தமிழில் ‘இல்’ சொல், துளை, வீடு, இன்மை ஆகிய மூன்று பொருளையும் குறிக்கும். நோயினைக் குறித்த மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய ‘இல்’ சொல், குற்றம் என்னும் பொருளில் முதலில் ஆளப்பட்டது. தமிழில், துளைப்பொருள் சொற்கள் குற்றப்பொருளுக்கு உரியனவாக மாறும் மரபு உள்ளது. ‘ill’ சொல்லின் வேரினைக் காணமுடியவில்லை என மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அகராதிகள் எழுதியுள்ளன. ‘இல்’ என்னும் சொல், துளைப்பொருளுடன் இன்மைப்பொருளையும் பழங்காலம் தொட்டுக் குறித்துள்ளது. இவ் ‘இல்’ சொல், ‘இன்’ எனவும் தமிழில் திரியும்(இல்-இன்மை). இவ் இன்மைப்பொருள் ‘இன்’, சமற்கிருதத்தில் ‘இந்’ என மாற்றமுற்றுப் பின்னர் எழுத்திடப்பெயர்ப்புக் கோட்பாட்டில் ‘in-ni’ எனத் திரிந்தது எனப் பாவாணர் கூறியுள்ளார் (வடமொழி வரலாறு-2, ப.140). இந்த ‘ni’, ‘nir’ என்ற வடிவையும் அங்குப் பெற்றது. ‘நித்ரா’, ‘நிர்மலம்’ என்ற சொற்களில் இவ் இரு இன்மைப்பொருள் முன்னொட்டினையும் காணலாம். தமிழில் ‘இல்’ சொல், துளை, வீடு, இன்மைப்பொருள் ஆகிய மூன்றையும் குறிக்கும்.
இல் – துளை
இல் – இல்லி = துளை (‘இல்லி தூர்ந்த பொல்லா வறுமுலை’, புறம்.164:4; ‘இல்லிக்குடம்’, நன்.38:2).
இல் –வீடு
இல் = வீடு (‘நல் இல்’, (நல்ல வீடு), மதுரைக்.358; ‘சிற்றில்’, (சிறிய வீடு), புறம். 86:1).
இல் – இன்மைப் பொருள்
இல் = இன்மை (‘அறம்பொருள் கண்டார்கண் இல்’, குறள்.141; ‘பேதையார் இல்’, குறள்.142); இல் - இல் + து – இன்று = இல்லாதது (‘நீர் இன்று அமையாது உலகெனின் யார்யார்க்கும் வான் இன்று அமையாது ஒழுக்கு’, குறள்.20); இல் – இல் + ஐ – இலை/இல்லை (‘நாண் இலை’, நாணம் இல்லை, நற்.50:8; ‘மருந்து பிறிது இல்லை யான் உற்ற நோய்க்கே’, நற்.80:9); இல் – இல் + அது – இலது = இல்லாதது (‘சோர்வு இலது’, சோர்வு இல்லாதது, குறள்.586); இல் – இல்+அ – இல (‘யாண்டும் இடும்பை இல’, குறள்.4); இல் – இன் – இன்மை = இல்லாத தன்மை (‘நோய் இன்மை வேண்டுபவர்’, குறள். 320).
குறிப்பு:
மேலைய மூன்று ‘இல்’களும் உறவுடையன. இவற்றுள் துளை, முதற்பொருள். வீடு, துளை போன்றதாதல் பற்றி ‘இல்’ எனப்பட்டது. துளைத்த இடத்தில் அத் துளைபட்ட பொருள் இல்லாது போதல் பற்றி ‘இல்’ சொல், இன்மைப்பொருளையும் குறிப்பதாயிற்று.
ஒ.நோ.:
தமிழின் துளைப்பொருள் தரும் ‘கல்’ வேரிலிருந்து பிறந்த கல் – கய் – கய – கச – casa - cassus ஆகிய இலத்தீன் சொல், தமிழில் ‘இல்’ சொல் பெற்ற பொருள் ஒழுங்கினை ஒத்திருப்பது இங்குக் குறிக்கத்தக்கது.
cassus – empty, hollow; casa – a hut, cottage, cabin (Lat. Dict.)
துளைக்கருத்தில் குற்றக்கருத்து
துளைக்கருத்தில் குற்றக்கருத்துத் தோன்றும்.
எ.கா.:
நொள் - நொள்ளை – நொட்டை = துளை, குற்றம்; சொள் - சொள்ளை – சொட்டை = துளை, குற்றம் (ஒ.நோ.: பொள் – பொட்டை=குருட்டுக்கண்); சுல் – சுன் – சுனை = உள் துளையுள்ள நீரூற்று (‘குண்டு சுனை’, முருகு.199); சுல் – சுன் – சூன் = வதை செய்யப்படும் துளைபோன்ற இடமுள்ள பகுதி; குற்றம் (‘சொன்ன சூனைத் துறந்து’, கூறிய குற்றங்களை நீக்கி, நீல.314:1);
கல்(கல்லுதல்=தோண்டுதல்) – கய் – கய – கச – *kes (to cut) – cassus (Latin, empty, hollow: Transf., worthless. useless, vain)
இல் – ill (Eng.) – evil, bad; hard, difficult; mean, stingy
-Online Etymological Dict.
தமிழில் துளைகுறித்த ‘இல்’ சொல், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் குற்றப்பொருளில் ‘ill’ என அதே வடிவில் ‘bad’, ‘evil’ என்ற பொருள்களைப் பெற்றிருக்கிறது.
இந்த ‘ill’ சொல், 15ஆம் நூற்றாண்டுவரை, குற்றப்பொருளுக்கு மட்டும் உரியதாக இருந்து பின்னர், நோயினைக் குறிக்கும் பொருளுக்கு (sick) மாறியது என்பார் சான் அயிற்றோ.
‘Sick’ is not the original meaning of ill. To start with it meant ‘bad’ (a sense which survives, of course, in contexts such as ‘ill-will’, ‘ill mannered’, etc), and ‘sick’ did not come on the scene until the 15th century.
-John Ayto
இல் – இன் – in – *ni (down, below)
தமிழில் துளைப்பொருள் தரும் ‘இல்’ சொல், இன்மைப் பொருளைத் தருவது போலவே, அவ் ‘இல்’ சொல்லின் திரிபான ‘இன்’ சொல்லும் தமிழில் இன்மைப் பொருளை இயல்பாகப் பெற்றுள்ளது (‘இன்மையுள் இன்மை விருந்து ஒரால்’, குறள்.153). இவ் ‘இன்’ சொல், எழுத்திடப் பெயர்ப்பு முறையில், ‘னி (ன்+இ)’ எனத் திரிந்து வடமொழியில் ‘நி(ni)’ என்ற எதிர்மறை முன்னொட்டாக மாறியது. வடமொழியில் ‘ற’ன்னகரம் இன்மையால் அது ‘த’ந்நகரமாக எழுதப்பட்டது. சமற்கிருத மானியர் வில்லியம்சு ‘ni’ என்னும் இவ் எதிர்மறை முன்னொட்டின் வரலாற்றை ‘nir’ என்னும் எதிர்மறை முன்னொட்டுடனும் சேர்த்து உரைத்துள்ளார். மேலும், சமற்கிருதத்தில் ‘ni’ என்னும் பிறிதொரு முன்னொட்டு இன்மைப்பொருள் அல்லாமல், இடப்பொருளிலும் ஆளப்பெற்றுள்ளது (‘விசும்பின் துளி’ (முகிலிடத்துள்ள மழைத்துளி), குறள்.16; ‘களரின் நரி’, (களரிடத்து உள்ள நரி), குறள்.500). இடப்பொருள் தரும் ‘இன்’ ஆகிய இச் சொல், இன்மைப்பொருள் ‘இன்’ போலவே எழுத்திடப் பெயர்ப்பிற்கு உரியதாகி ‘னி (ன்+இ)’ எனத் திரிந்து வடமொழியில் ‘நி(ni)’ என்றாகி இடப்பொருளையே குறித்தது. எ.கா.: நி+ஜம் – நிஜம்; நி+ரூபி-நிரூபி; நி + ஸ்தா – நிஷ்டை. இடப்பொருளில் ஆளப்படும் ‘ni’ என்னும் இம் முன்னொட்டின் வரலாற்றை மானியர் எதிர்மறைப் பொருள்தரும் ‘ni’ முன்னொட்டிலிருந்து (நி + த்ர – நித்ரா – நித்திரை) பிரித்து வேறாக்கி உரைக்காமல் ஒன்றாகவே ஆக்கி உரைத்துள்ளார்.
ní, ind. down, back, in, into, within - Monier
‘(இல்)இன்’ என்னும் துளைப்பொருளிலிருந்து ‘இன்-ni’ என்ற எதிர்மறை முன்னொட்டு உருவான அதே நெறியில், ‘(இல்)இன்’ என்னும் இடப்பொருள் தரும் தமிழ்ச்சொல்லும் ‘ni’ எனத் திரிந்து இடப்பொருளைச் சமற்கிருதத்தில் குறிக்கிறது. தமிழின் இடப்பொருள் தரும் ‘இன்’ சொல், இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் சென்று வழங்கும் வரலாற்றினை ‘இல்-இன்(இடப்பொருள்)’ சொல் வரலாற்றில் காண்க.
இல் – இன் – in – *ni(down, below) – ni(Skt.) – nether (Eng.) – வடமொழி வரலாறு-2, ப.140
in – ni எழுத்திடப் பெயர்ப்பு (Meta Thesis).
ஒ.நோ. எல் – el – le – le - *leuk (light, brightness) – lumiate; அல் – அன் – அந் – ந – *ne (not) - no