கண்டு -kaṇṭu

வேர்ச்சொல்: கல் (பொருள்: கூட்டம்)

கல் – கல – கலத்தல் = சேர்த்தல் (‘பாலொடு தேன் கலந்து அற்றே’, குறள்.1121; ‘கலப்பேன்கொல்’, குறள்.1267); கல் – கல – கலவி = புணர்ச்சி, இணைதல் (‘கலவியும் புலவியும்’, சிலம்பு.புகார்.அந்தி.32. ஒ.நோ.: புல் – புல்லுதல் = பொருந்துதல்; புல் – புள் – புண் – புணர் – புணர்ச்சி = இணைதல்); கல் – கல் + து – கற்று – கற்றை = திரள் (‘கற்றை வேய்ந்த கழித்தலைச் சாம்பு’, பெரும்பாண்.150); கல் – கள் – களம் = வயற்களம் (‘பெருங்களம் தொகுத்த உழவர்’, அகம்.30:8); போர்க்களம் (‘களம்புகல் ஓம்புமின் தெவ்விர்’, புறம்.87:1); ஆடுகளம் (‘யானுமோர் ஆடுகள மகளே’, குறுந்.31:4); கல் – கள் – கண் = நிலைத்திணைகளின் இணைப்புப் பகுதி (‘கண் இடை விடுத்த களிற்றுயிர்த் தூம்பு’, மலை.6); கல் – கள் – கண் – கணம் = கூட்டம் (‘மான்கணம்’, புறம்.90:3); கல் – கள் – கள் + து – கண்டு = பொருள் திரட்சி (‘வாயூறு கண்டு’, தாயு.சித்தர்.8:1); கல் – கள் – கள் + து – கடு – கடுப்ப = உவம உருபு, பொருந்த (‘உடைவளை கடுப்ப மலர்ந்த காந்தள்’, புறம்.90:1); கல் – கள் – கள்+சி – கட்சி = பறவைகள் தங்கியிருக்கும் கூடு (‘குறும்பூழ் கட்சிச் சேக்கும்’, பெரும்பாண்.205; ‘கட்சிக் காணா கடமா நல்லேறு’, புறம்.202:2; ‘விரவார் மணிநிரைக் கட்சியுள் காரி கலுழ்ம்’, புறப்.வெண்.மா.2); கல் – கள் – கள்+து – கட்டு – கட்டுதல் = பிணைத்தல் (‘பொன்செய் புனையிழை கட்டிய மகளிர்’, குறுந்.21:2); கல் – கள் – கள் + து – கட்டு – கட்டி = பொருள் திரட்சி (‘தேம்பூங் கட்டி’, குறுந்.196); கல் – கள் – கள் + து – கண்டு = திரண்டது, கற்கண்டு (‘வாயூறு கண்டு’, தாயு.சித்தர்.7:1); திரண்ட நூற்கண்டு; கல் – கள் – கள் + து – கண்டு – கண்டம் (ஒ.நோ.: துண்டு – துண்டம்) = திரண்ட வடிவினது, பிரிந்தது (‘நெடுங்காழ்க் கண்டம்’, முல்லைப்.44.); தனித்த நிலப்பகுதி. (அ+கண்டம்-அகண்டம்=பிரிவு படாத பெரிய நிலப்பகுதி); கல் – கள் – கள் + து – கண்டு – கண்டம் – காண்டம் = நூலின் திரண்ட தனிப் பகுதி (‘புகார்க்காண்டம்’, ‘பாலகாண்டம்’).

திரவிட மொழிகளில் ‘கண்டு’

1177 Ta. kaṇṭu ball of thread. ? To. koḍy string of cane. Ka. kaṇḍu, kaṇḍike, kaṇṭike ball of thread. Te. kaṇḍe, kaṇḍiya ball or roll of thread. DED 990.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘கண்டு’

          கல் – கள் – கள் + து – கண்டு – candy

candy (n.)

late 13c., "crystallized sugar," from Old French çucre candi "sugar candy," ultimately from Arabic qandi, from Persian qand "cane sugar," probably from Sanskrit khanda "piece (of sugar)," perhaps from Dravidian (compare Tamil kantu "candy," kattu "to harden, condense").

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தின் çucre, sugar சொற்களின் வரலாற்றைச் ‘சக்கரம்’ சொல் வரலாற்றில் காண்க. பாரசீக மொழிச் சொல்லான ‘qand’ என்பதற்கு ஆங்கிலத்தில் ‘cane sugar’ என்பது பொருளாகும். ‘cane’ சொல் வரலாற்றைக் ‘கன்னம்’ சொல் வரலாற்றில் காண்க.

கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ‘கண்டு’

கல்-கள்-கள்+து-கண்டு-khaṇḍ-khaṇḍa (a piece, part)

English words derived from Tamil kaṇṭu connoting ‘material accumulation; gathered, crystal sugar’ (5)

candy; candied; candyass; candy-striper; rock-candy.

The base form of the above-mentioned words in the East Indo-European language is given below:

            Pers. qand ‘cane sugar.’

Lexical and semantic expansions of the Tamil parent root kal of kaṇṭu in Tamil:

kal-kala-kalattal ‘mixing, joining’; kal-kala-kalavi ‘union, sexual union’; kal-kal+tu -kaṟṟu-kaṟṟai ‘cluster’; kal-kaḷ-kaḷam ‘agricultural land’; kal-kaḷ-kaṇ ‘connecting section of the flora’; kal-kaḷ-kaṇ-kaṇam ‘herd’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṇṭu ‘material accumulation’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṭu-kaṭuppa ‘sign of comparison, matching’; kal- kaḷ-kaḷ+ci-kaṭci ‘nest where birds stay’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṭṭu-kaṭṭutal ‘binding, joining’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṭṭu-kaṭṭi ‘material accumulation’; kal-kaḷ-kaḷ+tu-kaṇṭu ‘gathered, crystal sugar.’

Root forms of Tamil kaṇṭu found in the etymological dictionary of the West:

Online Etymology: kantu “candy,” kattu “to harden, condense.”

Tamil kaṇṭu in the East Indo-European Languages

Total no. of East Indo-European words originated from the Tamil root kaṇṭu: 179