எரி-eri

குழு – கெழு

‘குல்’ என்னும் கூட்டக்கருத்து வேரிலிருந்து குல்-குள்-குளு-குழு என்னும் கூட்டப்பொருள் சொல் உருவானது. குழு-குழுமு என்னும் இவ் வடிவம் அதே கூட்டப்பொருளில், ‘தேர் ஓடத் துகள் கெழுமின தெருவு’ (புறம்.342:2) என உகர-அகர மாற்றத்தில் ‘கெழு’ வடிவில் சங்கத் தமிழில் பல இடங்களில் ஆளப்பெற்றுள்ளது. தேர் ஓடியதன் காரணமாக எழுந்த புழுதி, தெருவில் சென்று குழுமியதே இங்குக் கெழுமியது என்று சொல்லப்பட்டுள்ளது.

குட்டுவன்

சேரநாடு, யானை வளம் மிகுந்த நாடு. மலையும் மலைசார்ந்த நிலமாகிய குறிஞ்சியின் விலங்கு யானை. ஆதலால், இங்கு யானை வளம் மிகுந்திருந்தது இயற்கையே. ‘குட’ வளைவுப்பொருள் தரும் தமிழ்ச்சொல். இது ‘குல்’ என்னும் வேரிலிருந்து குல்-குள்-குள்+து-குடு-குடு+அ-குட என வளைந்த தோற்றமுடைய மலையைக் குறிக்கும் சொல்லை ஈன்றது. ‘குடமலை’ (சிலம்பு.புகார்:10/106; சிலம்பு. மது:11/53) என இளங்கோவடிகள் கூறுவது ஓர் மீமிசை வழக்கு. அதாவது, ‘குட’ என்பதும் ‘மலை’ என்பதும் ஒருபொருட் சொற்கள். ‘குட’ என்னும் இச் சொல், பின்னர்க் ‘குடகு’ எனவும் திரிந்தது. ஆங்கிலத்தில் ‘coorg’ என எழுதப்படுவது தமிழின் குடகே. குடநாடு எனப்பட்ட மலைநாடு, பின்னர்க் ‘குட்டநாடு’ எனவும் அதே பொருளில் அழைக்கப்பட்டது. செங்குட்டுவன், பல்யானைச் செல்கெழு குட்டுவன் என்றெல்லாம் சேர அரசர்கள் அழைக்கப்பட்டது மலைநிலத்து அரசர்கள் என்பதனாலேயே ஆகும். ‘குல்’ என்னும் வேர் குல்-குள்-குள்+து-குடு-குடு-கொடு-கோடு எனவும் மலை அழைக்கப்பட்டது அதன் வளைவுப்பொருள் காரணமாகவே ஆகும். ‘விளவங்கோடு’, ‘திருச்செங்கோடு’, ‘அதங்கோடு’ என்றெல்லாம் உள்ள ஊர்ப்பெயர்களின் ‘கோடு’கள், மலை குறிப்பன. ‘கோடு’ என மலையைக் குறித்த இச்சொல்லிலிருந்தே ‘கோடன்’, ‘நல்லியக்கோடன்’, ‘செங்கோட்டு வேலன்’ போன்ற சொற்களும் தோன்றின.  

பல்யானைச் செல்கெழு குட்டுவன்

சேரசோழபாண்டிய அரசர்களில் சேர அரசன் ஒருவன் பல்யானைச் செல்கெழு குட்டுவன் எனப்பட்டான். யானைகள் குழுவாகச் செல்லக்கூடிய படையைக் கொண்டிருந்த காரணத்தால் இச் சேர அரசன், ‘பல்யானைச் செல்கெழு குட்டுவன்’ என அழைக்கப்பட்டான். ‘ஆரெயில் கடக்கும் பெரும்பல் யானைக் குட்டுவன்’ (பதிற்.29:16) எனப் பதிற்றுப்பத்துத் தொடர் ஒன்றில் இவ் அரசன் புகழப்படுவதில் அவன் யானைப்படை உடையவனாக இருந்தான் என்பது பெறப்படுகிறது. மேற்குறித்த தொடருக்கு உரைவேந்தர் ஔவை துரைசாமிப்பிள்ளை ‘அாிய மதிலைக் கடக்கும் பெரிய பல யானைகளையுடைய குட்டுவன்’ என்று எழுதிய உரை இக் கருத்தினை அரண்செய்கிறது. குழுவாகச் செல்வது என்பது செல்குழு எனப்பட்டு அது பின்னர்ச் செல்கெழு என்றானது. இங்கு நிகழ்ந்தது உகர-எகர மாற்றம்.

உல் – எல் – எரி

இவ் உகர-எகர மாற்றத்திலேயே, ‘உல்’ என்னும் வேர் தமிழில் ‘எல்’ எனவும் திரிந்தது. ‘உலை, உலவை’ முதலிய வெப்பக்கருத்துச் சொற்கள் இவ் ‘உல்’ என்னும் கூட்டக்கருத்து வேர்வழிப் பிறந்தவையாகும். ‘எரி-எரிதல்’ என்னும் வெப்பம் குறிக்கும் சொல், ‘உல்’ என்னும் வெப்பக்கருத்து வேர், உகர-எகர மாற்றத்தில் ‘எல்’ எனத் திரிந்து அதுவே பின்னர் ‘எரி-எரிதல்’ என்ற சொற்களையும் தோற்றுவித்தது என்பார் பாவாணர்.

          ‘எரி’ ஆகிய இத் தமிழ்ச்சொல், கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற்கிருதத்தில் āsah எனத் திரிந்தது. ‘இரும்பு’ என்னும் தமிழ்ச்சொல்லில் உள்ள ‘ர’கரம், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் ‘iron’ எனத் ‘ர’கர வடிவம் திரியாமலேயே வழங்குவதைக் கால்டுவெல் எழுதியுள்ளார். ஆயின், கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற்கிருதம், ‘இரும்பு’ சொல்லின் ‘ர’கரத்தை ‘ய’கரமாகத் திரித்து ‘aya’ என்று வழங்குகிறது. இவ் ‘aya’ சொல்லின் வேராக மானியர் காட்டுவது *eis என்பது. தமிழின் ‘அயலூர்-அசலூர்’ சொல்லில் யகர-சகர மாற்றம் நிகழ்வது போல், சமற்கிருதத்தில் ‘aya’ என அகரமாகிப் பின்னர் சகரமானது.

தமிழின் வெப்பம் குறித்த ‘எரி’ என்ற சொல், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகள் சிலவற்றில் தமிழில் உள்ள அதே ரகர வடிவிலும் (aridus "parched, dry," ārēre "to be dry," āra "altar, hearth;" (Latin); ardent; ardor; area; arid; aridity; aril; arson (Eng.) சமற்கிருதத்தில் ரகர-யகர-சகரமாகத் திரிந்தது போல், தமிழ் ‘எரி’யின் ரகரம், சகர வடிவிலும் azein "to dry up, parch," azaleos "dry;" (Greek); azazem "I dry up;" (Armenian); æsce "ash," (Old English); asca (Old High German); azgo "ashes." (Gothic) ஆளப்பெற்றுள்ளது.வேர்ச்சொல்: உல் (பொருள்: வெப்பம்)

உல் – உலர் – உலர்தல் = காய்தல்; உல் – உல – உலவை = வற்றிய கிளை (அலங்கல் உலவை, குறுந்.79:3); உல் – உலை = நெருப்புள்ள அடுப்பு; சமைத்தற்குக் காய்ச்ச வேண்டிய நீர் (‘உலைப்பெய்து அடுவது போலும் துயர்’, நாலடி.114:3-4); கொல்லன் உலை (‘உலை வாங்கு மிதிதோல்’,  குறுந்.172:6; ‘ஊது உலைக் குருகின் உள் உயிர்த்து’, நற்.125:4; ‘இரும்புசெய் கொல்லன் வெவ் உலை’, நற்.133:9); உல் – உள் – உண் – உணங்கு – உணங்கல் = உலர்ந்த உணவு (‘செந்தினை உணங்கல்’, நற்.344:11; ‘கொழுமீன் உணங்கல்’, அகம்.20:2); உல் – உள் – உண் – உணங்கு – உணங்குதல் = உலர்தல் (‘கயம் பல உணங்க’, புறம்.174:25); உல் – உள் – உண் – உணங்கு – உணக்கு – உணக்கல் = காய வைத்தல் (‘உணங்கு அவை விற்றல் மீன் உணக்கல்’, நம்பி.:1.24:12); உல் – உள் – உண் – உண்ண - உண்ணம் = வெப்பம் (‘உண்ண வண்ணத்து ஒளி நஞ்சம்’, வெப்ப இயல்புடைய கருநிற நஞ்சு, தேவா. 510.6:1). விரிவான விளக்கத்திற்குக் காண்க: ‘உண்ணம்’ சொல் வரலாறு.

உல் – உற் – உர் – உரி – uri (Kod., Tu.)

உல் – உற் – உர் – உரி – uri (Kod., Tu.) = நெருப்பு

உல் – எல் – எற் – எர் – எரி

உல் – எல் – எற் – எர் – எரி = நெருப்பு (‘ஒள் எரி’, பட்டினப்.111; ‘எரி மருள் வேங்கை’, ஐங்.294:1; ‘புகைபடு கூர் எரி’, புறம்.344:5). உகர-எகர மாற்றம். ஒ.நோ.: குழு-கெழு (தமிழ் வரலாறு-1, ப.72); எல் – எற் - எர் – எரி – எரிதல் = தீப்பற்றி எரிதல் (‘கனை எரி எரித்தலின்’, பதிற்றுப்.48:10).

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘உருத்தல்’

656 Ta. uru (-pp-, -tt-) to burn, smart, be angry; uruppam, uruppu heat, anger; urumam heat (as of the sun, of the atmosphere), sultriness, noon; urumpu ire, exasperation; (Asher-Radhakrishnan, p. 155) uruttu (urutti-) to make angry. Ma. uruppam anger. Ir. ubbe, üri-ni·ru sweat. Ālku. uri id. Ko. ury- (urc-) to hate, be envious of, it pains; n. envy, heat (esp. of the sun), sweat; urc burning pain; To. uf- (ut-) (fever) affects, burns; üry heat of fire; sweat; anger, grudge; ? ürc fatigue; u·r foṛ- (foṭ-) (woman in the 5th month of pregnancy) undergoes ceremony of burning on wrist; u·r foy- (foc-) (husband of pregnant woman) performs ceremony of burning her wrist. Ka. uri to burn, blaze, glow, burn with fever, rage, envy, burn or smart as a wound, as mouth from pepper; n. burning, flame, blaze, etc.; urika one who burns (tr.), a passionate, angry man; uripu, urisu to cause to burn, inflame; uruvala, uravala, ural, urlu fuel; uru, urapu, uripu, urupu, uruvu, urpu burning, flame; urugu passion, anger, wrath; ummaḷa heat; grief, trouble; ummaḷike heat; grief, distress; ummaḷisu to be hot; to grieve, be distressed. Koḍ. uri (-v-, -ñj-) burning sensation is felt; uri burning sensation. Tu. uri blaze, flame, heat, acute pain, wrath; uriyuni to burn, blaze, feel a burning sensation, be angry, envious, (belly) is hungry; urkilů prickly heat. Te. (K.) uriyu to burn (intr.), be afflicted, grieve; (K.) uralu to burn (intr.), be ablaze; ummalincu to grieve, sorrow; ummalinta, ummalimpu, ummalika grief, uneasiness, disquiet. Pa. urj- to sweat; urjukuḍ sweat, perspiration. Ga. (Oll.) urj- (j = dz) to sweat; (P.) uruskur sweat, perspiration. Go. (Koya Su.) urbu sweat. Konḍa (Sova dial.) rūṇ(u) heat of summer; sweat. Pe. rūc- to sweat; rūmi sweat. Manḍ. rund- to ignite, set alight. Kui ruta (ruti-) to set fire to, ignite; n. setting fire to; (K.) ru- (rut-) to set light to. Kuwi (Ḍ.) rund- (-it-) to ignite; (Su. P.) rūh- (rūst-) to sweat; (S.) gāma rūh'nai id. (gāma sweat); rūinai to sweal (i.e. singe). ? Br. hushing to set fire to, burn, scorch, make feverish, burn with rage; hushinging to be burnt, etc. Cf. 568 Ta. ukkaram, 661 Ta. uruku, and 1064 Kui ōpu, Kur. ōrnā. DED(S, N) 565.

திரவிட மொழிகளில் தமிழின் ‘எரி’

811 Ta. eri (-v-, -nt-) to burn, blaze, shine, (sore or fever) burns, suffer a painful emotion; (-pp-, -tt-) to burn, consume by fire, scorch in flame; n. fire, flame, brightness; ericcal burning, heating, burning sensation, pungency, anger, jealousy; erippu burning, pungency, envy; eriyal burning, shining; that which is burnt, as charred food at the bottom of a vessel in cooking; (PR) eriyam phosphorus; erivu burning, heat, anger, jealousy. Ma. eri heat, burning, pungency; eriyuka to burn, be consumed; erivu pungency, zeal; ericcal burning, smarting of eyes, mouth, etc.; erikka to kindle fire, burn (tr.); erippu flame, torch; eruvu pungency. Ko. erv- (erd-) to shine brightly (anything except sun). To. er- (erQ-) to be very bright; e·f fever. Koḍ. eri- (erip-, eric-) (mouth) has burning or astringent sensation; erivï burning or astringent sensation in mouth. Tu. eriyuni to glare, be hot; caus. eriyāvuni; eri the glare or heat of fire. Te. eriyu to burn, grieve; eriyincu to burn, set on fire, inflame, afflict, hurt; eragali, eravali wildfire; ērcu to burn, set on fire; ērpu burning; (K.) talay-ēru headache. Kol. erk- (erekt-) to light (fire). Nk. erk- id. Nk. (Ch.) erk- id. Pa. erip- (erit-) to burn the mouth. Go. (Ma.) ers-, (Mu.) ars- to taste pungent (Voc. 356); (Mu.) arrī- (boil) to throb with pain; (Ph.) erītānā to hurt, pain; (Tr.) ērītānā to hurt or ache violently (Voc. 347). Konḍa er- (-t-) to kindle fire, light, burn; eris- to cause to burn, let someone light a fire. Kui ērpa (ērt-) to light, ignite, set fire to; n. ignition, lighting; rīva (rīt-) (fire) burns. Kuwi (Ḍ.) er- (-t-) to light, ignite, kindle; (Isr.) er- to kindle. Kur. ercᵉrnā to perspire. Cf. 2929 Ta. neruppu. DED(S, N) 694.

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் தமிழின் ‘எரி’

எரி-asah (Skt.)

The base forms of the above-mentioned words in the West Indo-European languages are given below:

            Lat. arere, ardere; Gk. azaleos; Proto-G. askon.

Root forms of Tamil eri found in the etymological dictionaries of the West:

Skeat: al/ar “to burn”; Pokorny: ā̆s- “to burn” (265); Fiona: h₂eh1s- “to burn” (229); American Heritage: as- “to burn, glow” (8286); Online Etymology: *as- “to burn, glow.”

Derivatives segregated into different groups based on phonetic variations of Tamil eri

Group I

Words from Tamil eri evolved out of *as-’s phonetic forms ayri, and aruh

*as’s base form in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries is given below:

Lat. arere.

Etymological development of Tamil eri:

ul ‘heat’→ el → eṟ → er → eri ‘heat’ → *as- ‘to burn, to glow’ → ayri, aruh

Group II

Words from Tamil eri evolved out of *as-’ phonetic forms uh, aa, aah, ash, and esh

*as’ base forms in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Gk. azaleos; Lat. ardere; Proto-G. askon.

Etymological development of the Tamil eri:

ul ‘heat’ → el → eṟ → er → eri ‘heat’ → uh, aa, aah, ash, esh 

Tamil eri in the East Indo-European Languages

Total no. of East Indo-European words originated from the Tamil root eri: 2