அகரம்-akaram

Eg.: - Eng.: agriculture; Skt.: ajira

தமிழ்

English

மருதநிலம் குறித்த தமிழ்ச்சொல் ‘அகரம்’. மலைகளுக்கும் ஏரிகளுக்கும் அகமாக அமைந்த வளவயல் முதற்கண் ‘அகம்’ எனப்பட்டு, அது பின்னர் முகம் > முகர் போல் மகர ரகர மாற்றத் தில் ‘அகர்’ என்றாகி நிலம் குறித்தது. ‘அகரம் ஆயிரம் அந்தணர்க்கு ஈயிலென்’ (திருமந்.1860:1) எனத் திருமூலர் கூறிய ‘அகரம்’ சொல்லும் வளவயல் குறிப்பதுவே.

அகம் > அகர் சொல்லின் வரலாற் றைத் தமிழ் மரபில் விளக்கமுடிகிறது. ‘அகநாடு அணைந்தான்’ (சீவக.1613: 4) என்ற சீவகசிந்தாமணித் தொடருக்கு நச்சினார்க்கினியர், ‘அகம் – மருதம்’ என்று உரை எழுதினார். அதன் அடிப் படையிலேயே, சங்க இலக்கியத்தைச் சீவகசிந்தாமணிக்குப் பிறகு பதிப்பித்த உ.வே.சா., ‘அகநாடு புக்கு’(மதுரைக். 149) என்ற தொடருக்குக் குறிப்புரை எழுதியவிடத்து ‘அகம் என்பதற்குப் பொருள் மருதம்’ என்று வழிமொழிந்தார்.

‘அகரம்’ என மருதநிலம் குறித்த சொல், ‘அகரப்புத்தூர்’ எனப் பெயருக்கு முன்பாகவும் ‘உள்ளகரம்’ எனப் பெயருக்குப் பின்பாகவும் தமிழ்நாட்டின் பல்வேறு ஊர்ப்பெயர்களில் வழங்கு கின்றது. மேலகரம் (திருநெல்வேலி மாவட்டம்); காட்டகரம் (அரியலூர் மாவட்டம், கிருஷ்ணகிரி மாவட்டம்); புத்தகரம் (தஞ்சாவூர் மாவட்டம்); கோட்டகரம் (திருவண்ணாமலை மாவட்டம்); உள்ளகரம் (சென்னை மாவட்டம்); அகரப்புத்தூர் (கடலூர் மாவட்டம்) போல்வன ‘அகரம்’ சொல் இடம்பெற்ற ஊர்ப்பெயர்களாகும்.

‘அகரம்’ ஆகிய மருதநிலம் குறித்த தமிழ்ச்சொல் கீழை, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் பொதுவில் ‘நிலம்’ என்ற பொருளில் வழங்குகின்றது. மலைகளுக்கும் ஏரிகளுக்கும் இடையில் அகமாக அமைந்த நிலம், அகம் > அகர் எனப்பட்ட பொருட்பொருத்தத் தை அறியாமல் கால்நடைகளும் வழி நடைப் போக்கர்களும் உலவுவதற்கு இடமாக இருக்கும் நிலத்தின் தன்மை கருதி, இயங்குதல் பொருள்தரும் *ag(to drive) என்னும் முந்து இந்தோ-ஐரோப்பிய வேரிலிருந்து *agro (field) ஆகிய சொல் பிறந்தது என இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அறிஞர்கள் எழுதினர்.

*agro-

Proto-Indo-European root meaning "field;" probably a derivative of root *ag- "to drive, draw out or forth, move."

-Online Etym. Dict.

to drive எனப் பொருள் தரும் *ag என்னும் வேரும், ‘உகை’ என்னும் தமிழ்வேரிலிருந்து உகர அகர மாற்றத் தில் பிறந்த ‘அகை’ என்னும் தமிழ் ச்சொல்லிலிருந்து உகை > அகை > ag எனப் பிறந்தது. ஆதலின், தமிழின் ‘அகம்’ சொல்லே, agro ஆகிய சொல்லிற்கு மூலமாகும்.

அகம் > அகர் எனப்பட்ட இத் தமிழ்ச்சொல், தமிழில் உள்ளது போன்றே agros field (Greek), ager (genitive agri) a field (Latin), akrs (Gothic) என ‘அகர்’ வடிவிலும் ககர சகர மாற்றத்தில் கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற் கிருதத்தில் aj > ajras (plain, open country) என்றும் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியப் பழைய ஆங்கிலத்தில் æcer field (Old English) என்றும் திரிந்து வழங்குகின்றது.

அகரம் = மலைகளுக்கும் ஏரிகளுக் கும் அகமாக அமைந்த வளவயல்; வளவயல் சூழ்ந்த ஊர்.

அகநாடு = மருதநிலப் பகுதி; ‘அகநாடு புக்கு’(மதுரைக்.149, ‘அகம் என்பதற்குப் பொருள் மருதம்’ – உ.வே.சா. குறிப்புரை); ‘அகநாடு அணைந்தான்’ (சீவக.1613:4; ‘அகம் – மருதம்’ - நச்சினார்க்கினியர் உரை.)

அகம் > அகர் > அகரம் = அகநாடென் னும் மருதநிலத்தூர், நகரம் > பாவாணர் (செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகர முதலி-1). அகம் > அகர். மகர ரகர மாற்றம். ஒ.நோ. முகம் > முகர் (தமிழ் வரலாறு-1, ப.74)

‘அகரம் ஆயிரம் அந்தணர்க்கு ஈயிலென்’ (திருமந்.1860:1)

மன்னர்கள் சங்ககாலத்தில் மருத நிலங்களைப் போரில் வென்ற வீரர்களுக்குப் பரிசளித்தனர். (‘தண்ணடை நல்கல் வேந்தற்குக் கடனே’, புறம். 312:4, ‘வெல் பொறியும் நாடும் விழுப் பொருளும் தண்ணடையும் கொல்களிறும் மாவும் கொடுத்து அளித்தான்’, புறப்.வெண்பா.124:1-2). ஆயின், இடைக் காலத்தில் மருதநிலங்களைப் பார்ப்பனர் களுக்குக் கொடையாக அளித்தனர்.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘அகரம்’

இணையவழி வேர்ச்சொல் அகராதி agro, acre, agriculture போன்ற சொற் களுக்கு *agro என்னும் வேரினையும் தமிழில் உள்ளது போல் நிலம் குறிக்கும் field என்னும் வேர்ப் பொருளையும் உரைத்தது பொருத்தமே. ஆயின், இந்த *agro வேரினை ‘இயங்குதல்’ பொருள்தரும் *ag(to drive) என்னும் வேருடன் உறவுடைய தாகக் கூறியுள்ளது பொருந்தாது. ‘இயங்குதல்’ பொருள் தரும் *ag(to drive) என்னும் இவ் வேர், ‘செல்லுதல்’ பொருள்தரும் ‘உகை’ என்னும் தமிழ்ச் சொல்லிலிருந்து உகர அகரத் திரிபில் உகை > அகை > *ag எனத் தோன்றியது. (காண்க: ‘உகை’)

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘அகரம்’

அகரம் > ajras (க > ச மாற்றம்).

ஒ.நோ. புகு > bhuj; பகு > bhaj; அகை > ago > aj (தலைமைத்தமிழ், ப.134); கல் > கய் > கயம் > கசம் > *kes(to cut)-sastra (Skt.)

குறிப்பு

தமிழின் ‘ககரம்’, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியக் கிரேக்கத்தில் g என எடுப்பொலியாகத் திரிந்து அதுவே கீழை இந்தோ-ஐரோப்பிய வேத மொழியில் j என்னும் அண்ணவொலி யாகத் திரிந்தது எனக் கூறிய பாவாணர் அதற்குச் சில எடுத்துக்காட்டுகளைக் காட்டுகிறார்.

கிழம் > geron (Gk.) > ஜரா (வேத.)

கனு(தெ.) > gonos(Lat.) > ஜந் (வேத.)

காண் > kna (ON), know (Eng.), gno (Lat.), gno (Gk.) > ஜ்ஞா (வேத.)

உகை > அகை > ago (Lat.) > அஜ் (வேத.)

அகரம் > ager (Lat.), agros (Gk.) > அஜ்ர (வேத.)

முழுகு > mergo (Lat.) > மஜ்ஜ் (வேத.)

தமிழிலிருந்து பிரிந்த இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் காலத்தால் மூத்தவை இலத்தீன், கிரேக்கம் என்றும் அவற்றினும் பிந்தையது வேதமொழி என்றும் மேலை எடுத்துக்காட்டுகளைக் காட்டிப் பாவாணர் நிறுவுவார் (தலைமைத்தமிழ், ப.136). அவ் வகையில் தமிழின் ‘அகரம்’, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் ager என்றாகி அதுவே கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற்கிருதத்தில் ajras என்றானது எனத் தெளியலாம்.

‘அகரம்’ ஆகிய நிலம் குறித்த தமிழ்ச்சொல் சமற்கிருதத்தில் ‘அக்ர காரம்’ (அக்ர+அகரம்) என்ற சொல்லிலும் இணைந்துள்ளது. மருத நிலத்து ஊர்கள் ஏனைய நிலத்து ஊர்களினும் முதன்மைச் சிறப்புடையவை. ஆதலின், முதன்மை யான நிலம் என்ற பொருளில் இவ் ‘அக்ரகாரம்’ சொல் உருவானது. முதன்மைப் பொருள் குறிக்கும் சமற்கிருதத்தின் ‘அக்ர’ சொல், கூர்மையைக் குறிக்கும் தமிழின் ‘அக்கு’ சொல்வழி உருவானது. (காண்க: ‘அக்கு’).

அக்ரகாரம்: பாவாணர் குறிப்பு

மூவேந்தரும் பிராமணர் என்னும் ஆரியப் பார்ப்பனர்க்கு மருதநிலத்துக் குடியேற்றங்களைத் தானமாக அளித்து வந்தனர். அவை பொது வாகச் ‘சதுர்வேதி மங்கலம்’ எனப் பெயர் பெற்றன.

நாளடைவில், பிராமணர் தமிழர் குடியிருப்பை யொட்டியும் வாழத் தொடங்கினர். ஊர்க்கோடியில் தனிக் கூட்டமாக வாழ்ந்ததனால், அவர் குடியிருப்பு அக்கிராகரம் எனப்பட்டது.

Skt. agra = நுனி; Gk. acros, topmost, outermost; E. acro, highest, topmost, terminal, tipped with; at the point or extremity of. அக்ர+அகரம் = அக்ராகரம். ஊர்க்கோடியில் இருந்ததனாலும், மருதநிலக் குடியிருப்பாதலாலும், ஆரியப் பார்ப்பனச்சேரி அக்ராகரம் எனப்பட்ட தென்பது பொருத்தமே.

ஆயின், அக்ராகரம் (agrā-kara) என்னாது அக்ரஹார (agra-hāra) என்பதே, தொன்றுதொட்ட பிராமண வழக்காயிருந்து வருகின்றது.

எனினும், “அகர மாயிரம் அந்தணர்க் கீயிலென்” என்னும் திருமந்திர (1860) அடியிலும் அதுபோன்ற பிறவிடத்தும் அகரம் என்னும் சொல் மருதநிலத் தூரைக் குறிக்கும் தென்சொல்லாகவே கொள்ளப்படும்.

-செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி, முதன்மடலம் – முதற்பகுதி, ப.51

English words derived from Tamil akaram connoting ‘fertile farm amid mountains and lakes’ (20)

acorn; acre; agrarian; agriculture; agriology; agro-; agrobiology; agrochemical; agro-industrial; agrology; agronomy; agrostology; air; debonair; onager; peregrinate; peregrination; peregrine; pilgrim; stavesacre.

The base forms of the above-mentioned words in the West Indo-
European languages are given below:

Lat. ager ‘place, field, productive land,’ peregre ‘abroad’; Gk. agros ‘field,’ staphis agria ‘wild raisin’; Goth. akrs ‘field.’

Lexical and semantic expansions of Tamil akaram:

akam-akar-akaram ‘a fertile agricultural land which is the soul of mountains and lakes; a village surrounded by a fertile agricultural land’; akanāṭu ‘agricultural land’; akrakāram (akra+akaram) ‘a prime land.’

Root forms of Tamil akaram found in the etymological dictionaries of the West:

Skeat: ag “to drive, conduct”; Pokorny: aĝ-ro-s “field, camp”; Fiona: h₂egros “field”; American Heritage: agro “field”; Online etymology: *agro- “field.”

Derivatives segregated based on phonetic variations of Tamil akaram

Words from Tamil akaram evolved out of *agro-’s phonetic forms agruh, uhgruh, uhgraw, agro, uhgre, agri, gruh, uhjuh, euh, and ayk

*agro-’s base forms in the West Indo-European languages found in the Online Etymology Dictionary and other dictionaries are given below:

Lat. ager ‘place, field, productive land,’ peregre ‘abroad’; Gk. agros ‘field,’ staphis agria ‘wild raisin’; Goth. akrs ‘field.’

Etymological development of Tamil akaram:

akam → akar → akaram ‘fertile land’ → *agro- ‘field’ →
agruh, uhgruh, uhgraw, agro, uhgre, agri, gruh, uhjuh, euh, ayk