwel என்னும் முந்து இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர், ‘கால்’ என்னும் தமிழ்வேருடன் உறவுடையது. தமிழின் ககரம், இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் சகரமாகத் திரிதல் பல இடங்களில் நிகழ்கிறது. எ.கா.: கன்னம் (துளை) – *ken (empty) - kenotaph – cenotaph; கப்பு(துளை) - *kap (head) – chapter, chief, chef; *kemp (to bend, crook) – change. இங்கு உரைக்கப்பட்ட ‘ககர-சகர’ மாற்றத்தின் அடிப்படையிலேயே, ‘கால்’ ஆகிய இயங்குதல் பொருள்தரும் தமிழ்ச்சொல், ‘cyclone, cyclic’ எனச் சுழற்சிப் பொருளையும், ‘cycle’ எனச் சுழலும் சக்கரத்தையும் சக்கரத்தை உடைய வண்டியினையும் குறித்தது. *kwel எனக் காட்டப்பட்ட முந்து இந்தோ-ஐரோப்பிய வேரின் உண்மையான மூலவடிவம், ‘கால்’ என்னும் தமிழ்வேராகும்.

கல் (இயங்குதல்) – கால் - *kwel (revolve, move round) – wheel, cycle

cycle: *kwel- to revolve, move round.

சக்கரம் – வண்டிச் சக்கரம்

சருக்கரை (வட்டமான வெல்ல உருண்டை) – சருக்கரம் – சர்க்கரம் – சக்கரம் = வண்டிச் சக்கரம்

• வடமொழி வரலாறு-1, ப.134

ஒ.நோ. வல் – வள் – வள்+து – வட்டு = வட்டமான வெல்ல உருண்டை

              வல் – வள் – வள்+து – வட்டு – வட்டை = சக்கரம் (‘உருள்கின்ற மணிவட்டை’ (சிலப். 29, உரைப்பாட்டு மடை); தேர்

வட்டை² vaṭṭai , n. < வட்டம்³. 1. Felloe, rim of a wheel; சக்கரத்தின் மேல் வளைமரம். உருள்கின்ற மணிவட்டை (சிலப். 29, உரைப்பாட்டு மடை). 2. Car, chariot; தேர். (யாழ். அக.)

• செ.ப.க. அகராதி

சக்கரம்(வண்டிச் சக்கரம்) -சக்கர – சக்கட – சகட – சகடு – சகடம் = சக்கரத்தை உடைய தேர்

சக்கரம்  - சக்கர – சக்கட – சகட – சகடு – சகடம் = சக்கரத்தை உடைய தேர் (‘சகடம் பண்டம் பெரிது’, புறம்.102:2; ‘செல்வம் சகடக்கால் போல வரும்’, நாலடி.2:4) காண்க: வடமொழி வரலாறு-1, ப.134.

சக்கர – சக்கட: ர – ட மாற்றம். (ஒ.நோ.: சிதர்-சிதடு(வெட்டுதல்); பதர்-பதடு-பதடி(உள்ளீடில்லாத உமி); கவர் – கவடு; வகிர்-வகிடு; தாலி - தாரி – toddy, கால் - காரி – gadi)

குறிப்பு:

உருள் வடிவினைக் கொண்ட சக்கரம், விரைந்து இயங்க வல்லது. ‘car(chariot, wheeled vehicle)’ என்னும் ஊர்தியைக் குறித்த மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சொல்லும், தமிழின் ‘கடு’வாகிய விரைவுப்பொருள் சொல்லிலிருந்து உருவானதே.

            கடு(விரைவு) – கடும்புனல் (கலித்.39:1) = விரைந்து ஓடும் நீர்

            கடு – கர் – *kers (to run) - car = chariot, wheeled vehicle

சக்கரம்(வண்டிச் சக்கரம்) -சக்கர – சக்கட – சகட – சகடு – சாகாடு = சக்கரத்தை உடைய தேர்

சக்கரம்(வண்டிச் சக்கரம்) -சக்கர – சக்கட – சகட – சகடு – சாகாடு = சக்கரத்தை உடைய தேர் (‘பண்டச் சாகாடு’, புறம்.90:7; ‘பீலிபெய் சாகாடு’, குறள்.475).      

உருள் – உருளை – உருடை- உருண்டை: வட்டமான பொருள் (உருண்டை – round)

உல் – உற் – உர் – உருள் – உருளை – உருடை – உருண்டை/உண்டை = பொரி உருண்டை, கடலை உருண்டை, எள் உருண்டை என்னும் உணவுப்பொருள்கள் பேச்சுமொழியில் உருண்டை, உண்டை என்ற இரு வழக்கிலும் தொன்றுதொட்டு ஆளப்பெற்றுவருகின்றன. (‘உண்டைகொள் மதவேழம்’, கம்ப.பால.கடிமண.28:4).

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘உருள்’

664 (a) Ta. uruḷ (uruḷv-, uruṇṭ-) to roll, tumble over and over, revolve (as a wheel), spin, become round, globular; n. car wheel, wheeled vehicle; uruł̣i wheel, circle, small vessel of bell-metal that is circular in shape; uruḷai wheel, anything that rolls or turns (as a ball); uruṭci revolving, rotundity; uruṭṭu (uruṭṭi-) to roll (tr.), revolve, whirl, impose and confound by high-sounding verbiage; n. rolling, wheel, roundness, fraud; uruṭai cart; uruṇṭai ball, anything round, roundness, mouthful of food in the shape of a ball. Ma. uruḷ circular, a wheel, rolling wave; uruḷuka (uruṇṭ-) to roll (intr.), toss, revolve; uruṇṭa round; uruḷa a ball; uruḷca rolling, roundness; uruḷi cauldron to boil 4-5 measures of rice; uruṭṭu what is round, fraud; uruṭṭan deceiver; uruṭṭuka to roll (tr.), cheat. Ir. ruḷḷu (ruṇḍ-) to roll (intr.); ruṭṭu id (tr.). Ko. urṇ- (urḍ-) to roll (intr.) over and over in one direction; urṭ- (urṭy-) id. (tr.). To. u·ḷ- (u·ḍ-) to roll (intr.); u·ṭ- (u·ṭy-) id. (tr.); u·ḷ ball (of butter, food, etc.), handful; uṭ- (uṭy-), pïṣ u·ṭ- (u·ṭy-) to turn earth with cane at funeral (for pïṣ, see 4290). Ka. uruḷ, uraḷu, uraṭu, uraṇṭu, uruṭu, uruṇṭu, urṭu, urḷu, uḷḷu, uṇṭu to roll, roll down, revolve, be turned over; uḷutu to roll; uraḷi, uruḷi, urḷi, uḷḷa, uḷḷe, oḷḷi a ball, bulb, round vessel of earth or metal; uruḷu, uruṭu, uruṇṭu, urḷu, ural, urlu rolling, roundness; uraṇe roller for moving logs; uruḷike rolling, revolving; uruḷicu, uruḷisu, uruḷcu to cause to roll, etc.; uṭṭu round stone used as an anchor, an anchor. Koḍ. urïḍ- (urïṇḍ-) to roll (intr.); urïṭ- (urïṭi-) id. (tr.). Tu. uruṇṭů, uruṇḍulu, urṇḍelů round; urṇḍe lump, morsel; urṇa round-shaped cake. Te. uralu, urlu to roll, roll down, fall down; (K.) oralu to toss in sleeplessness. Kuwi (Isr.) uṇḍḷa wave. Kur. oḷᵒṇḍārnā to roll on the ground (of animals).(b) Ta. uṇṭai ball, anything round or globular, commonly rather small, ball of stone or earth shot from a bow, mouthful. Ma. uṇṭa ball, globe, clot, bullet. Ko. uṇḍ roundness; uṇḍy round lump of food. To. uḍy ball, round; uḍy Qwï·ṟ cooked rice in shape of ball. Ka. uṇḍe a round mass or ball (e.g. of raw sugar, tamarind, clay, cowdung); uṇḍalige a kind of rice cake that has the form of a biscuit. Tu. uṇḍè ball, ballshaped confection; uṇḍuḷuga, uṇḍluga a kind of fried cake. Te. uṇḍa ball, globe, pellet, pill, (VPK also) wheel of cart; round; uṇṭa, uṇḍramu round; uṇḍramulu, uṇḍrālu, uṇḍrāḷḷu round cakes prepared as an offering to Vighneswara. Ga. (P.) unḍa wheel. Go. (SR.) undā ball (Voc. 236). Konḍa uṇḍa wheel. Pe. rōnḍa egg. Manḍ. runḍa id. Kuwi (Isr.) uṇḍa, (S.) unḍe wheel; (F.) ūnda id (solid wood). / Cf. Skt. uṇḍeraka- ball of flour, roll, loaf; Pkt. uṇḍeraya- id.; uṇḍī- lump; Mar. ūḍā lump of kneaded dough, etc. (Turner, CDIAL, no. 1699). DED(S, N) 571.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘உருள்’

‘உல்’ என்னும் தமிழின் வளைவுப்பொருள் வேரில் உருள், உருளை, உருடை, உருண்டை/உண்டை ஆகிய தமிழ்ச்சொற்கள் பிறந்தன. தமிழின் ‘உருள்’, ‘roll’ எனவும் ‘உருடை’, ‘rota’ எனவும் ‘உருண்டை/உண்டை’, ‘round’ எனவும் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் திரிந்தன (தலைமைத்தமிழ், பாவாணர், ப.25). ஆயின், இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அகராதி அறிஞர்கள் ‘உருள்’, ‘உருடை’, ‘உருண்டை/உண்டை’ ஆகிய இம் மூன்றினையும் ஒன்றாக்கி *ret ("to run, to turn, to roll") என்னும் வேரில் இணைத்துள்ளனர். மேலும், இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அறிஞர்கள், *reidh- "to ride" என்னும் உருள்தல் பொருள் வேரினையும் உரைத்துள்ளனர். இந்த *reidh வேரினையும், ‘உருடை’ ஆகிய தமிழ்வேருடன் இணைப்பது பொருத்தமாகத் தெரிகிறது.

உல் – உற் – உர் – உருள் – உருளை - உருடை - *ret(to run, to turn, to roll) - roll, rotary, round (Eng.)

உல் – உற் – உர் – உருள் – உருளை - உருடை - *reidh (to ride)-ride, road, bedridden

1. உருள் – roll
2. உருடை – rota
3. உருடை – ride
4. உருண்டை – round

English words derived from Tamil uruḷ connoting ‘roll’ (64)

all-round; around; arrondissement; astound; bankroll; barouche; bedridden; bedroll; control; egg roll; enroll; go-round; hay-ride; jellyroll; log-rolling; override; palfrey; payroll; prune; ready; ridden; ride; rider; riding; road; rock and roll; rodeo; role; roll; roll-call; roll-top; rollback; roller; rollicking; rolling; rollout; rollover; roly-poly; rondel; rota; rotogravure; rotary; rotate; rotation; rotator; rotavirus; rote; rotifera; rotund; roue; roulette; round; roundabout; rounded; roundel; roundelay; rounder; roundhead; roundhouse; roundness; roundup; tory; unroll; year-round.

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘உருள்’

உல் – உற் – உர் – உருள் – உருளை – உருடை- ratha (Skt.),

The base forms of the above-mentioned words in the West Indo-European languages are as follows:

Lat. rotula ‘small wheel,’ ‘a little wheel,’ rota ‘a wheel, a potter’s wheel, wheel for torture, roller’; Proto-G. raido, (ga)raitha- ‘arranged,’ ridan; Ce. wo-red-; O.Ir. toir ‘pursuit.’

Lexical and semantic expansions of the Tamil parent root ul of Tamil uruḷ within Tamil language:         

ul ‘bend’; ulavu-ulavutal ‘wandering around’; ulavu-ulāvu-ulāvutal ‘wandering around’; ul-ulavu-ulā ‘going around town’; ul-ulakkai ‘a long cylindrical pestle for grinding things in a mortar’; ul-uṟ-ur-uruḷ-uruḷtal ‘constant flipping’; ul-uṟ-ur-uruḷ+tu-uruṭṭu-uruṭṭutal ‘making it to constantly roll’; ul-uṟ-ur-uruḷ ‘wheel’; ul-uṟ-ur-uruḷ ‘a rolling cart wheel’; uruḷ-uruḷai-uruṭai-uruṇṭai ‘round object’; ul-uṟ-ur-uruḷ ‘a rolling cart wheel’; ul-uṟ-ur-uruḷ-uruḷai ‘vehicle’s rolling wheel’; ul-uṟ-ur-uruḷ-uruḷai-uruṭai ‘vehicle with wheels.’

Root forms of Tamil uruḷ found in the etymological dictionaries of the West:

Skeat: ar, ra “to go, drive”; Pokorny: ret(h) “to roll” (2507); American Heritage: ret “to run, roll” (8535); Fiona: hret “to roll” (185); Online Etymology: *ret “to run, to turn, to roll.”

Derivatives segregated into different groups based on phonetic variations of Tamil uruḷ

Group I

Words from Tamil uruḷ evolved out of *ret-’s phonetic forms rohl, role, roli, rool, and rawl

*ret’s base form in the West Indo-European language found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries is given below: 

            Lat. rota ‘a wheel, a potter’s wheel; wheel for torture’

Etymological development of Tamil uruḷ:

  ul → uṟ → ur → uruḷ → uruḷai → uruṭai → *ret- ‘to run, to turn, to roll’ → rohl, role, roli, rool, rawl