கவான் -cave

சிங்களம்

Ṡvi:

1. Sun, s. dust, any pulverized substance, from chúrn@a, variously written sunna, sun@u and hun@u; multitude, quantity, heap; destruction, ruin; emptiness, vacuity: a cut, powdered.
2. Sun-bat, (empty, boiled rice) famine, privation of food.
3. Sunata, (sun emptiness at ahand) empty handed poor, destitute.
4. S@únya, heaven sky, ther; cypher vacuum: a. empty, void, lonely, desert.
5. S@únyá, hollow reed; prickly pear, opuntiadillenii, [Collq. kat@u-patuk].
6. Só, swelling, tumour, from sópha; sorrow, grief, distress, affliction, from sóka; ear, [Colloq. kan@a] ; rapid, stream, current of a river, from srótas : ind own, self, peculiar, from swa.
7. Sópha, (su to go, aff.) swelling intumescence.

மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தமிழின் ’கவான்’

கவான் – CAVE

*keue-

*keuə-, Proto-Indo-European root meaning "to swell," also "vault, hole."

It forms all or part of: accumulate; accumulation; cave; cavern; cavity; coeliac; church; codeine; coelacanth; coeliac; coelomate; concave; cumulate; cumulative; cumulus; enceinte; excavate; kirk; kymatology; Kyrie eleison.

It is the hypothetical source of/evidence for its existence is provided by: Sanskrit svayati "swells up, is strong;" Greek kyein "to swell," koilos "hollow, hollowed out, spacious, deep;" Latin cumulus "a heap, pile, mass, surplus;" Lithuanian šaunas "firm, solid, fit, capable;" Middle Irish cua "hollow;" Armenian soyl "cavity."

ACCUMULATE

(Skeat) accumulate, to amass. (L.) Hall has accumulated; Hen. VII, an. 16 (R.)  ̶ Lat. accumulare, to amass; for the ending -ate see note to Abbreviate.  ̶  Lat. ac- = ad; and cumulare, to heap up.  ̶ Lat. cumulus, a heap. See cumulate. Der. accumulat-ion, accumul-at-ive.

(Chambers) accumulate v. 1529, borrowed from Latin accumulātus, past participle of accumulāre heap up in a mass (ac- in addition, variant of ad- before c + cumulāre heap up, from cumulus a heap; see cumulate); for suffix see -ate¹.  —accumulation n. 1490, in Caxton’s translation of The Book of Eneydos, perhaps borrowed from Middle French accumulation, or more likely from Latin accumulātiōnem (nominative accumulātiō), from accumulāre; for suffix see -tion.

(John Ayto) accumulate [16] Accumulate was borrowed from Latin accumulāre, a compound verb formed from the prefix ad-, here meaning ‘inaddition’, and cumulāre ‘heap up’ (the source of English cumulative). Cumulāre itself derivedfrom cumulus ‘heap’; English adopted this with its original Latin meaning in the 17th century, but it was not until the early 19th century that it was applied (by the meteorologist Luke Howard) to mountainous billowing cloud formations. ® cumulative, cumulus

(Onions) accumulate heap together. xvi. f. pp. stem of L. accumulāre, f. ad+cumulus heap; see ac-, cumulus, -ate³. So accumula·tion. xv. ̶ L. Cf. (O)F. accumuler, -ation. accu·mulator. xvii.  ̶ L.

(American Heritage) ac·cu·mu·late v. ac·cu·mu·lat·ed, ac·cu·mu·lat·ing,ac·cu·mu·lates. — v. tr. To gather or pile up; amass. See Synonyms at gather.— v. intr. To mount up; increase. [Latin accumula$re, accumula$t-: ad-, ad- +cumula$re, to pile up (from cumulus, heap); see keuә- in Appendix.]

(OED) accumulate

forms: late Middle English accumylate, 1500s accumulat, 1500s– accumulate, 1600s accumilate, 1900s– accumalate (U.S. regional).

origin: A borrowing from Latin. Etymons: Latin accumulāt-, accumulāre.

etymology:< classical Latin accumulāt-, past participial stem (see -ate suffix3) of accumulāre to heap up, pile up, to add to, increase, enhance, to load (with gifts) < ac- ac- prefix + cumulāre cumulate v. Compare Middle French, French accumuler (1327; compare earlier acombleracumble v.), Spanish acumular (c1422), Italian accumulare (a1321). Compare later accumulate adj.

1. a. transitive. To heap up in a mass, to pile up (literal and figurative); to amass, collect, or accrue (esp. wealth or possessions).
2. intransitive. To amass wealth or possessions.
3. transitive. Oxford University. To take (degrees) by accumulation (accumulation n. 4). Also intransitive.
4. intransitive. To be formed into a heap or mass; to increase in quantity; to build up.

(Online Etymology) Accumulate (v.) 1520s, "to heap up" (transitive), from Latin accumulatus, past participle of accumulare "to heap up, amass," from ad "to," here perhaps emphatic (see ad-), + cumulare "heap up," from cumulus "heap" (from suffixed form of PIE root *keue- "to swell"). From 1759 in intransitive sense of "grow in size or number." Related: Accumulated; accumulating.

accumulate -கலைச்சொற்கள்   

accumulate                            திரண்ட, குவிக்கப்பட்ட (வினை) திரள்        

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

Accumulate                            குவி        

                                                -ஆட்சிச் சொல்லகராதி (2015)

accumulation                          திரட்சி    

accumulation point                 திரட்சிப் புள்ளி   

accumulation point                 திரட்சிப் புள்ளி

accumulate                            திரட்டு, சேர், குவி        

accumulate                            சேகரி     

accumulate                            திரட்டு    

accumulate                            திரட்டு, குவி, சேர்        

accumulate (stock market)      குவிப்பு, இருப்பு(பங்குச்) சந்தை        

accumulate                            திரட்டு, குவி      

                                                -கலைச்சொல் பேரகராதி

hoard                                     சேர்த்து வை      

cum`ulate                              ஒன்றாகக் குவி  

accum`ulate                           சேர்        

amass                                   பெருந்திரளாகக்கூட்டு  

amass`ment                           பெருமளவில் சேகரி     

                    -வெற்றி அகராதி (1995)

ACCUMULATION

(Skeat) See accumulate

(Chambers) See accumulate

(Onions) See accumulate

(American Heritage) ac·cu·mu·la·tion n. 1. The act of gathering or amassing, as into a heap or pile: “Little things grew by continual accumulation” (Samuel Johnson). 2. The process of growing into a large amount or heap. 3. A mass heaped up or collected: an accumulation of rubbish.

(OED) Accumulation

forms:late Middle English accumylacyon, late Middle English acumulacyon, 1500s– accumulation; also Scottish pre-1700 accumilacioun.

origin: Of multiple origins. Partly a borrowing from French. Partly a borrowing from Latin.

etymons: French accumulation; Latin accumulātiōn-, accumulātiō.

etymology:< Middle French accumulacion, accumulation (French accumulation) accumulated mass, heap (1336), action of accumulating (1401) and its etymon classical Latin accumulātiōn-, accumulātiō action of heaping or piling up (with earth), in post-classical Latin also action of amassing (14th cent. in a British source) <accumulāt-, past participial stem of accumulāre accumulate v. + -iō -ion suffix1. Compare Spanish acumulación (1603 as †acomulación), Italian accumulazione (a1342). In sense 4 after accumulate v. 2.

1.An accumulated mass; a heap, amount, or quantity formed by successive additions.

2. a. The action or process of accumulating; heaping up, amassing; (hence) steady growth.
3. b. Geology. The growth of a mountain by the accretion of material on its exterior, typically as a result of volcanic activity. Esp. in mountain of accumulation: a mountain which has grown by this process.
4. The action of accumulating wealth or possessions; the growth of a sum of money or capital, esp. by the continuous addition of interest.
5. Oxford University. The practice of taking higher and lower degrees together or at a shorter interval than usual, and with the work done for the lower degree counting towards the higher.
6. Christian Church. The practice of saying several offices together rather than at various points throughout the day. Now rare.

(Online Etymology) Accumulation (n.) late 15c., "that which is heaped up, an accumulated mass," from Latin accumulationem (nominative accumulatio) "a heaping up," noun of action from past-participle stem of accumulare "to heap up, amass," from ad "to," here perhaps emphatic (see ad-), + cumulare "heap up," from cumulus "heap" (from suffixed form of PIE root *keue- "to swell"). Meaning "act of heaping up" is from c. 1600.

accumulation -கலைச்சொற்கள்   

capital accumulation               முதலீட்டுக்குவிப்பு       

accumulation                          குவிப்பு   

accumulation of income          வருவாய்க்குவிப்பு        

accumulation point                 திரட்சிப்புள்ளி    

accumulation stock                 இருப்புத்தேக்கம்

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

accumulation                          சேமிப்பு, திரளல், திரட்சி         

accumulation                          திரட்டு, குவிப்பு, சேர்ப்பு        

accumulation                          திரட்டுதல், குவித்தல்    

accumulation of income          வருவாய்க் குவிப்பு       

primitive accumulation            முதனிலைத் திரட்சி      

accumulation of capital           முதல் திரட்சி     

inventory accumulation           சரக்குக் குவிப்பு 

capital accumulation               மூலதனக் குவிப்பு        

accumulation area                  குவிகளம்

accumulation                          திரட்சி, குவிப்பு  

accumulation zone                 குவிப்பிடம்        

snow accumulation                 குழைபனித் திரள்வு      

bioaccumulation                     உயிரிகளில் திரட்டு      

accumulation                          திரட்டல், திரள்  

snow accumulation                 பனித்திரள்வு      

accumulation area                  பனியாற்றழிவு எச்சப்பகுதி     

accumulation factor                திரட்சிக்காரணி  

accumulation zone                 திரள்மண்டலம்  

accumulation                          திரள்       

dry matter accumulation          உலர் (காய்வுப்) பொருள் திரட்டல்    

cultural accumulation              பண்பாட்டுத் திரள்வு    

accumulation                          குவிதல், திரளல் 

accumulation of capital           மூலதனம் குவிப்பு/திரள்வு       

accumulation of wealth           செல்வக் குவிப்பு

                    -கலைச்சொல் பேரகராதி

CAVE

(Skeat) cave, a hollow place, den. (F.,  ̶ L.) In early use; see Genesis and Exodus, ed. Morris, 1137.  ̶ O. F. cave, caive, a cave.  ̶ Lat. cauea, a cave, also a cage.  ̶  Lat. cauus, hollow. + Gk., k′ναp a cavity, a hollow.  ̶ √ KU, to take in, contain; Curtius, i. 192; Fick, i. 551. Der. cav-i-ty; cav-ern (Lat. cauerna), cavern-ous. From the same root, concave, ex-cav-ate. Doublet, cage, q.v.; and see cajole.

(Chambers) cave n. Before 1250, borrowed from Old French cave a cave, learned borrowing of Latin cava hollow (places), neuter plural of cavus hollow, adj. The Latin is cognate with Greek koîlos hollow, Middle Irish cūa hollow, cūass cave, Avestan sūra- hole, gap, and Greek kýar hole, from Indo-European *ƙeu-/ƙou-. ƙewə-/kū- (Pok.592).  —v. 1 usually cave in, to collapse, especially leaving a hollow. 1707, American English, probably from the noun, though the verb has been associated with earlier verbs cave to fall in a heap (1513), and to hollow out (1541) and calve to fall (1755). The figurative sense “yield to pressure” is first recorded in 1837. 2 usually caving, gerund, the action exploring caves as a sport (1932). —cave man (1865)

(John Ayto) cave There are two English words cave which, despite their apparent similarity, are probably unrelated. The earlier, ‘underground chamber’ [13], comes via Old French cave from Latin cavea, a nominal use of the adjective cavus ‘hollow’ (source also of cavern [14], via Old French caverne or Latin caverna, and of cavity[16], from the late Latin derivative cavitās). The verb cave [18], however, as in ‘cave in’, seems to come from an earlier dialectal calve ‘collapse, fall in’, once widespread in the eastern counties of England; it has been speculated that this was borrowed from a Low German source, such as Flemish inkalven. It has subsequently, of course, been much influenced by the noun cave. ® cavern, cavity, decoy

(Onions) cave¹ underground hollow. XIII.  ̶  (O)F. cave (now 'cellar')- L. cava, sb. use of fem. sg. or n. pl. of cavus hollow (cf. It. cava ditch, mine, quarry).

(American Heritage) cave n. A hollow or natural passage under or into the earth with an opening to the surface. — v. caved, cav·ing, caves. — v. tr. 1. To dig or hollow out. 2. To cause to collapse or yield. 3. To crumple or smash: The top of the car was caved in by the impact. — v. intr. 1. To fall in; collapse: The walls caved induring the earthquake. 2. To give up all opposition; yield: The school committee finally caved in to the demands of parents and teachers. 3. To explore caves. [MiddleEnglish, from Old French, from Latin cava, from neuter pl. of cavus, hollow. See keuә- in Appendix.]

(OED) cave

forms:  Also Middle English kaave, Middle English kave.

etymology:< French cave < Latin cava, plural of cavum a hollow (place), neuter of cavus hollow.

1.a. A hollow place opening more or less horizontally under the ground; a cavern, den, habitation in the earth.

1. idols of the cave (idola specus): see idol n.
2. gen. A hollow place of any kind, a cavity.
3. Glass-making. The ash-pit of a glass-furnace.
4. Political slang. The secession of a small body of politicians from their party on some special question; the malcontent body so seceding: suggested by Mr. Bright's use of ‘cave of Adullam’ in reference to the secession from the Liberal party in 1866; see Adullamite n.

(Online Etymology) cave (n.) "a hollow place in the earth, a natural cavity of considerable size and extending more or less horizontally," early 13c., from Old French cave "a cave, vault, cellar" (12c.), from Latin cavea "hollow" (place), noun use of neuter plural of adjective cavus "hollow" (from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole"). It displaced Old English eorðscrafu.

cave -கலைச்சொற்கள்             

cave                                      குகை      

cave-bear                              குகைக் கரடி      

cave dweller                           குகை வாழ்நர்    

cave earth                             குகை-நயப்பு மண்        

cave erosion                          குகை அரிப்பு     

cave inscriptions                     குகைக் கல்வெட்டுகள்  

cave man                               குகை மாந்தன்   

cave painting                          குகை வண்ணோவம்    

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

cave                                      குழிவாக்கு, குகை தோண்டு, பள்ளம் பறி      

cave-bear                              குகைகளில் காணப்படும் மிகப் பெரிய புதை படிவக் கரடிவகை.       

cave-dweller                           குகை வாழ்நர், வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட கற்காலங்களில்                       குகைகளில் வாழ்ந்த மனிதர்.   

cave-earth                             குகையின் அடித்தளங்களில் படிந்த நுண்ணயமான மண்.              

cave-man                              குகை வாழ்நன்  

bone-cave                              புதைபடிவ எலும்புகளுள்ள குகை      

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

cave, image of the                  (பிளேட்டோவின்) குகை உருவகம்    

shelter cave                           நிலத்தடிப் பாறைக்குகை        

cave breccia                          குகைத்தளச் சிதிலங்கள்

cave deposits                         குகைப்படிவுகள் 

saltpeter cave                        வெடியுப்புக் குகை       

sea cave                                கடலோரக் குகை

shelter cave                           நிலத்தடிப் பாறை குகை

pencil cave                            வன்களிக்கல்     

outflow cave                           நீரோடை வெளிவரும் குகை   

ice cave                                 பனிக்குகை        

dead cave                              வறள் குகை       

cave                                      குகை, உலைப் புழை    

cave                                      கதிர்வீச்சு(ப்பொருள் கொள்)   

cave                                      காப்புக்கலன்     

cave breccia                          குகை தளச்சிதைவுகள்  

cave pearl                              குகை முத்து       

blowing cave                          மூச்சுவிடு குகை 

cave painting                          குகை ஓவியங்கள்         

                                                -கலைச்சொல் பேரகராதி

CAVERN

(Skeat) See cave

(Chambers) cavern n. About 1380, in Chaucer’s translation of Boethius’ De Consolatione Philosophiae, borrowed from Old French cavern cave, learned borrowing from Latin caverna cave, cavity, from cavus hollow, adj.; see cave. —cavernous adj. Before 1400, borrowed from Latin cavernōsus full of hollows or cavities, perhaps by influence of Old French caverneux; for suffix see -ous

(John Ayto) See cave

(Onions) cavern subterranean cavity. xiv (Ch.).  ̶  (O)F. caverne or L. caverna, f. cavus hollow; cf. cave¹ and, for the suffix, cistern, tavern. So ca·vernous, XV.  ̶ (O)F. caverneux, L. cavernōsus.

(American Heritage) cav·ern n. 1. A large cave. 2. A large underground chamber, as in acave. — v. tr. cav·erned, cav·ern·ing, cav·erns. 1. To enclose in or as if in acavern. 2. To hollow out. [Middle English caverne, from Old French, from Latincaverna, from cavus, hollow. See keuә- in Appendix.]

(OED) cavern

forms:  Also Middle English–1600s cauerne, Middle English–1500s kauerne.

etymology: < French caverne cave, < Latin caverna cave, den, cavity, <cavus hollow: see -ern suffix.

1.A hollow place under ground; a subterranean (or submarine) cavity; a cave.

2.Applied to the cavity of the ear, the frontal sinus, etc.; also to interstices between particles. Obsolete.

(Online Etymology) cavern (n.) "large, natural cave under the earth," late 14c., from Old French caverne (12c.) "cave, vault, cellar," from Late Latin caverna "cave," from Latin cavus "hollow" (from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole"). In Old English such a land feature might be called an eorðscræf.

cavern -கலைச்சொற்கள்          

cavern                                   மலை முழைஞ்சு

cavern walls                           நிலக்குடைவுச் சுவர்கள்

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

cavern                                   அடிநிலக்குகை  

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

rock cavern                            மலைக்குகை     

cavern                                   நிலவறைக் குகை         

cavern                                   அடிநிலைக்குகை         

cavern flow                            குகைப் பாய்வு   

cavern reservoir                     குகைத் தேக்கம் 

                                                -கலைச்சொல் பேரகராதி

cav`ern                                  குடைவு   

                    -வெற்றி அகராதி (1995)

CAVITY

(Chambers) cavity n. 1541, in Copland’s translation of Galen's Terapeutyke, borrowed from Middle French cavité, learned borrowing from Late Latin cavitās hollowness, cavity, from Latin cavus hollow, adj., see cave; for suffix see -ity.

(John Ayto) See cave

(Onions) cavity hollow place. xvi. ̶ F. cavité, for earlier † caveté, or late L. cavitās (cf. Sp. cavidad, It. cavità), f. cavus hollow; see cave¹, ity.

(American Heritage) cav·i·ty n. pl. cav·i·ties. Abbr. cav. 1. A hollow; a hole. 2. A hollow area within the body: a sinus cavity. 3. A pitted area in a tooth caused by caries. See Synonyms at hole. [French cavite, from Late Latin cavit7s, from Latin cavus, hollow. See keuә- in Appendix.]

(OED) cavity

forms:  Also 1500s cauyte, cauitie.

etymology:< French cavité, in 13th cent. caveté, (= Italian cavità, Spanish cavidad), on Latin type *cavitāt-em (probably in late Latin or Romanic), <cavus hollow: see -ity suffix.

1.Hollowness. Obsolete. rare.

2.A hollow place; a void or empty space within a solid body.

3.‘In naval architecture, the displacement formed in the water by the immersed bottom and sides of the vessel’ (Smyth Sailor's Word-bk.).

4. 4. cavity wall n. a double wall with an internal hollow space.

(Online Etymology) cavity (n.) "a hollow place, empty space in the body," 1540s, from French cavité (13c.), from Late Latin cavitatem (nominative cavitas) "hollowness," from Latin cavus "hollow" (from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole").

cavity -கலைச்சொற்கள்            

ear-cavity                               செவிக்குழல்      

elliptical cavity                        நீள்வட்டக் குழிவு         

esophageal cavity                  உணவுக்குழல் அறை    

Caverna                                 (காண்க: cavity) 

cavity                                     உட்குடைவு       

cavity                                     உறுப்புப் புழை  

cavity coupling                       குழிவுப் பிணைப்பு       

cavity filter                             குழிவு வடிப்பான்         

cavity impedance                   குழிவு-நடைத்தடை      

cavity oscillator                       குழிவு-அலை இயற்றி   

cavity resonance                    குழிவு-ஒத்தியைவு        

cavity wall                              குழிவுச்சுவர்       

central cavity                          நடுவண்-குழிவு  

circular coelomic cavity           வட்ட உடற்குழி அறை 

coaxial cavity                         ஒன்றச்சுக் குழிவு

coelomic cavity                      (காண்க: coelom)         

cranial cavity                          மண்டையோட்டுக்குழி 

cylindrical cavity                     நெட்டுருளைக் குழிவு   

back cavity                             பிற்குழி   

body cavity                            உடற்குழி

brachial cavity                        மேற்கையறை   

buccal cavity                          வாய்க்குழி         

abdominal cavity                    அடிவயிற்றுக்குழி         

acetabular cavity                    இடுப்பெலும்புக் குழி    

air-pore                                  (காற்றுக் குழிகள்)        

amniotic cavity                       பனிக்குட வெளி

atrial cavity                            முன்னறைக் குழி

auricular cavity                       உட்செவி

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

sense-capsule                        உயிரினங்களில் தனிப்புலனுணர்வு   

cavity                                     வெற்றிடம், பள்ளம், பொந்து, துளை 

air-cavity,air-cell                     உயிரணுக்களின் இடையிலுள்ள காற்று இடைவெளி                          

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

spherical cavity                      கோளப் பொந்து

resonance cavity                    ஒத்ததிர்வுப் பொந்து     

resonant chamber                  ஒத்ததிர் கலன்    

resonating cavity                    ஒத்ததிரும் பொந்து      

cavity                                     பொந்து  

cavity chamber                       பொந்துக் கலன் 

cavity radiation                       பொந்து கதிர்வீச்சு       

cavity resonator                      பொந்து ஒத்ததிர்வி       

coaxial cavity                         ஓரச்சுப் பொந்து

cylindrical cavity                     உருளை வடிவ பொந்து

air cavity                                வளிப் பொந்து   

metal resonant cavity              உலோக ஒத்திசைவு உட்குழிவு

cavity                                     நுண்குழி 

synovial cavity                        மூட்டு நெய்க்குழி, உயவுக் குழி

pelvic cavity                           கூபகக் குழிவு    

pericardial cavity                    இதய உறைக் குழி, இதயவுரிக் குழியம்        

peritoneal cavity                     வபைக்குழிவு     

pleural cavity                          நுரையீரல் உறைக்குழி 

oral cavity                              வாய்க்குழி, வாய் உட்குழி       

marrow cavity                         சோற்றிழைக் குழி        

intraembryonic coelomic cavity  கருப்பை, பெருங்குடலிடைக் குழிவு

high mid-cavity forceps delivery உயர்நடுக் கூபகக் குழி ஆயுத மகப்பேறு   

glenoid cavity                         கிண்ணப் பள்ளம்         

cavity                                     குழி, குழிவு, உட்குழிவு 

cranial cavity                          கபாலக் குழி      

blastocyst cavity                     சினைநீர்க் கோளக்குவை, முகிழணுக் குவை

abdominal cavity                    வயிற்றறை, வயிற்றுக் குவை  

amniotic cavity                       பனிக்குடச் சூழிடம்      

oral cavity                              வாய்க்குழிவு      

pulmonic cavity                      நுரையீரலறை   

air cavity                                காற்று அறை     

nasal cavity                            மூக்கறை 

oral cavity                              வாயறை 

synovial cavity                        நீர்மம்நிறைந்த குழி      

pericardial cavity                    இதய உறைகுழி 

joint cavity                              மூட்டுக்குழி       

buccal cavity                          வாய்க்குழி, வாயறை    

arterial cavity                         இதயக்குழி        

thoracic cavity                        நெஞ்சுக்கூடு     

pulp cavity                             அகட்டுக்குழி     

hollow cavity                          உட்குழிவான பிளவை  

glenoid cavity                         கிண்ணக்குழிவு  

cavity                                     உட்குழி, பள்ளம்

abdominal cavity                    வயிற்றறை, வயிற்றுக்குழி      

split cavity                              பிரிதகு அச்சுப்பள்ளம்  

three-level cavity maser          மும்மட்டக் குழிவு மேசர்

tuned resonating cavity           இசைவித்த ஒத்தியைபுக் குழி  

waveguide cavity                    அலைச்செலுத்தி உட்குழி       

septate coaxial cavity             இடைத்தடுப்பு ஓரச்சுக் குழிவு  

shrinkage cavity                     சுருங்கல் குழிவு  

rectangular cavity                   செவ்வகக் குழிவு

resonant-cavity maser            ஒத்ததிர்-உட்குழிவு மேசர்       

resonating cavity                    ஒத்ததிர் உட்குழிவு       

microwave resonance cavity   நுண்ணலை ஒத்ததிர்க்குழிவு    

folded cavity                           மடிப்புக் குழிவு   

duplicate cavity plate              இரட்டைத்தட்டு அச்சு  

cavity coupling                       குழிவு இணைப்பு         

cavity filling                            குழிவு நிரப்பி     

cavity filter                             உட்குழி வடிப்பான்      

cavity impedance                   உட்குழி மின்மறிப்பு     

cavity magnetron                    உட்குழி மேக்னட்ரான் 

cavity oscillator                       உட்குழி அலையியற்றி 

cavity resonance                    உட்குழி ஒத்ததிர்வு       

cavity resonator                     உட்குழி ஒத்ததிர்வி       

cavity tuning                           உட்குழி ஒத்தியைவு     

cavity wall                              காற்றிடைச்சுவர்

coaxial cavity                         அச்சொன்றியக்குழி      

coaxial cavity magnetron        அச்சொன்றியக்குழி மேக்னட்ரான்     

cylindrical cavity                     உருளைவடிவக் குழிவு  

ventral cavity                          கீழ்க்குழி 

genital cavity                          கருவாய்க் குழி   

cavity                                     உட்குழிவு

cavity block                            குழிவுத் தொகுதி

cavity wells                            குழிக் கிணறுகள்

buccal cavity                          வாய்க்குழி, உள்வாய்   

thoracic cavity                        மார்புக்குழி, மார்பறை  

screen cavity                          திரை உட்குழிவு 

peritoneal cavity                     வயிற்று உட்குழிவு       

pleural cavity                          மார்புக் குழி       

pulp cavity                             பற்குழி    

oil cavity                                எண்ணெய்க் குழி         

oral cavity                              வாய் உட்குழி    

oral cavity cancer                   வாய்ப் புற்றுநோய்       

orbital cavity                           கண்குழி, விழிக்குழி      

glenoid cavity                         கிண்ணக் குழி    

cavity                                     குழி, பள்ளம், பிளம்      

coelomic cavity                      உடற்குழி பொந்து       

brick cavity wall                      செங்கல் குழிவுச் சுவர்  

abdominal cavity                    வயிற்றுக் குழி    

amniotic cavity                       கருச்சவ்வுக் குழி, பனிக்குடக் குழி      

atrial cavity                            இதய மேலறை உட்குழிவு       

                                         -கலைச்சொல் பேரகராதி

zero cavity                             வெற்றறை         

supraglottal cavity                  குரல்வளை மேலறை    

pharyngeal cavity                   மேல் தொண்டை அறை

lip cavity                                இதழறை 

escape cavity                         வெளிவிடு அறை         

cavity                                     அறை     

abdominal cavity                    அடிவயிறு         

air cavity                                காற்றறை

                                         -மொழியியல் கலைச்சொல்லகராதி (1980)

Cavity                                    உட்குழி  

                                             -வெற்றி அகராதி (1995)

 CODEINE

(Chambers) codeine n. drug, obtained from opium. 1881, borrowed from French codéine, from Greek kṓdeia poppy head (probably related to kṓdōn bell, for the bell-shaped flower of the poppy) + French -ine -ine². The word was coined in French, in 1832, by its discoverer, the French chemist Robiquet.

(American Heritage) co·deine n. An alkaloid narcotic, C₁₈H₂₁NO₃, derived fromopium or morphine and used as a cough suppressant, analgesic, and hypnotic. [French codeine: Greek kodeia, poppy head (from ko$os, cavity); see keuә- inAppendix + -ine, alkaloid; see -ine².]

(OED) codeine

forms:  1800s codeina, 1800s– codeine.

origin: A borrowing from French. Etymon: French codéine.

etymology:< French codéine (P. J. Robiquet 1832, in Ann. de chimie et de physique 51 264) < ancient Greek κώδεια head, in Hellenistic Greek also poppy head (of unknown origin) + French -ine -ine suffix5.

A white crystalline alkaloid occurring in opium or synthesized from morphine, used as a narcotic analgesic and cough suppressant. Also: a tablet or dose of this.

(Online Etymology) codeine (n.) "white crystalline alkaloid present in opium," 1838, codeina, from French codéine, coined, with chemical suffix -ine (2), from Greek kodeia "poppy head," related to koos "prison," literally "hollow place;" kodon "bell, mouth of a trumpet;" koilos "hollow, hollowed out, spacious, deep," all from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole." Modern form is from 1881.

codeine -கலைச்சொற்கள்         

codeine                                  தூங்கவைக்கும் மருந்தாகப் பயன்படுத்தப்படும் அபினியிலுள்ள உப்புச்சத்து   

                    -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

COELACANTH

(American Heritage) coe·la·canth n. Any of various mostly extinct fishes of the order Coelacanthiformes, known only in fossil form until a single living species, Latimeriachalumnae of African marine waters, was identified in 1938. [New Latin Coelacanthus, former genus name: coel-, hollow (from Greek koilos); see -coel +acanthus, -spined (from Greek akantha, spine).]

(OED) coelacanth

etymology: < modern Latin Coelacanthus, name of the typical genus, < Greek κοῖλος hollow + ἄκανθα spine.

Zoology.

1. adj.

Having a hollow spine; said of an extinct family of fishes.

1. n.

A fish of the genus Cœlacanthus or the family Cœlacanthidæ. (Specimens of this fish found in modern times have been systematically named Latimeriachalumnæ.)

(Online Etymology) coelacanth (n.) order of lobe-finned fishes, 1850, from Modern Latin Coelacanthus (genus name, 1839, Agassiz), from Greek koilos "hollow" (from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole") + akantha "spine" (from PIE root *ak- "be sharp, rise (out) to a point, pierce"). So called from the hollow fin rays supporting the tail in fossil remains.

coelacanth -கலைச்சொற்கள்    

coelacanth                             மிகப் பண்டைக் காலத்தில் வாழ்ந்து அழிந்து போன மீன் இனம்       

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

COELIAC

(Onions) cœliac sī.liæk pert. to the abdomen. xvii.  ̶  L. coeliacus  ̶   Gr. koiliakós, f. koiliā belly, bowels, f. koîlos hollow, rel. to L. cavus (see cave¹); see -ac.

(American Heritage) coe·li·ac adj. Variant of celiac.

(OED) coeliac

forms:  Also 1600s–1700s cœliack, celiac.

etymology:< Latin coeliacus, < Greek κοιλιακός belonging to the belly; also, suffering in the bowels, <κοιλία belly, bowels (<κοῖλος hollow). Compare French cœliaque (in Cotgrave celiac, celiaque).

1. adj.

Of or belonging to the belly, or cavity of the abdomen. Applied spec. to an intestinal disease, esp. of children, characterized by defective digestion of fats.

1. n.

= cœliac passion at sense A.

(Online Etymology) coeliac (adj.) "pertaining to the cavity of the abdomen," 1660s, from Latin coeliacus, from Greek koiliakos "pertaining to the bowels," also "pain in the bowels," from koilia "bowels, abdominal cavity, intestines, tripe" from koilos "hollow," from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole."

coeliac -கலைச்சொற்கள்          

coeliac                                   குழிக்குடலுக்குரிய       

coeliac artery                         வயிற்றுக்குழி நாளம்    

coeliac disease                      உடற்குழிநோய் 

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

coeliac                                   வயிற்றுக்குரிய   

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

oeliac ganglion                       வயிற்றக நரம்பிணரம், சீலியாக் நரம்பிணரம்

coeliac trunk artery                 வயிற்றகப் பெருந்தமனி

coeliac                                   வயிற்று   

coeliac disease                      உடற்குழி நோய்

                    -கலைச்சொல் பேரகராதி

COELOMATE

(American Heritage) coe·lo·mate adj. Possessing a coelom: a coelomate animal.

(OED) coelomate

etymology: <cœlome n. + -ate suffix2.

1. adj.

Having a cœlome or body-cavity distinct from the intestinal cavity; belonging to the Cœlomata.

1. n.

A cœlomate animal.

(Online Etymology) coelomate (adj.) "having a body cavity distinct from the intestinal cavity," 1883, from Coelomata (1877), from Modern Latin neuter plural of coelomatus, from Greek koilomat-"hollow, cavity," from koilos "hollow, hollowed out, spacious, deep," from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole."

coelomate - கலைச்சொற்கள்    

coelomate                              உடற்குழியுடையவை   

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

coelomate group                    உடற்குழியுடைய இனம்         

                                                -கலைச்சொல் பேரகராதி

CONCAVE

(Skeat) concave, hollow, arched. (L.) Shak. Jul. Cæs. i. 1. 52.  ̶  Lat. concauus, hollow.  ̶ Lat. con-, for cum, with; and cauus, hollow. See cave. Der. concav-i-ty.

(Chambers) concave adj. Probably before 1425, in a translation of Chauliac’s Grande Chirurgie, borrowed probably through Old French concave, or directly from Latin concavus (con- intensive + cavus hollow; see cave). —n. a hollow, cavity. Before 1398, in Trevisa’s translation of Bartholomew’s De Proprietatibus Rerum, borrowed from Old French concave, n., from Old French concave, adj.    —Concavity n. Before 1400, concave surface or side, borrowed from Old French concavité, or directly from Late Latin concavitātem (nominative concavitās), from Latin concavus concave; for suffix see -ity.

(Onions) concave hollow )( convex. xv.  ̶  L. concavus (perh. through F. concave), f. com CON-+cavus hollow. So conca·vity. xiv.  ̶  F. or late L.; see cave, cavity.

(American Heritage) con·cave adj. Curved like the inner surface of a sphere. — n. A concave surface, structure, or line. — v. tr. con·caved, con·cav·ing,con·caves. To make concave. [Middle English, from Latin concavus: com-, intensive pref.; see com- + cavus, hollow; see keuә- in Appendix.]

(OED) concave

etymology: < French concave (14th cent. Oresme), < Latin concavus, < con- + cavus hollow: see cave n.1

1.Having an internal hole or cavity; hollow.

2. a. Having the outline or surface curved like the interior of a circle or sphere; having a curvature that presents a hollow to the point of observation; the reverse of convex; incurvated.
3. esp. used of glasses, lenses, mirrors, etc., made in this form for optical purposes.

(Online Etymology) concave (adj.) "incurved," early 15c., from Old French concave (14c.) or directly from Latin concavus "hollow, arched, vaulted, curved," from con-, here perhaps an intensive prefix (see con-), + cavus "hollow" (from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole").

concave -கலைச்சொற்கள்        

concave                                 உட்குழிவு வடிவம்        

concave copule                      உட்குழிவுக் கிண்ணம்  

concave downwards               கீழ்முகக் குழிவு  

concave forward                     முற்குழிவு

concave grating                      குழிவுக் கீற்றணி

concave lens                          குழிவில்லை       

concave meniscus                  குழிப்பிறை        

concave mirror                       குழியாடி 

concave nervure                    குழிநரம்பு

concave octagon                    குழிவு-எண்கோணம்    

concave side                          குழிச்சிறை        

concave slope                        உட்குவிந்த சரிவு

concave surface                     குழிவு மேற்பரப்பு        

concave upwards                   மேன்முகக் குழிவு         

concavity                               உட்குழிவு நிலை

bi-concave lens                      இருபுறக்குழியாடி        

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

concave                                 மேல் வளைவு, வான வளைவு, நிலவறை வளைவு மாடம்                      

concavo-concave                   இருபக்கங்களும் உட்குழிவான

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

plano-concave lens                தளக் குழி வில்லை       

concave grating                      குழிக் கீற்றணி   

concave meniscus                  குழிப் பிறை       

concave spherical mirror         குழிவளை கோள ஆடி  

convexo-concave lens            குவி-குழிவு வில்லை     

concave                                 குழிவுள்ள, உட்குழிவான        

concave polygon                    குழிவுப் பல்கோணம்    

concave upwards                   மேல்பக்கக் குழிவான   

concavity                               குழிவு      

deeply concave                      ஆழ்குவிய         

concave                                 குழிந்த    

concave forwards                   பின் குழிந்த       

concave                                 குழிவான

concave fillet weld                  குழி இடைப்பட்டை பற்றுவைப்பு      

concave slope                        குழிந்த சரிவு      

biconcave                              இருகுழி  

concave tool (crease)             உட்குவிகருவி    

stigmatic concave grating       குவியத்திறன்மாறாக் குழி கீற்றணி    

double-concave lens               இருபுறக் குழி வில்லை  

concave bit                            குழி துண்டு       

concave fillet weld                  குழி இடைப்பட்டை பற்றவைப்பு      

concave function                    குழிசார்பு

concave grating                      குழிகீற்றணி      

concave polygon                    குழி பல்கோணம்

concave polyhedron               குழி பல்கோணவுரு      

concave spherical mirror         குழி கோள ஆடி 

convexo-concave                   குவி - குழி         

threshing drum and concave   நெல்மணி கவர் கதிரடிப்பு உருளை   

concave nervure                    குழி நரம்பு         

concave sieve                        குழிவான சல்லடை      

concave type husker              குழிவான உமிநீக்கி      

concave                                 குழி, குழிந்த      

concave lens                          குழி வில்லை      

concave mirror                       குழி ஆடி 

                                                -கலைச்சொல் பேரகராதி

CUMULATE

(Skeat) cumulate, to heap together. (L.) ‘All the extremes of worth and beauty that were cumulated in Camilla;’ Shelton’s Don Quixote, c. 6. The adj. cumulative is in Bacon, On Learning, by G. Wats, b. iii. c. 1. ̶ Lat. cumulatus, pp. of cumulare, to heap up.   ̶ Lat. cumulus, a heap. ̶ √KU, to swell, contain; Curtius, i.192. see hollow. Der. cumulat-ive, cumulat-ion; also ac-cumulate, q. v. cumber, q.v.

(Chambers) cumulate v. accumulate. 1534, borrowed perhaps through Middle French cumuler, or directly from Latin cumulātus, past participle of cumulāre heap up, from cumulus heap, of uncertain origin; for suffix see -ate¹. —cumulative adj. 1605, in Francis Bacon's Of the Advancement of Learning, formed in English from Latin cumulātus (past participle of cumulāre to heap) + English -ive.

(Onions) cumulate kjū·mjŭleit heap up. xvi. f. pp. stem of L. cumulāre, f. cumulus heap; see-ate³. So cu·mulative. xvii. cumulus kjū·mjūlǝs heap, pile, accumulation xvii; (meteor.) cloud of rounded masses heaped one on the other xix; comb. form cu·mulo-, as in cumulo-stratus (L. Howard, 1803).

(American Heritage) cu·mu·late v. cu·mu·lat·ed, cu·mu·lat·ing, cu·mu·lates. — v. tr. 1. To gather in a heap; accumulate. 2. To combine into one unit; merge. — v. intr. To become massed. — adj. Having cumulated or having been cumulated;heaped up or amassed. [Latin cumula$re, cumula$t-, from cumulus, heap. see keuә- in Appendix.]

(OED) cumulate

etymology: < Latin cumulāt-, participial stem of cumulāre to heap, < cumulus a heap, the conical crown of a heaped measure.

1. a. transitive. To gather in a heap; to heap up; to pile up, collect, amass, accumulate. Also figurative.
2. Legal. To combine (a number of actions, defences, etc.) into one; cf. cumulation n. 3.
3. a. transitive. To add over and above, to combine with something additional.
4. To combine (the entries of an index, catalogue, etc.) in successive issues.
5. To put the crown or summit to. Obsolete or archaic.
6. 4. To heap, load, pile with. Obsolete

(Online Etymology) cumulate (v.) 1530s, "gather into a heap or mass" (transitive), from Latin cumulates "heaped, increased, augmented," past participle of cumulare "to heap," from cumulus "mound, heap" (from suffixed form of PIE root *keue- "to swell"). Related: Cumulated; cumulating; cumulant.

cumulative -கலைச்சொற்கள்    

cumulative conjunctions          அடுக்கிணைப்புச் சொற்கள்    

cumulative curve                    திரள் வளைவு    

cumulative dose                     திரள் செந்தகமையளவு 

cumulative effect                    திரள் விளைவு    

cumulative error                     திரள் வழு

cumulative evidence               திரள் சான்று     

cumulative excitation              திரள் கிளர்ச்சி    

cumulative factors                  திரட்காரணிகள் 

cumulative flow                      திரள்பாய்வு       

cumulative frequency curve    குவிவு நிகழ்வெண் வளைகோடு        

cumulative frequency polygon குவிவு நிகழ்வெண் பலகோணம்        

cumulative graph                    கூட்டு அளவு வரைபடம்         

cumulative liability                   திரள் கடப்பாடு  

cumulative loss                      திரள் இழப்பு     

cumulative percentage            திரள் விழுக்காடு

cumulative preference share   திரள் முன்னுரிமைப் பங்கு      

cumulative preference stock   திரள் முன்னுரிமை பங்குமுதல்

cumulative records                 திரள் பதிவுருக்கள்        

cumulative rise                       திரள் ஏற்றம்      

cumulative yield                      திரள்விளைச்சல் 

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

cumulative                             அடுக்கடுக்காகச் சேர்க்கப்பட்டு வளர்கிற     

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

cumulative                             திரளாகச் சேர்ந்த

                                                -ஆட்சிச் சொல்லகராதி (2015)

cumulative flow                      திரள் பாய்வு      

cumulative ionization              திரள் அயனியாக்கம்     

cumulative law                       திரள் விதி

cumulative                             வளர், திரள்       

cumulative distribution            பரவல்    

cumulative distribution            குவிவுப் பரவல்  

cumulative frequency              அலை எண்       

cumulative frequency              திரள் நிகழ்வெண்         

cumulative frequency curve    அலைவெண் வரை      

cumulative frequency of the greater than type   மேலின அலைவெண்        

cumulative frequency of the less than type        கீழின அலைவெண்

cumulative percentage            கூட்டல் விழுக்காடு      

cumulative polygon                 பலகோணம்      

cumulative birth rate               திரள் பிறப்பு வீதம்       

cumulative curve                    திரள் வளைகோடு        

cumulative distribution            திரள் பரவல், குவிவு வளைவரை       

cumulative distribution function  திரள் பரவல் சார்பு    

cumulative double bonds        முறுக்கு இரட்டைப் பிணைப்புகள்     

cumulative                             திரள்விளைவான, கூட்டுப்பயனுடைய        

alternative and cumulative remedy         மாற்று மற்றும் ஒட்டுமொத்தத் தீர்வழி                                            

cumulative effect                    ஒட்டுமொத்த விளைவு  

cumulative evidence               திரண்ட சான்று, திரண்ட சாட்சியம்   

cumulative punishment           திரண்ட தண்டனை, அடுக்கடுக்கான தண்டனை                                            

cumulative vote                      திரள்தொகுப்பு வாக்கு  

cumulative\ chain tales           சங்கிலித்தொடர் கதைகள், திரட்டுக் கதைகள்                                            

inflation, cumulative                திரள் பணவீக்கம்         

cumulative conjunction            கூட்டிணைப்பு   

deposits, cumulative               திரள் வைப்பு, பெருகும் வைப்பு         

cumulative advantage             திரள் பயன்       

cumulative claim                     திரள் கோரல்     

cumulative disadvantage         திரள் பயனின்மை        

cumulative dividend                திரள் ஆதாயப் பங்கீடு  

cumulative liability                   திரள் பொறுப்பு (கடப்பாடு)    

cumulative preference dividend  திரள் முன்னுரிமை ஆதாயப் பங்கீடு

cumulative preference stock   திரள் முன்னுரிமை இருப்புச் சரக்கு    

cumulative preferred stock      குவி முன்னுரிமைப் பங்கு       

cumulative probability distribution குவி நிகழ்தகவு பரவல்       

cumulative terms deposit account திரள் தவணை வைப்புக் கணக்கு  

cumulative voting                   கூட்டுத்திரள் வாக்களிப்பு       

cumulative effects                  தொகுதிரள் விளைவுகள்         

cumulative error                     திரள் பிழை       

cumulative graph                    திரள்கோட்டுப் படம்    

cumulative factor                    திரள்காரணி      

cumulative incidence              திரள் நிகழ்வு      

cumulative mortality                திரள் இறப்புவீதம்        

cumulative                             வளர்       

cumulative comparison           திரள்(மின்னோட்ட) ஒப்பீடு    

cumulative compound generator  திரள்கூட்டு மின்னாக்கி     

cumulative compound motor   திரள்கூட்டு மின்னோடி

cumulative curve                    வளைவரை       

cumulative density                  திரள்(மின்னோட்ட) அடர்த்தி  

cumulative distribution            திரள்பரவல்       

cumulative dose                     திரள்கூட்டு கதிர்வீச்சு வீதம்   

cumulative double bonds        திரள் இரட்டைப் பிணைப்புகள்         

cumulative effect                    திரள்விளைவு     

cumulative efficiency              திரள்மின்னோட்டத் திறமை    

cumulative error                     திரள்பிழை        

cumulative frequency distribution  திரள் அலைவெண் பரவல் 

cumulative graph                    திரள்கோட்டுப்படம்     

cumulative impulse                 திரள்மொத்தல்   

cumulative indicator                திரள் மின்னோட்டங்காட்டி    

cumulative ionization              வளர் அயனியாக்கம்    

cumulative polygon                 திரள் பலகோணம்        

cumulative                             திரண்ட, திரள், தொகு, மொத்த         

cumulative folders                  தொகு கையேடுகள்      

cumulative infiltration              மொத்த நீர் உட்செல்கை        

cumulative production             மொத்த உற்பத்தி, திரள் உற்பத்தி      

non-cumulative preference share திரளா முன்னுரிமைப் பங்கு

cumulative (adj)                      திரள்தொகு, திரள்        

cumulative attendence            மொத்த வருகை 

cumulative curves                                 திரள்தொகு வரைகள்         

cumulative distribution                           திரள்தொகு பரவல்  

cumulative frequency                             திரள் அலைவெண்  

cumulative frequency curve                   திரள் அலைவெண் வரை   

cumulative frequency polygon                திரள் அலைவெண் பலகோணம்   

cumulative preference                           குவிவு முன்னுரிமை 

cumulative preference share                  குவிவு முன்னுரிமைப் பங்கு

cumulative record                                  திரள்தொகுப்புப் பதிவேடு 

                                                -கலைச்சொல் பேரகராதி

Cumulative                                            ஒட்டுமொத்த

                                                -தமிழ்நாட்டுப்பாடநூல் கலைச்சொல் அகராதி (2021)

cumulative conjunction                           கூட்டிணைப்புக் கிளவி      

                                                -மொழியியல் கலைச்சொல்லகராதி (1980)

cumulative preference shares                குவி முன்னுரிமைப் பங்குகள்       

non-cumulative preference share           குவியா முன்னுரிமைப் பங்கு        

                    -வணிகவியல் அகராதி (1994)

CUMULATIVE

(Skeat) see cumulate

(Chambers) see cumulate

(John Ayto) see accumulate

(Onions) see cumulate

(American Heritage) cu·mu·la·tive adj. Abbr. cum. 1. Increasing or enlarging by successive addition. 2. Acquired by or resulting from accumulation.3. Of or relating to interest or a dividend that is added to the next payment if not paid when due. 4. Law. a. Supporting the same point as earlier evidence: cumulative evidence. b. Imposed with greater severity upon a repeat offender: cumulative punishment. c. Following successively; consecutive: cumulative sentences.5. Statistics. a. Of or relating to the sum of the frequencies of experimentally determined values of a random variable that are less than or equal to a specified value. b. Of or relating to experimental error that increases in magnitude with each successive measurement.

(OED) cumulative

etymology: < Latin cumulāt-, participial stem of cumulāre (see cumulate adj.) + -ive suffix. Compare modern French cumulatif, -ive.

1.Such as is formed by accumulation or heaping on (as opposed to organic growth). Obsolete.

2. a. Constituted by or arising from accumulation, or the accession of successive portions or particulars; acquiring or increasing in force or cogency by successive additions, as cumulative argument, cumulative evidence, cumulative force.
3. cumulative medicine n.
4. cumulative error n.
5. Scots Law. Of jurisdiction: Concurrent, as opposed to privative or exclusive.

(Onions Etymology) cumulative (adj.) c. 1600, "formed by adding to, increasing inorganically" (a sense now obsolete), from Latin cumulatus, past participle of cumulare "to heap," from cumulus "heap" (from suffixed form of PIE root *keue- "to swell") + -ive. Meaning "increasing by successive additions" is from 1640s (implied in cumulatively).

cumulative -கலைச்சொற்கள்    

cumulative conjunctions          அடுக்கிணைப்புச் சொற்கள்    

cumulative curve                    திரள் வளைவு    

cumulative dose                     திரள் செந்தகமையளவு 

cumulative effect                    திரள் விளைவு    

cumulative error                     திரள் வழு

cumulative evidence               திரள் சான்று     

cumulative excitation              திரள் கிளர்ச்சி    

cumulative factors                  திரட்காரணிகள் 

cumulative flow                      திரள்பாய்வு       

cumulative frequency curve    குவிவு நிகழ்வெண் வளைகோடு        

cumulative frequency polygon குவிவு நிகழ்வெண் பலகோணம்        

cumulative graph                    கூட்டு அளவு வரைபடம்         

cumulative liability                   திரள் கடப்பாடு  

cumulative loss                      திரள் இழப்பு     

cumulative percentage            திரள் விழுக்காடு

cumulative preference share   திரள் முன்னுரிமைப் பங்கு      

cumulative preference stock   திரள் முன்னுரிமை பங்குமுதல்

cumulative records                 திரள் பதிவுருக்கள்        

cumulative rise                       திரள் ஏற்றம்      

cumulative yield                      திரள்விளைச்சல் 

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

cumulative                             அடுக்கடுக்காகச் சேர்க்கப்பட்டு வளர்கிற     

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

Cumulative                             திரளாகச் சேர்ந்த

                                                -ஆட்சிச் சொல்லகராதி (2015)

cumulative flow                      திரள் பாய்வு      

cumulative ionization              திரள் அயனியாக்கம்     

cumulative law                       திரள் விதி

cumulative                             வளர், திரள்       

cumulative distribution            பரவல்    

cumulative distribution            குவிவுப் பரவல்  

cumulative frequency              அலை எண்       

cumulative frequency              திரள் நிகழ்வெண்         

cumulative frequency curve    அலைவெண் வரை      

cumulative frequency of the greater than type   மேலின அலைவெண்        

cumulative frequency of the less than type        கீழின அலைவெண்

cumulative percentage            கூட்டல் விழுக்காடு      

cumulative polygon                 பலகோணம்      

cumulative birth rate               திரள் பிறப்பு வீதம்       

cumulative curve                    திரள் வளைகோடு        

cumulative distribution            திரள் பரவல், குவிவு வளைவரை       

cumulative distribution function  திரள் பரவல் சார்பு    

cumulative double bonds        முறுக்கு இரட்டைப் பிணைப்புகள்     

cumulative                             திரள்விளைவான, கூட்டுப்பயனுடைய        

alternative and cumulative remedy         மாற்று மற்றும் ஒட்டுமொத்தத் தீர்வழி                                            

cumulative effect                    ஒட்டுமொத்த விளைவு  

cumulative evidence               திரண்ட சான்று, திரண்ட சாட்சியம்   

cumulative punishment           திரண்ட தண்டனை, அடுக்கடுக்கான தண்டனை                                            

cumulative vote                      திரள்தொகுப்பு வாக்கு  

cumulative\ chain tales           சங்கிலித்தொடர் கதைகள், திரட்டுக் கதைகள்                                            

inflation, cumulative                திரள் பணவீக்கம்         

cumulative conjunction            கூட்டிணைப்பு   

deposits, cumulative               திரள் வைப்பு, பெருகும் வைப்பு         

cumulative advantage             திரள் பயன்       

cumulative claim                     திரள் கோரல்     

cumulative disadvantage         திரள் பயனின்மை        

cumulative dividend                திரள் ஆதாயப் பங்கீடு  

cumulative liability                   திரள் பொறுப்பு (கடப்பாடு)    

cumulative preference dividend  திரள் முன்னுரிமை ஆதாயப் பங்கீடு

cumulative preference stock   திரள் முன்னுரிமை இருப்புச் சரக்கு    

cumulative preferred stock      குவி முன்னுரிமைப் பங்கு       

cumulative probability distribution குவி நிகழ்தகவு பரவல்       

cumulative terms deposit account திரள் தவணை வைப்புக் கணக்கு  

cumulative voting                        கூட்டுத்திரள் வாக்களிப்பு  

cumulative effects                       தொகுதிரள் விளைவுகள்    

cumulative error                          திரள் பிழை  

cumulative graph                         திரள்கோட்டுப் படம்

cumulative factor                         திரள்காரணி 

cumulative incidence                   திரள் நிகழ்வு 

cumulative mortality                     திரள் இறப்புவீதம்   

cumulative                                  வளர்  

cumulative comparison                திரள்(மின்னோட்ட) ஒப்பீடு         

cumulative compound generator  திரள்கூட்டு மின்னாக்கி     

cumulative compound motor        திரள்கூட்டு மின்னோடி     

cumulative curve                         வளைவரை  

cumulative density                       திரள்(மின்னோட்ட) அடர்த்தி       

cumulative distribution                 திரள்பரவல்  

cumulative dose                          திரள்கூட்டு கதிர்வீச்சு வீதம்        

cumulative double bonds             திரள் இரட்டைப் பிணைப்புகள்    

cumulative effect                         திரள்விளைவு

cumulative efficiency                   திரள்மின்னோட்டத் திறமை         

cumulative error                          திரள்பிழை   

cumulative frequency distribution  திரள் அலைவெண் பரவல் 

cumulative graph                         திரள்கோட்டுப்படம்

cumulative impulse                      திரள்மொத்தல்        

cumulative indicator                     திரள் மின்னோட்டங்காட்டி

cumulative ionization                   வளர் அயனியாக்கம்

cumulative polygon                      திரள் பலகோணம்   

cumulative                                  திரண்ட, திரள், தொகு, மொத்த    

cumulative folders                       தொகு கையேடுகள் 

cumulative infiltration                   மொத்த நீர் உட்செல்கை   

cumulative production                  மொத்த உற்பத்தி, திரள் உற்பத்தி 

non-cumulative preference

share                                          திரளா முன்னுரிமைப் பங்கு

cumulative (adj)                           திரள்தொகு, திரள்   

cumulative attendence                 மொத்த வருகை      

cumulative curves                       திரள்தொகு வரைகள்         

cumulative distribution                 திரள்தொகு பரவல்  

cumulative frequency                   திரள் அலைவெண்  

cumulative frequency curve         திரள் அலைவெண் வரை   

cumulative frequency polygon      திரள் அலைவெண் பலகோணம்   

cumulative preference                 குவிவு முன்னுரிமை 

cumulative preference share        குவிவு முன்னுரிமைப் பங்கு

cumulative record                        திரள்தொகுப்புப் பதிவேடு 

                                                -கலைச்சொல் பேரகராதி

Cumulative                                  ஒட்டுமொத்த

                                                -தமிழ்நாட்டுப்பாடநூல் கலைச்சொல் அகராதி (2021)

cumulative conjunction                 கூட்டிணைப்புக் கிளவி      

                                                -மொழியியல் கலைச்சொல்லகராதி (1980)

cumulative preference shares      குவி முன்னுரிமைப் பங்குகள்       

non-cumulative preference share குவியா முன்னுரிமைப் பங்கு        

                                                -வணிகவியல் அகராதி (1994)

CUMULUS

(Chambers) cumulus n. cloud formation of rounded heaps with a flat bottom. 1659, heap or pile; borrowed from Latin cumulus heap. The meteorological use is first recorded in 1803.

(John Ayto) see accumulate

(Onions) see cumulate

(American Heritage) cu·mu·lus n. pl. cu·mu·li. 1. A dense, white, fluffy, flatbasedcloud with a multiple rounded top and a well-defined outline, usuallyformed by the ascent of thermally unstable air masses. 2. A pile, mound, or heap. [Latin, heap. See keuә- in Appendix.]

(OED) cumulus

forms: Plural cumuli.

etymology: Latin cumulus a heap, etc.

1. A heap, pile; an accumulation, gathering; the conical top of a heaped measure, hence the consummating mass.
2. Meteorology. One of the simple forms of clouds, consisting of rounded masses heaped upon each other and resting on a nearly horizontal base. Frequent in the summer sky, where it often presents the appearance of snowy mountain-masses.
3. Anatomy. A thickened portion of the granular lining of the Graafian follicle in which the ovum is embedded; the Discus proligerus.

(Online etymology) Cumulus (n.) 1650s, "a heap," from Latin cumulus "a heap, pile, mass, surplus," from PIE *ku-m-olo-, suffixed shortened form of root *keue- "to swell." Meteorological use for "rounded mass of clouds, snowy white at the top with a darker, horizontal base" is attested by 1803.

cumulus -கலைச்சொற்கள்        

cirrocumulus cloud                 கீற்றுத் திரள்முகில்       

cumulus                                 திரட்குவியல்     

alto-cumulus cloud                 உயர்-திரண்முகில்        

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

strato-cumulus                       பாவடித்திரள் குவிமுகில்         

cumulus                                 ஆப்பு வடிவமுடைய     

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

cumulus                                 திரள் முகில்       

cumulus                                 கனிமத் திரளகுவியல்    

towering cumulus                   ஓங்கு திரள்மேகம்        

fair-weather cumulus              மேகமூட்ட வானிலை   

cumulus                                 கனிமத் திரள்குவியல்    

alto cumulus                          உயர் திரள்முகில்

towering cumulus                   ஓங்கு மேகம்      

trade-wind cumulus                தடக்காற்றுத் திரள்முகில்        

cumulus                                 (கனிமத்) திரள்குவியல் 

cumulus cloud                        திரள்கிளை முகில்        

cumulus congestus cloud        திரள்நெருக்க முகில்     

cumulus humilis cloud             திரள்தட்டை முகில்      

cumulus mediocris cloud         திரள்கலங்கு உச்சிமுகில்         

cirro-cumulus                         உயர் வெண்படல மேகமூட்டங்கள்   

cumulus                                 கீழ்மட்டக் கார்மேகங்கள்        

cumulus                                 கார்முகில், திரள்முகில்  

                                                -கலைச்சொல் பேரகராதி

cum`ulus                                மேகக்கூட்டம்   

                    -வெற்றி அகராதி (1995)

ENCEINTE

(Skeat) enceinte, pregnant. (F.,  ̶  L.) F. enceinte, fem. of enceint, pp. answering to Lat. incinctus, girt about, of which the fem. incincta is used of a pregnant woman in Isidore of Seville.  ̶ Lat. incingere, to gird in, gird about; from in, and cingere. see cincture.

(Onions) enceinte² ãsε̃·t pregnant. xvii (in earliestuse enseint, inceint, after legal AN. enseint; later ensient; occas. insented xvi). F. = Pr. encencha, It. incinta, Sp. encinta :- medL. incincta ‘ungirded’ (Isidore, ‘id est sinecinctu'), f. L. in- IN-²+cincta, fem. pp. of cingere gird (see cincture).

(American Heritage) en·ceinte¹ adj. Carrying an unborn child; pregnant. [French, from Old French, possibly from Medieval Latin incincta, without a girdle(in-, not; see in-1 + Latin cincta, feminine past participle of cingere, to gird); see kenk- in Appendix, by folk etymology from Latin incie$ns, pregnant. see keuә- in Appendix.]

(OED) enceinte

forms:  1500s [ insented] 1500s–1700s enseint, 1600s einsent, inseint, 1700s– enceinte.

origin: A borrowing from French.

etymology: French; = Provençal encinta, Spanish (written as two words) encinta, Italian incinta< late Latin in-cincta, explained by Isidore (6th cent.) as ‘ungirt’, < in- negative prefix + cincta, past participle of cingĕre to gird.

Of women: Pregnant. †privementenseint (legal Anglo-Norman): see Quot. 1613.

(Online Etymology) enceinte (adj.) "pregnant, with child," c. 1600, insente, from French enceinte "pregnant" (12c.), from Late Latin incincta (source of Italian incinta), explained by Isidore of Seville (7c.) as "ungirt," from Latin in- "not" (see in- (1)), + cincta, fem. of cinctus, past participle of cingere "to gird" (see cinch). But the Late Latin word is more likely from Latin inciens "pregnant," from in- (2) "in, into" + second element from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole." Modern form is from 18c., perhaps a reborrowing from French.

enceinte - கலைச்சொற்கள்      

enceinte                                 அடைப்பு, அரண், (பெ.) கருக்கொண்ட       

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

EXCAVATE

(Skeat) see cave

(Chambers) excavate v. 1599, probably developed from earlier excavate, adj., hollowed out (1571); borrowed from Latin excavātus, past participle of excavāre to hollow out (ex- out + cavāre to hollow, from cavus hollow; see cave); for suffix see -ate¹.  —excavation n. 1611, in Cotgrave’s Dictionary, either formed from English excavate, v. + -ion; or borrowed through French excavation, or directly from Latin excavātiōnem (nominative excavātio), from excavāre excavate; for suffix see -ation.   —excavator n. 1815, formed from English excavate, v. + -or².

(Onions) excavate e.kskǝveit hollow out, dig out. xvi. f. pp. stem of L. excavāre, f. ex- EX-¹+cavāre, f. cavus hollow; see Cave¹, -ate³. So excava·tion. xvii.  ̶  F. or L.

(American Heritage) ex·ca·vate v. ex·ca·vat·ed, ex·ca·vat·ing, ex·ca·vates. — v.tr. 1. To make a hole in; hollow out: excavate an ore-rich hillside. 2. To form byhollowing out. 3. To remove by digging or scooping out. 4. To expose oruncover by or as if by digging: excavate an archaeological site. — v. intr. Toengage in digging, hollowing out, or removing. [Latin excava$re, excava$t-, to hollowout: ex-, ex- + cava$re, to hollow (from cavus, hollow); see keuә- in Appendix.]

(OED) excavate

origin: A borrowing from Latin. Etymon: Latin excavāt-.

etymology:< Latin excavāt- participial stem of excavāre to hollow out, < ex- out + cavāre, <cavus hollow: see cave n.1

1.transitive. To make hollow by removing the inside; to make hollow in, to hollow out; to dig out (soil) leaving a hollow. Also, to excavate (something) into: to form into by hollowing.

2. 2. To form or make (a hole, channel, etc.) by hollowing out.
3. 3. To uncover or lay bare by digging; to unearth. Alsoabsol. and figurative.
4. 4. To get out by digging.

(Online Etymology) excavate (v.) "to hollow out, make hollow by digging or scooping, or by removing extraneous matter," 1590s, from Latin excavatus, past participle of excavare "to hollow out," from ex "out" (see ex-) + cavare "to hollow, hollow out," from cavus "cave" (from PIE root *keue- "to swell," also "vault, hole"). Related: Excavated; excavating.

excavate -கலைச்சொற்கள்       

excavating cable way             வடவழி-அகழ்தல்         

excavatio                               அகழ்வு   

excavation                             (அகழ்வாராய்ச்சி)        

excavator                               அகழ்பொறி       

drag line excavator                 பரம்பகழ்வான்   

                                                -அருங்கலைச்சொல் அகரமுதலி (2002)

excavate                                உட்குடைவாக்கு, தோண்டு, நிலம் பறி,       

                                                -ஆங்கிலம் - தமிழ்ச் சொற்களஞ்சியம் (2010)

Excavate                               தோண்டு 

                                                -ஆட்சிச் சொல்லகராதி (2015)

ex`cavate                               அகழ்வாராய்ச்சி செய்   

                    -வெற்றி அகராதி (1995)

KYMATOLOGY

(Online Etymology) kymatology (n.) science of waves, 1906, from Greek kyma (genitive kymatos) "a wave" (from PIE root *keue- "to swell") + -ology. Related: Kymatological; kymatologist.