உண்ணம் -uṇṇam

     ஒரு பொருளுடன் ஒரு பொருள் நெருங்கித் தேயும்போது அதனிடையே வெப்பம் உருவாகும். ‘தேய்’ என்னும் வினைவழி, தேய்-தீ என்னும் நெருப்புச்சொல் தோன்றியது. ‘தேய்’ போலவே, ‘உல்’ என்னும் ஓர் பொருந்துதல் வேர்வழி, உல்-உலை; உல் – உள் – உண் – உணங்கு – உணங்கல்; உல் – உள் – உண் – உணங்கு – உணங்குதல்; உல் – உள் – உண் – உணங்கு – உணக்கு – உணக்கல்; உல் – உள் – உண் – உண்ண - உண்ணம் போன்ற வெப்பச்சொற்கள் தமிழில் தோன்றின.

‘உண்ணம்’ என்னும் தமிழ்ச்சொல்வழி, ‘உஷ்ண’ என்னும் சமற்கிருதச் சொல்லும், usli (Old Norse), ysle "hot ashes," (Old English), ysja "fire" (Old Norse), combustion(com+bustion) (Eng.) ஆகிய மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சொற்களும் தோன்றின.

வேர்ச்சொல்: உல் (பொருள்: கூட்டம்)

உல்-உறு-உறுதல் = பொருந்துதல் (‘தொண்டி அன்னோள் தோள் உற்றோரே’, ஐங்.177:4); உல்-உறு-உறவு = தம்முடன் பொருந்திய சுற்றத்தார்; உல்-உறு-உறார் = தம்முடன் பொருந்தாத பகைவர் (ஒ.நோ. ஒல் – ஒல்லார்; ஒன்னார்; ஒட்டார்).

கூட்டக்கருத்தில் வெப்பக்கருத்து

கூட்டக்கருத்தில் வெப்பக் கருத்துத் தோன்றும்.

வேர்ச்சொல்: உல் (பொருள்: வெப்பம்)

உல்-உலர்-உலர்தல் = காய்தல்; உல்-உல-உலவை = வற்றிய கிளை (அலங்கல் உலவை, குறுந்.79); உல்-உலை = நெருப்புள்ள அடுப்பு; சமைத்தற்குக் காய்ச்ச வேண்டிய நீர் (‘உலைப்பெய்து அடுவது போலும் துயர்’, நாலடி.114); கொல்லன் உலை (‘உலை வாங்கு மிதிதோல்’, குறுந்.172:6; ‘ஊது உலைக் குருகின் உள் உயிர்த்து’, நற்.125:4; ‘இரும்புசெய் கொல்லன் வெவ் உலை’, நற்.133:9); உல்-உற்-உர்-உருகு-உருகுதல் = வெப்பத்தால் இளகுதல்; உல்-உள்-உண்-உணங்கு-உணங்கல் = உலர்ந்த உணவு (‘செந்தினை உணங்கல்’, நற்.344:11; ‘கொழுமீன் உணங்கல்’, அகம்.20:2); உல்-உள்-உண்-உணங்கு-உணங்குதல் = உலர்தல் (‘கயம் பல உணங்க’, புறம்.174:25); உல்-உள்-உண்-உணங்கு-உணக்கு-உணக்கல் = காய வைத்தல் (‘உணங்கவை விற்றல் மீன் உணக்கல்’, நம்பி.:1.24:12); உல்-உள்-உண்-உண்ண-உண்ணம் = வெப்பம் (‘உண்ண வண்ணத்து ஒளி நஞ்சம்’, (வெப்ப இயல்புடைய கருநிற நஞ்சு), தேவா. 510.6:1).

ஒ.நோ.:

வேர்ச்சொல்: அல் (பொருள்: கூட்டம்)

அல்-அள்-அள்+து-அண்டு-அண்டுதல் = நெருங்குதல்

வேர்ச்சொல்: அ (பொருள்: வெப்பம்)

அல்-அன்-அனல் = தீ; அல்-அள்-அளல்-அழல் = தீ.

வேர்ச்சொல்: கல் (பொருள்: கூட்டம்)

கல்-கல்+து-கற்று-கற்றை = திரள்.

வேர்ச்சொல்: கல் (பொருள்: வெப்பம்)

கல்-கன்-கனல் = நெருப்பு; கல்-கல்+கு-கன்கு-கங்கு = நெருப்பு; கல்-கல்+து-கது-கத- கதகதப்பு = வெப்பம்; கல்-கால்-கால்+து-காந்து-காந்துதல் = எரிதல்; கல்-கால்-காள்-காளம்-காளவாய் = செங்கற் சூளை; கல்-கள்-கண்-கணை = உடற்சூடு; கல்-கள்-கண்-கணப்பு = குளிர் காய்வதற்கான தீ.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘உலை’

2857 Ta. ulai fireplace e, forge, furnace. Ma. ula furnace in forge, bellows; ? ōlōkkam, ōlōkku blacksmith's forge. Ko. elka·l fireplace between two stones; elka·l kal stones of fireplace. To. was̱ fireplace (in songs); was̱ kal fireplace of house and of certain dairies; kuḍṣ was̱ fireplace in certain dairies (cf. 1655). Ka. ole fireplace. Koḍ. ole hearth. Tu. ule furnace. Nk. (Ch.) sodgare fireplace. Pa. colŋgel, congel id. (kel stone). Ga. (S.2) soygel id. Go. (A. Y.) sodel, (Tr.) saīdāl, (Ch.) saydal, (W. Ph.) sadolī, (G.) hoydeli, (Mu.) hoydel, (Ma.) aydili, oyduli, (M.) odiyāl, (S.) hodel, (Ko.) ojal id. (Voc. 3495). Konḍa solu (obl. sonṟ-, pl. solku) id. Pe. hol (pl. -ku) id. Manḍ. huli id. Kui soḍu id., stones set up as a fireplace. Kuwi (S.) hollu, (Isr.) holu fireplace. DED(S) 2337.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘உலர்’

674 Ta. ular (-v-, -nt-) to become dry, wither, be parched up, pine away, droop; ularcci dryness, withered state, emaciated condition, weariness of the mind; ularttu (ulartti-) to dry (tr.), desiccate; ulaṟu (ulaṟi-) to dry up, wither, be injured, worn out. Ma. ularuka to dry (intr.); ularcca dryness; ularttuka, ularkkuka to dry (tr.), air. DED 581.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘உணங்கு’

601 Ta. uṇaṅku (uṇaṅki-) to dry (intr., as grain, vegetables, fish), become gaunt, shrink, shrivel, pine away; uṇaṅkal dried grain, dried food material, withered flower; uṇakku (uṇakki-) to cause to dry, dry in the sun; uṇakku, uṇakkam withering, drooping, dejection; uṇattu (uṇatti-) to cause to dry, emaciate; nuṇaṅku (nuṇaṅki-) to droop, fade, wither; (Koll.) onar- to be dried; onatt- to dry up (tr.). Ma. uṇaṅṅuka to dry, fade, heal (as a wound); uṇaṅṅikka to heal; uṇakkuka to put to dry, air, dry; uṇakkam, uṇakku dryness. Ko. oṇg- (oṇgy-) to become dry in heat, wither; oṇk- (oṇky-) to dry (tr.) in heat or sun. To. wïṇx- (wïṇxy-) to wither, dry (intr.); wïṇg- (wïṇgy-) to become scorched (by sun); wïṇk- (wïṇky-) to wither, dry (tr.), roast (meat); wïṇg ïḍ- to put to dry. Ka. oṇagu to dry, become dry, sapless, wither, emaciate; n. state of being dry; oṇagisu to cause to dry; oṇa, oṇaku, oṇagilu becoming dry, state of being dry, withered, sapless, empty; oṇaka emaciated man. Koḍ. oṇaŋg- (oṇaŋgi-) to become dry, wither, heal; oṇak- (oṇaki-) to dry (tr.). Tu. oṇakaṭṭů, oṇakaṭṭe dried, faded, emaciated; oṇůṅgelů, uṇůṅgelů dry, withered, thin; oṇakelů dryness; (B-K.) uṇůṅgu, nuṅgu to dry. ? Cf. 1073 Pa. ōl-. DED(N) 517.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘உண்ணம்’

உண்ண-உஷ்ண-*heus (to burn)-combustion.

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘உண்ணம்’

          உண்ண-உஷ்ண-ushṇá (Skt)

ண்–ஷ் திரிபு. தமிழ்ச்சொற்கள் வடசொற்களாகத் திரிக்கப்படும் திரிப்புமுறைகளுள் ஒன்று. (தென்சொற்கட்டுரைகள், ப.115).

English words derived from Tamil uṇṇam connoting 'heat' (8)

combust; combustible; combustion; ember; prima vera; urticaria; ver; vernal.

Lexical and semantic expansions of the Tamil parent root ul of uṇṇam in Tamil:

ul-uṟu-uṟutal ‘pertinent’; ul-uṟu-uṟavu ‘compatible neighbors’; ul-uṟu-uṟār ‘incompatible enemies’; ul-ular-ulartal ‘drying’; ul-ula-ulavai ‘a dry branch’; ul-ulai ‘a fiery hearth’; ul-uḷ-uṇ-uṇaṅku-uṇaṅkal ‘dried food’; ul-uḷ-uṇ-uṇaṅku- uṇaṅkutal ‘drying’; ul-uḷ-uṇ-uṇaṅku-uṇakku-uṇakkal ‘keeping for drying’; ul-uḷ- uṇ-uṇṇa-uṇṇam ‘heat.’

Root forms of Tamil uṇṇam found in the etymological dictionaries of the West:

Skeat: us “to burn”; was “to shine”; Pokorny: au̯es “to shine” (234); u̯es-r̥ (*su̯es-) “spring” (3387); American Heritage: aus “to shine” (8288); wesr “an important derivative is: vernal” (8643); Fiona: h₁ews “to burn” (230); Online Etymology: *heus- “to burn,” *wesr- “the spring.”

Derivatives segregated into different groups based on phonetic variations of Tamil uṇṇam

Group I

Words from Tamil uṇṇam evolved out of *heus-’ phonetic forms uh, uhs, and uht

*heus-’s base forms in the West Indo-European language found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Lat. urere ‘to burn, singe,’ uzjo ‘to burn.’

Etymological development of Tamil uṇṇam:

ul ‘aggregation’ → ul ‘heat’ → uḷ → uṇ → uṇṇa, uṇṇam ‘heat’ → uṇṇa → uṣṇa → *heus- ‘to burn’ → uh, uhs, uht

Tamil uṇṇam in the East Indo-European Languages

Total no. of East Indo-European words originated from the Tamil root uṇṇam: 180